Het grootste lek van het besluit van het Amerikaanse Hooggerechtshof om abortusrechten in te trekken in decennia

Washington (AFP) – Het Hooggerechtshof houdt geheimen. Jaar na jaar, in grote zaak na grote, is er weinig dat de rechters zeggen tijdens pleidooien om aan te geven hoe ze zullen regeren totdat ze dat daadwerkelijk doen.

Dit was blijkbaar tot maandagavond toen Politico publiceerde wat naar eigen zeggen een ontwerpadvies was over een belangrijke abortuskwestie waarover in de herfst werd gedebatteerd. Hoewel er zeer zelden resultaten zijn gelekt in gevallen, was er geen duidelijk recent voorbeeld bij het plaatsen van een duidelijke versie van bijna 100 pagina’s.

Het ontwerp zegt dat een meerderheid van de leden van de rechtbank bereid is de historische beslissing uit 1973, Roe v. Wade, die abortus in het hele land legaliseerde, teniet te doen. Een uitspraak in de zaak werd verwacht voordat de rechtbank eind juni of begin juli aan het zomerreces begon, dus het zou meer dan een maand kunnen duren voordat de rechtbank een definitief advies uitbrengt. Als de rechtbank zou doen wat het ontwerp voorstelde, zou de uitspraak bijna 50 jaar geleden een beslissing ongedaan maken; En de eerdere publicatie ervan zou een bijna ononderbroken traditie van geheimhouding in de rechtszaal verstoren.

Het door Politico vrijgegeven document, dat de Associated Press niet onafhankelijk kon verifiëren, maar volgens sommige waarnemers legitiem leek, zegt dat de mening van de rechtbank werd gegeven door rechter Samuel Alito. Het zegt ook dat het concept in februari is uitgedeeld aan andere leden van de rechtbank. Alito is een lid van de zes rechters tellende conservatieve meerderheid van het Hof.

Advocaten en anderen die de rechtbank nauwlettend in de gaten houden, waren geschokt. Neil Katial, die tientallen rechtszaken heeft aangespannen en als jonge advocaat voor Justitie Stephen Breyer werkte, vergeleek het schijnbare lek met de New York Times-publicatie uit 1971 van de geheime geschiedenis van de regering van de oorlog in Vietnam, bekend als de Pentagon Papers. .

“Dit is het equivalent van het lekken van de Pentagon Papers, maar dan in het Hooggerechtshof. Ik weet zeker dat er nog nooit zo’n lek is geweest. “En zeker niet in de jaren dat ik de Hoge Raad volg”, schreef Katial op Twitter.

Een deel van de reden waarom het Hooggerechtshof in het verleden zo lekvrij is geweest, is dat slechts zo weinig mensen toegang hebben tot beslissingen voordat ze worden gepubliceerd. Dit omvat de rechters zelf en een kleine groep mensen die voor hen werken. Rechtersgriffiers, jonge advocaten die een jaar voor de rechters werken en die tot degenen zullen behoren die het ontwerpadvies kunnen inzien, ondertekenen een geheimhoudingsverklaring.

Er zijn echter eerder lekken geweest, zij het niet in de schijnbare omvang van het document dat door Politico is gepubliceerd. Zo berichtte David Beckwith van het tijdschrift Time in 1973 over de uitkomst van Roe v. Wade voordat de beslissing werd gepubliceerd. Maar aangezien het tijdschrift een weekblad was, arriveerde Beckwith’s primeur uren voordat de beslissing publiekelijk werd aangekondigd.

En eind jaren 70 had Tim O’Brien van ABC een half dozijn primeurs op proviand. De rapporten verbijsterden en verbijsterden de rechters, volgens een boek van Barrett McGurn, de voormalige openbare informatiefunctionaris van de rechtbank. Het was niet duidelijk waar O’Brien zijn informatie vandaan haalde, hoewel de toenmalige opperrechter Warren Burger vermoedde dat iemand van de pers van de rechtbank toegang had tot de uitspraken.

Evenzo was het niet duidelijk wie het schijnbare ontwerp naar Politico had gelekt, of wat hun motieven waren. Het persbureau zei alleen dat het “een kopie van het ontwerpadvies had ontvangen van een persoon die bekend was met de gerechtelijke procedures… samen met andere details die de authenticiteit van het document ondersteunen”.

Professor Jonathan Peters van de Universiteit van Georgia, die in de rechtbank over de lekken heeft geschreven, merkte op dat Rowe niet de enige spraakmakende zaak is waarin een lek is opgetreden. De New York Tribune publiceerde bijvoorbeeld een “Continuing Report on the Proceedings of the Court in Dred Scott”, de beruchte beslissing uit 1857 waarin werd verklaard dat Afro-Amerikanen geen staatsburgers konden zijn.

Peters schreef in 2012: “Lekken bij het Hooggerechtshof zijn zeldzaam, maar niet ongekend. Het Hof bestaat, net als onze andere openbare instellingen, uit politieke beesten. We zouden niet geschokt moeten zijn als ze op deze manier handelen.”