Experts zeggen dat PCR-tests niet vatbaar zijn voor valse positieven, ondanks wat er op Facebook staat

Een van de meest voorkomende valse beweringen is dat PCR-tests onderhevig zijn aan een groot aantal valse positieven, en dit komt vaak voort uit een misverstand over hoe de tests werken, zegt Jonathan Jarry, een biologische wetenschapper aan de McGill University. Bureau van Wetenschap en Maatschappij In Montreal.

Moleculaire biologie is complex, en Gary zei dat het voor mensen gemakkelijk is om een ​​beetje informatie op te pikken die op zich correct is, maar dan trekken ze naar veel grotere conclusies die onnauwkeurig zijn.

“We zijn er allemaal kwetsbaar voor”, zei hij.

“Ik beschuldig anderen er niet van dom, dom of onwetend te zijn. Dit zijn vooroordelen waar we allemaal mee te maken hebben… Het hoort gewoon bij het mens-zijn.

Experts zeggen dat PCR-tests niet voor niets routinematig worden beschreven als de “gouden standaard”. Het National Human Genome Research Institute in de Verenigde Staten beschrijft de technologie als “Een van de belangrijkste wetenschappelijke ontwikkelingen In de moleculaire biologie.”

De belangrijkste voordelen, vooral tijdens een pandemie, zijn dat tests zeer nauwkeurig, gevoelig en snel zijn.

PCR versus “old school” laboratoriumculturen

PCR, wat staat voor “polymerase chain reaction”, is een methode om herhaaldelijk een deel van genetisch materiaal te kopiëren.

Het wordt gebruikt om kleine hoeveelheden DNA-fragmenten snel te amplificeren, zodat ze in meer detail kunnen worden bestudeerd.

Moderne laboratoria gebruiken deze methode om te testen op allerlei verschillende ziekteverwekkers, waaronder virussen, bacteriën, schimmels en parasieten.

In het verleden moesten wetenschappers meer vertrouwen op “cultuurgebaseerde” methoden, waarbij levende pathogenen in een gecontroleerde omgeving groeiden, zei Graham Tables, medisch en wetenschappelijk directeur van het Public Health Laboratory van Alberta Micro Laboratories.

Tables zei dat de ouderwetse aanpak “arbeidsintensief” en traag is.

“Het duurt 1-2 dagen om dat te doen,” zei hij. En het kan onbepaald zijn, wat betekent dat je daar niet helemaal zeker van bent [particular] Ik heb een virus ontdekt, omdat sommige er hetzelfde uit kunnen zien.”

PCR-tests daarentegen zoeken naar een unieke genetische marker voor een specifieke ziekteverwekker, waardoor wetenschappers meer zekerheid hebben over de resultaten.

“Er is bevestigd dat de PCR-test die we gebruiken zeer specifiek is voor SARS-CoV-2, het virus dat COVID-19 veroorzaakt”, zei Dr. Dina Henshaw, Chief Medical Officer voor gezondheid van Alberta, die onlangs een persconferentie wijdde. . Vecht tegen de “mythen” rond de tests.

“Het heeft geen interactie met andere virussen, zelfs niet met andere coronavirussen”, zei ze.

Een ander voordeel van de PCR-tests is de snelheid waarmee ze kunnen worden uitgevoerd.

“Je kunt dit type test opzetten voor een zeer hoge doorvoer op een geautomatiseerd systeem”, zegt Tables, wiens laboratorium het afgelopen jaar miljoenen tests heeft uitgevoerd.

Hij zei dat de PCR-tests “zeer gevoelig” zijn, wat betekent “je kunt zeer kleine hoeveelheden” van de ziekteverwekker in een bepaald monster detecteren.

Henshaw zei dat dit vooral nuttig is bij COVID-19, omdat het laboratoria in staat stelt het virus bij mensen “aan het begin van hun ziekte” te detecteren en nog geen grote hoeveelheden van het virus in hun lichaam hebben.

Dit betekent ook dat PCR-tests nog steeds kleine hoeveelheden van het virus zullen detecteren aan het einde van iemands ziekte, wanneer iemands lichaam vaak heeft gevochten tegen het virus.

Zelfs kleine hoeveelheden dode virussen kunnen worden gedetecteerd – een feit dat volgens experts verkeerd is weergegeven in valse beweringen over testfouten.

Het probleem wordt nog verergerd door het feit dat sommige mensen opzettelijk verkeerd voorstellen hoe PCR-tests werken, zegt Timothy Caulfield, Canada Research Chair in Health Law and Policy aan de University of Alberta in Edmonton.

