Een nieuwe studie constateert dat tuinieren kan helpen het risico op kanker te verminderen en de geestelijke gezondheid te verbeteren

Hoewel meer bewegen, goed eten en nieuwe vrienden maken allemaal goede gewoonten zijn, suggereert nieuw onderzoek van CU Boulder dat het toevoegen van tuinieren een krachtig effect kan hebben. Gefinancierd door de American Cancer Society, ontdekte de eerste gerandomiseerde gecontroleerde studie van gemeenschapstuinieren dat degenen die begonnen met tuinieren meer vezels aten en meer lichaamsbeweging kregen, twee bekende manieren om het risico op kanker en chronische ziekten te verminderen. Ze merkten ook een significante afname van hun stress- en angstniveaus.

De resultaten zijn gepubliceerd in The Lancet Planetary Health. “Deze bevindingen leveren concreet bewijs dat gemeenschapstuinieren een belangrijke rol kan spelen bij het voorkomen van kanker, chronische ziekten en psychische stoornissen”, zegt senior auteur Jill Lett, een professor in de afdeling Milieustudies aan de Universiteit van Colorado in Boulder.

Vul het zoekgat!

Litt heeft een groot deel van haar carrière besteed aan het zoeken naar betaalbare, schaalbare en duurzame manieren om het ziekterisico te verminderen, met name onder gemeenschappen met lage inkomens. Tuinieren leek een ideale plek om te beginnen.

“Waar je ook gaat, mensen zeggen dat er iets is aan tuinieren waardoor ze zich beter voelen”, zegt Litt, die ook onderzoeker is aan het Barcelona Institute for Global Health.

Maar solide wetenschap over de voordelen ervan is moeilijk te verkrijgen. Zonder bewijs, zei ze, is het moeilijk om steun te krijgen voor nieuwe programma’s.

Enkele kleine observationele studies hebben aangetoond dat mensen die tuinieren meer fruit en groenten eten en een gezonder gewicht hebben. Maar het is niet duidelijk of alleen gezonde mensen de neiging hebben om te tuinieren of dat tuinieren de gezondheid beïnvloedt.

Slechts drie studies hebben de gouden standaard van wetenschappelijk onderzoek, de gerandomiseerde gecontroleerde studie, toegepast op amusement. Geen van hen keek specifiek naar gemeenschapstuinieren.

Om de leegte op te vullen, rekruteerde Litt 291 volwassen niet-tuiniers, met een gemiddelde leeftijd van 41 jaar, uit de omgeving van Denver. Meer dan een derde van hen was Spaans en meer dan de helft kwam uit gezinnen met een laag inkomen.

Na de laatste voorjaarsvorst werd de helft van hen toegewezen aan een gemeenschapstuiniergroep en de andere helft aan een controlegroep die een jaar moest wachten met tuinieren.

De tuiniersgroep kreeg een gratis gemeenschappelijke tuin, enkele zaden en zaailingen, een introductiecursus tuinieren via het Denver Urban Gardens-programma zonder winstoogmerk en een studiepartner.

Beide groepen voerden periodieke enquêtes uit over hun voedingsinname en geestelijke gezondheid, voerden antropometrische metingen uit en droegen activiteitsmonitors.

Tegen de herfst aten degenen in de tuiniergroep gemiddeld 1,4 gram meer vezels per dag dan de controlegroep – een stijging van ongeveer 7 procent.

De auteurs merken op dat vezels een diepgaand effect hebben op immuun- en ontstekingsreacties, en alles beïnvloeden, van hoe we voedsel metaboliseren tot hoe gezond ons darmmicrobioom is tot hoe vatbaar we zijn voor diabetes en bepaalde soorten kanker.

Terwijl artsen ongeveer 25 tot 38 gram vezels per dag aanbevelen, verbruikt een volwassene minder dan 16 gram.

“Het verhogen van slechts één gram vezels kan aanzienlijke positieve effecten hebben op de gezondheid”, zegt co-auteur James Hibbert, directeur van het Cancer Prevention and Control Program aan de Universiteit van South Carolina.

De tuiniergroep verhoogde ook hun fysieke activiteitsniveau met ongeveer 42 minuten per week. Volksgezondheidsinstanties bevelen ten minste 150 minuten lichaamsbeweging per week aan, een aanbeveling waaraan slechts een kwart van de Amerikaanse bevolking voldoet. Met slechts twee tot drie bezoeken aan de gemeenschappelijke tuin per week voldeden de deelnemers aan 28 procent van deze eis.

Studiedeelnemers merkten ook dat hun niveaus van stress en angst afnamen, waarbij degenen die aan de studie deelnamen het meest gestrest en angstig waren, ervoeren de grootste vermindering van psychische problemen.

De studie bevestigde ook dat zelfs beginnende tuinders meetbare gezondheidsvoordelen kunnen behalen door in hun eerste seizoen te snoeien. En naarmate ze meer ervaring opdoen en meer rendement behalen, vermoedt Litt dat die voordelen zullen toenemen.

De onderzoeksresultaten zijn geen verrassing voor Linda Abel-Lepsius, uitvoerend directeur van Denver Urban Gardens (DUG), een 43-jarige non-profitorganisatie die jaarlijks ongeveer 18.000 mensen helpt hun eigen voedsel te verbouwen in gemeenschappelijke tuinpercelen.

“Het is transformerend, zelfs levensreddend, voor veel mensen,” zei Lipsius.

Veel DUG-deelnemers wonen in gebieden waar de toegang tot verse, betaalbare groenten en fruit zeer beperkt is. Sommigen zijn immigranten met een laag inkomen die nu in appartementen wonen – met een tuinperceel kunnen ze voedsel uit hun thuisland verbouwen en traditionele recepten doorgeven aan hun familie en buren.

Ook de sociale connectie is enorm. “Zelfs als je naar de tuin komt en je eigen voedsel wilt verbouwen in een rustige ruimte, begin je naar de blauwdruk van je buurman te kijken en technieken en recepten te delen, en na verloop van tijd bloeien relaties op”, zei Litt, opmerkend dat terwijl alleen tuinieren goed voor je is, kan alleen tuinieren extra voordelen voor de gemeenschap zijn. “Het gaat niet alleen om groenten en fruit. Het gaat ook om op een natuurlijke plek buiten zijn met andere mensen.”

Lett zei dat ze hoopt dat de bevindingen gezondheidswerkers, beleidsmakers en landplanners zullen aanmoedigen om te kijken naar gemeenschappelijke tuinen en andere plaatsen die mensen aanmoedigen om samen te komen in de natuur, als een essentieel onderdeel van een openbaar gezondheidssysteem. Ze voegde eraan toe dat het bewijs duidelijk is.

Kunt u Schrijf nu voor wionews.com En maak deel uit van de gemeenschap. Deel uw verhalen en meningen met ons hier.