Het risico van een regionale oorlog dreigt vanwege de staakt-het-vuren-onderhandelingen in Gaza

Als de door lokale kranten gepubliceerde lekken waar zijn, dringen de Israëlische Chefs van Defensie er bij premier Benjamin Netanyahu op aan om tot een akkoord te komen en in te stemmen met een staakt-het-vuren in Gaza.

Sinds de laatste reis van Israëlische onderhandelaars naar de hoofdstad van Qatar voor gesprekken zijn de risico's en de druk toegenomen.

In Israël zien familieleden van gijzelaars die nog steeds in Gaza worden vastgehouden dit als de “laatste kans” om sommigen van hen levend vrij te krijgen.

In Gaza zegt het door Hamas geleide ministerie van Volksgezondheid – waarvan de cijfers in het verleden door de Verenigde Naties en Israël zijn gebruikt – dat het aantal mensen dat is omgekomen bij Israëlische operaties daar sinds het begin van de oorlog nu de 40.000 heeft overschreden.

De Verenigde Staten werken eraan om een ​​tweede vliegdekschip en een met raketten uitgeruste onderzeeër naar de regio over te brengen, na dreigementen van Iran en zijn Libanese bondgenoot Hezbollah om Israël aan te vallen als reactie op de moord op belangrijke leiders van Hamas en Hezbollah vorige maand.

Er is geen gebrek aan prikkels om een ​​deal te sluiten.

Het ontbreekt ons ook niet aan druk. De Verenigde Staten geloven dat een wapenstilstand in Gaza de hele regio zou helpen kalmeren.

De Amerikaanse gezant Amos Hochstein, die woensdag een bezoek bracht aan Libanon, zei dat de overeenkomst ook zou helpen de voorwaarden te scheppen voor het bereiken van een overeenkomst in het groeiende grensconflict tussen Israël en Hezbollah.

Hij voegde eraan toe: “We moeten van deze gelegenheid gebruik maken om diplomatiek te werken en diplomatieke oplossingen te bereiken. Dit is het juiste moment.”

Zijn baas, president Joe Biden, lijkt in staat de verwachtingen te managen. “Het wordt steeds moeilijker”, zei hij deze week tegen verslaggevers in New Orleans, en voegde eraan toe: “Ik geef niet op.”

Waarom lijkt de hoop op deze gesprekken, gezien al deze winsten, zo zwak?

Ten eerste is er een poging om de aandacht af te leiden: de aankondiging van Hamas dat het geen delegatie naar de bijeenkomst zal sturen, zal waarschijnlijk niet veel impact hebben.

De onderhandelingen zijn altijd indirect geweest, pendeldiplomatie – vertegenwoordigers van Hamas spreken niet rechtstreeks met Israël of de Verenigde Staten. De belangrijkste internationale basis van de beweging is Doha, waar de gesprekken plaatsvinden en waar de Qatarese en Egyptische onderhandelaars een open communicatiekanaal met hen hebben.

Het echte probleem is volgens de voormalige Israëlische gijzelingsonderhandelaar Gershon Baskin een gebrek aan motivatie onder de Israëlische leiders en Hamas.

Hij zei: ‘De Verenigde Staten, Egypte en Qatar besloten dat ze de spelregels moesten veranderen: leg een ultimatum op tafel, leg een brugvoorstel op tafel en vertel Hamas en Israël dat ze dat moeten doen. “

“[But] “Het is duidelijk dat de bemiddelaars meer overeenstemming willen dan de partijen, en dit is een groot deel van het probleem.”

Chen Avigdori's vrouw en 12-jarige dochter behoorden tot de 251 mensen die door Hamas werden ontvoerd tijdens de aanvallen van 7 oktober op Israël, waarbij nog eens 1.200 mensen omkwamen. Het echtpaar werd in november vrijgelaten en hij vecht nu voor de vrijlating van de resterende 111 gijzelaars.

“Ik denk dat beide de deal belemmeren. Ik denk dat Sinwar niet echt om zijn volk geeft. Maar ik denk dat de heer Netanyahu enkele kansen heeft gemist die Israël al had gehad om de overeenkomst te ondertekenen”, zei hij.

Wat betreft Yahya Sinwar – een van de breinen van de aanslagen van 7 oktober, die de politieke leider van Hamas werd na de moord op Ismail Haniyeh in Teheran – denken sommige analisten dat de berekeningen misschien veranderen.

Chuck Freilich van het Israëlische Instituut voor Nationale Veiligheidsstudies zei: “Ik denk dat Sinwar zichzelf en Hamas wil redden, omdat ze niet volledig zijn vernietigd, maar militair zijn verslagen en de zaak kan uitmonden in een verpletterende nederlaag.”

“Netanyahu bevindt zich in een moeilijkere positie, want als er een akkoord wordt bereikt, is de kans zeer groot dat zijn coalitie zal verliezen.”

Tot nu toe heeft Benjamin Netanyahu vastgehouden aan een aantal rode lijnen – waaronder het geven van het recht aan Israël om de oorlog te hervatten als daaropvolgende gesprekken over de terugtrekking van troepen en de uitwisseling van gevangenen mislukken.

Netanyahu's extreemrechtse bondgenoten hebben gezworen zich terug te trekken uit de regering als hij er bijvoorbeeld mee instemt grote aantallen Palestijnse gevangenen uit Israëlische gevangenissen vrij te laten in ruil voor gijzelaars.

De twistpunten waarmee de onderhandelaars worden geconfronteerd, zijn aanzienlijk. Maar voorstellen om een ​​aantal van deze punten te overwinnen hebben brede aandacht gekregen in de Israëlische media.

Netanyahu's aandrang dat Israëlische troepen aan de grens van Gaza met Egypte moesten blijven, om te voorkomen dat gewapende groepen wapens zouden smokkelen, werd bijvoorbeeld beantwoord met oplossingen die technologie en de betrokkenheid van bondgenoten ter plaatse omvatten.

Hamas beschuldigde Israël ervan nieuwe eisen te stellen en zei dat de tijd voor onderhandeling voorbij was. Ze zei dat ze klaar was om de voorwaarden waarmee ze vorige maand had ingestemd, ten uitvoer te leggen. Israël ontkent dat het nieuwe voorwaarden toevoegt en beschrijft het als een poging om te verduidelijken wat al is overeengekomen.

Er bestaat geen twijfel dat de internationale bemiddelaars bij de overeenkomst – de Verenigde Staten, Qatar en Egypte – enige invloed hebben aan beide kanten, maar deze invloed is wellicht niet voldoende om een ​​overeenkomst op te leggen als de partijen dat zelf niet willen.

“De Verenigde Staten en Qatar zijn in staat om te pushen, te vleien, prikkels te bieden en hulp te bieden bij het vinden van technische oplossingen”, zegt Chuck Freilich. “Maar uiteindelijk is het aan de betrokken leiders.”

Uiteindelijk zal het lot van deze gesprekken, Gaza, de gijzelaars – en zelfs het lot van de regio zelf – afhangen van de berekeningen van twee slimme overlevenden; Twee mannen in oorlog.