“Ik denk dat een van de redenen waarom hij niet dood is, is dat het goed past bij de bredere samenzweringstheorie dat de hele epidemie bedrog is en dat de schade overdreven is”, zei hij.

“Dit is natuurlijk niet waar.”

Cursusgrenzen en context

Een term die vaak wordt gehoord in sociale media-kringen waar deze mythen blijven bestaan, is ‘cyclusdrempel’ (CT), wat verwijst naar het aantal replicatiecycli dat nodig is om het genetische materiaal van het virus door PCR te detecteren.

“De meest voorkomende claim die ik zie is dat de CT-waarden te hoog zijn, dus de test is niet betrouwbaar”, aldus Caulfield.

Een echt hoge CT-waarde komt overeen met een kleine hoeveelheid virus, maar dit zegt meer over het monster dan de patiënt. De kwaliteit van het monster kan variëren afhankelijk van de monsternamemethode (bijvoorbeeld neusuitstrijkje versus keeluitstrijkje), de techniek van de zorgverlener die het monster neemt, de leeftijd van het monster en andere factoren.

Het belangrijkste doel van een positieve PCR-test, in de context van COVID-19, is om te bepalen of het virus aanwezig is, niet hoeveel er in een bepaald monster is gebeurd.

“In feite kunnen verschillende monsters van dezelfde persoon tot verschillende CT-waarden leiden”, Uitleg over volksgezondheid in Ontario.

“Als een deel van het DNA niet kan worden gekopieerd, zit er geen virus in het monster, of is er zo’n kleine hoeveelheid dat deze zeer gevoelige test het niet kan detecteren.”

Een positieve test met een hoge dwarsdoorsnedewaarde geeft eenvoudigweg de aanwezigheid van een kleine hoeveelheid virus in een bepaald monster aan. Dit kan te wijten zijn aan de lage virale belasting van de patiënt, wat kan betekenen dat hij aan het begin van zijn ziekte of aan het einde van zijn ziekte staat. Of het kan zijn dat het monster zelf niet veel virussen heeft opgevangen.

“Elke test moet in de juiste klinische en epidemiologische context worden gebruikt”, zegt Tipples van Alberta Precision Laboratories.

“Maar je kunt er niet omheen dat je een positieve test hebt en deze als negatief meldt. Het slaat helemaal nergens op.”

Valse negatieven zijn een grotere zorg

De experts maakten zich in ieder geval meer zorgen over de kans op valse negatieven Uit de PCR-testen voor COVID-19, die sterk afhankelijk zijn van het moment waarop het uitstrijkje is afgenomen in relatie tot de periode van infectie.

Vorig jaar studeren Het ontdekte dat tests het virus bijna nooit op de eerste dag van infectie detecteren en meestal op de achtste dag op zijn best zijn, maar zelfs dan kunnen er vals-negatieve percentages zijn tot 20 procent. Na de achtste dag bleek uit de studie dat het aantal valse negatieven toenam.

Epidemiologen nemen dit mee in de besluitvorming. Dit is de reden waarom u hebt gehoord over “potentiële” gevallen van COVID-19, die vaak als zodanig worden gecategoriseerd wanneer een persoon met een bekende blootstelling symptomen heeft maar geen positieve test.

Omgekeerd overwegen volksgezondheidsfunctionarissen ook de mogelijkheid om polymerasekettingreactie (PCR) -tests op te nemen voor het dode virus bij een patiënt die is hersteld en niet langer besmettelijk is.

Bekijk | PCR test een deel van de nieuwe quarantaineregels voor reizigers:

Ottawa verbiedt niet-essentiële reizen niet; Het maakt het zo ongemakkelijk en duur mogelijk. Nu moeten terugkerende reizigers, naast de huidige vereisten, op eigen kosten drie dagen in een hotel in quarantaine worden geplaatst, met een mogelijke kostprijs van minimaal $ 2.000. 2:33

“Dat is precies waarom we geen negatieve test nodig hebben voordat we de isolatie beëindigen,” zei Henshaw. “Waarom concentreren we ons op testen bij het begin van symptomen en na vroege blootstelling, om het effect dat deze langdurige uitscheiding kan hebben te minimaliseren?”

Dit alles betekent dat infectieziekten complex zijn en dat polymerasekettingreactietests (PCR) deel uitmaken van het grotere geheel van COVID-19.

Experts in het veld besteden hun loopbaan aan het leren van de fijne kneepjes van alles, dus Gary, van McGill University, zei dat het frustrerend kan zijn wanneer wetenschappers ‘leunstoelen’ met kleine informatie oppikken en deze in onjuiste conclusies veranderen.

Hij zei: “Er moet een zekere mate van intellectuele nederigheid zijn om met deze gedachten om te gaan.”