Het beroemde portret van Churchill gestolen uit het hotel en vervangen door | Canada

De politie in Canada onderzoekt de “brutale” diefstal van een beroemde biograaf Winston Churchill Foto na foto van het origineel is op mysterieuze wijze vervangen door een nep.

Vorige week merkte een medewerker van het Chateau Laurier Hotel in Ottawa op dat er iets mis was in een foto die bekend staat als “The Lion’s Roar”, genomen nadat de oorlogsleider in 1941 het Canadese parlement toesprak.

Het frame op de foto komt niet overeen met de andere 5 foto’s in de kamer, die allemaal zijn gemaakt Canadees-Armeense portretkunstenaar Youssef Karshwiens onderwerpen Martin Luther King Jr., Albert Einstein, Ernest Hemingway en Koningin Elizabeth II waren.

Het hotel nam contact op met Jerry Felder, die toezicht houdt op de nalatenschap van Karsh, om de handtekening op de verdachte vingerafdruk te beoordelen.

“Ik zie deze handtekening al 43 jaar. Dus het kostte me maar een seconde om erachter te komen dat iemand het probeerde te kopiëren”, vertelde Felder aan The Guardian. “Het was nep.”

Zodra de diefstal werd ontdekt, werd de politie van Ottawa op de hoogte gebracht en begon een onderzoek.

“We zijn diep bedroefd door deze schaamteloze daad”, zei The Fairmont in een verklaring, eraan toevoegend dat het trots was op zijn “geweldige” collectie Karsh-afdrukken.

Het is niet duidelijk wanneer de prent van Churchill, die al 24 jaar in het hotel hing, verloren is gegaan.

Het hotel kreeg 15 originele werken van Karsh, waarvan zes in de lounge. Het hotel zei dat de overige vijf onlangs zijn verwijderd totdat ze goed zijn beveiligd.

Felder, die nauw samenwerkte met Karsh, zegt dat de fotograaf een lange relatie met het hotel had. Het organiseerde zijn allereerste tentoonstelling in 1936 en hij en zijn vrouw woonden bijna twee decennia op de derde verdieping. Ook had hij tot 1992 een atelier op de zesde verdieping.

Karsh, die met zijn gezin de Armeense genocide ontvluchtte en daar het grootste deel van zijn leven doorbracht CanadaHij is vooral bekend om zijn beheersing van het maken van afbeeldingen, zowel in de studio als bij het werken met zijn onderwerpen.

“Voor het soort mensen dat hij fotografeerde, konden ze een sycophant of een telefoon op anderhalve kilometer afstand zien. En toen ik bij Youssef was, wist ik meteen dat het echt was. En ik denk dat het mensen het gevoel geeft dat ze kunnen zijn zelf”, zei hij. “Hij had een manier met mensen en zorgde ervoor dat ze zich op hun gemak voelden”,

Felder zei dat het portret van een mokkende Churchill een “uitzondering” was.

Na het zien van Churchill die een ‘sexy’ speech gaf Voor het Canadese parlement in 1941 wachtte Karsh in de sprekerskamers op een kans om een ​​foto te maken van Churchill en de Canadese premier, Mackenzie King.

Maar toen de twee de kamer binnenkwamen met hun armen vastgebonden, toeterde Churchill, zoals Karsh zich later herinnerde.

“Ik stapte schuchter naar voren en zei: ‘Meneer, ik hoop dat ik het geluk zal hebben om een ​​beeld te schetsen dat past bij deze historische gelegenheid.'” Hij keek me aan en vroeg: “Waarom is mij dat niet verteld?”

Karsh herinnert zich dat Churchill een nieuwe sigaar opstak, hem puffend met “ondeugende lucht” en dan achteruit ging en een enkel schot toestond.

Ik ging terug naar mijn camera en zorgde ervoor dat technisch alles in orde was. Ik wachtte; hij bleef hard op zijn sigaar kauwen. Ik wachtte. Toen liep ik naar hem toe, en zonder voorbedachten rade, maar respectvol, zei ik: ‘Vergeef me , meneer,’ En ik sneed de sigaar uit zijn mond. Tegen de tijd dat ik terug naar de camera ging, zag hij er zo strijdlustig uit dat hij me kon verslinden. Op dat moment werd de foto genomen.”

Fiedler zei dat de afbeelding, die zich “zeer snel, maar langzamer” verspreidde, in 2016 werd gebruikt op het Britse bankbiljet van vijf pond.

“Uiteraard was deze diefstal zeer zorgvuldig gepland. Ik weet niet of iemand, misschien een superfan, dit in hun woonkamer zou hebben willen hangen. Maar het is ook erg waardevol. Ik ging ervan uit dat het gestolen was vanwege zijn waarde.” zei Felder. .

Er zijn geen papieren exemplaren van Karsh’ werk toegestaan ​​sinds zijn negatieven in de jaren negentig aan Library and Archives Canada werden gegeven.

‘We staan ​​geen kopieën toe,’ zei Felder. “We staan ​​geen kopieën toe.”