French Open, Rasmus Hoggard blijft leider

Vijf Miliozzi-mussen op de schilden. Probeer in plaats daarvan kleurloos voor de Apulische Francesco Laporta, slechts 73/o met 218 (+5). En nu de laatste rush. Rasmus Hoggard (die halverwege de race een voorsprong van zeven slagen had op Coetzee), 21, van Billund, jaagt op zijn vierde carrièresucces op het circuit in Frankrijk.

De French Open is een golftoernooi voor heren dat wordt gehouden in Frankrijk en onderdeel is van de European PGA Tour. De eerste editie werd gehouden in La Boulie Golf Club in 1906 en is daarmee de oudste van continentaal Europa. Het is momenteel een van de belangrijkste gebieden in die regio.

De locatie rouleerde tientallen jaren tot 1991, toen het werd opgericht in Le Golf National in de buurt van Parijs, met uitzonderingen in 1999 en 2001. In 2004 introduceerde de Franse Golffederatie open kwalificatierondes voor professionals en amateurs op de French Open, vergelijkbaar met die op de Franse Open, US Open en Britse Open.

De eerste winnaar van de French Open was de Fransman Arnaud Massy, ​​die de titel vier keer won (1906, 1907, 1911 en 1925). Bekende winnaars zijn Walter Hagen (1920), Henry Cotton (1946 en 1947), Roberto de Vicenzo (1950, 1960 en 1964), Byron Nelson (1955), Peter Osterhuis (1973 en 1974) en later een hele reeks van wereldklasse golfspelers in Europa en daarbuiten.

Viervoudig winnaar Sifriano Ballesteros en drievoudig winnaar Nick Faldo verdienen een speciale vermelding. Voorafgaand aan het toernooi van 1999 werd aangekondigd dat er dopingcontroles zouden worden ingevoerd. Als gevolg hiervan hebben 15 golfers in korte tijd hun deelname afgezegd.[2] Sinds de millenniumwisseling heeft de Franse golfvereniging, Fédération Française de Golf, haar best gedaan om dit toernooi te promoten.

Een van de acties was het afzien van de titelsponsor. Vanaf 2004 gaan ook de kwalificatiewedstrijden open op basis van het Open Championship en de US Open Amateur.