Getijdeoverstromingen en hoe het wiebelen van de maan de Amerikaanse kust in het midden van de jaren ’30 in gevaar zou kunnen brengen – Technology News, Firstpost

F. Bemanning15 juli 2021, 12:52:43 uur

Een nieuwe studie onder leiding van leden van NASA’s Sea Level Change Science Team van de Universiteit van Hawaï laat zien dat vloed vaak de bekende overstromingsdrempels in de Verenigde Staten zal overschrijden. In een waarschuwing zegt de studie dat in het midden van de jaren 2030 elke Amerikaanse kust een snelle toename van getijdenoverstromingen zal ervaren, wanneer de maancyclus de stijgende zeespiegel als gevolg van klimaatverandering zal versterken.

Wat zijn vloedgolven?

Hoogwater – overstromingen die leiden tot openbare ongemakken zoals wegafsluitingen – komen steeds vaker voor naarmate de zeespiegel stijgt. Nu de relatieve zeespiegel stijgt, is er niet langer een krachtige storm of orkaan nodig om kustoverstromingen te veroorzaken. Door klimaatgerelateerde zeespiegelstijging, bodemdaling en verlies van natuurlijke barrières treden nu op veel locaties overstromingen op met vloed.

Hoogwateroverstromingen – ook wel plotselinge overstromingen of zonnige dagoverstromingen genoemd – zijn al een bekend probleem in veel steden aan de Atlantische Oceaan en de Golfkusten van de Verenigde Staten. De National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) rapporteerde in 2019 in totaal meer dan 600 van dergelijke overstromingen.

Volgens NOAA zullen de effecten van stijgende zeespiegels langs het grootste deel van de continentale kust van de Verenigde Staten de komende decennia naar verwachting meer uitgesproken en ernstiger worden, waarschijnlijk meer dan enige andere factor die verband houdt met klimaatverandering. Elke versnelling van de zeespiegelstijging die naar verwachting in deze eeuw zal plaatsvinden, zal de effecten van overstromingen op grote hoogte in de loop van de tijd versterken en de tijd tussen overstromingen verkorten.

Hoe dingen kunnen veranderen in het midden van de jaren ’30

Vanaf het midden van de jaren 2030 zal het afstemmen van de stijgende zeespiegel op de maancyclus er echter toe leiden dat kuststeden in de Verenigde Staten een decennium van enorme toename van het aantal overstromingen veroorzaken, volgens de eerste studie die rekening houdt met alle bekende oceanen. De astronomische oorzaken van overstromingen.

De studie zegt verder dat overstromingen soms voorkomen in clusters van een maand of langer, afhankelijk van de posities van de maan, aarde en zon. Wanneer de maan en de aarde op specifieke manieren met elkaar en de zon in lijn liggen, kan de resulterende zwaartekracht en de bijbehorende oceaanreactie ervoor zorgen dat stadsbewoners elke dag of twee te maken krijgen met overstromingen.

“Lagere gebieden in de buurt van de zeespiegel lopen steeds meer risico en lijden als gevolg van toenemende overstromingen, en het zal alleen maar erger worden”, citeert de studie NASA-beheerder Bill Nelson.

“De combinatie van de zwaartekracht van de maan, stijgende zeespiegels en klimaatverandering zal kustoverstromingen aan onze kusten en over de hele wereld blijven verergeren. NASA’s Sea Level Change Team biedt cruciale informatie zodat we schade aan het milieu kunnen plannen, beschermen en voorkomen en het levensonderhoud van de getroffen mensen door overstromingen.”

Phil Thompson, universitair hoofddocent aan de Universiteit van Hawaï en hoofdauteur van de nieuwe studie, die deze maand werd gepubliceerd in De aard van klimaatverandering.

Hoewel getijdenvloeden een kleine hoeveelheid water met zich meebrengen in vergelijking met orkaangolven, kan het niet worden genegeerd omdat 10-15 overstromingen per maand gevolgen zullen hebben voor het bedrijfsleven en de gezondheid.

Ondanks dat de maan zich nu in het getijde-versterkende deel van haar cyclus bevindt, is de zeespiegel langs het grootste deel van de Amerikaanse kust niet zo veel gestegen dat zelfs met deze maanhulp de vloed regelmatig overstromingen veroorzaakt. De vrees bestaat dat dit een heel ander verhaal zal zijn de volgende keer dat de cyclus halverwege de jaren ’30 de getijden weer versterkt.

Er is bezorgdheid over een toename van het aantal overstromingen aan bijna alle kusten van het Amerikaanse vasteland, Hawaï en Guam. Misschien blijven de verre noordelijke kusten, inclusief Alaska, nog tien jaar of langer gespaard.

Wat is de maan wiebelen?

NASA De oscillatie van de maan wordt een periodieke verschuiving in de baan van de maan genoemd die in de jaren dertig tot overstromingen van de kust zou kunnen leiden. Het werd voor het eerst gemeld in 1728 en komt elke 18,6 jaar voor. Deze langzame fluctuatie remt of versterkt de getijden op onze planeet.

“In de helft van de maancyclus van 18,6 jaar worden de normale dagelijkse getijden van de aarde onderdrukt: vloed is lager dan normaal en eb is hoger dan normaal”, zei NASA.

“De andere helft van de cyclus, de getijden versterken: de getijden gaan omhoog en de getijden gaan omlaag. De wereldwijde zeespiegelstijging duwt de getijden slechts in één richting – hoger. Dus de helft van de 18,6-jarige maancyclus doet het effect van stijgende zeespiegel. De zee is op de getijden, terwijl de andere helft het effect vergroot.”

Terwijl in de ene helft van de maancyclus van 18,6 jaar de reguliere dagelijkse getijden van de aarde worden onderdrukt: vloed is lager dan normaal en eb is hoger dan normaal, in de andere helft van de cyclus worden de getijden versterkt: de de getijden zijn hoog, de getijden zijn lager.

De wereldwijde zeespiegelstijging duwt de getijden maar in één richting: hoger. De helft van de 18,6-jarige maancyclus gaat het effect van zeespiegelstijging op getijden tegen, terwijl de andere helft het effect vergroot, aldus de studie.

Wat is de onderzoeksmethodologie?

De onderzoekers kwamen tot de conclusie door 89 getijmeetplaatsen te bestuderen in elke Amerikaanse staat en territorium aan de kust, behalve Alaska.

Het team creëerde een nieuw statistisch raamwerk dat veelgebruikte scenario’s voor zeespiegelstijging en overstromingsdrempels in kaart brengt, het aantal keren dat deze drempels jaarlijks zijn overschreden, astronomische cycli en statistische representaties van andere processen, zoals El Niño-gebeurtenissen, die bekend zijn Volgens een NASA-rapport voorspelden ze resultaten tot 2080.