Een mysterieuze bron stuurt al tientallen jaren radiosignalen vanuit de ruimte naar de aarde

Wetenschappers zeggen dat een onbekende bron al sinds 1988 radio-uitbarstingen naar de aarde stuurt.

Onderzoekers weten niet welk object radiogolven naar de aarde stuurt. De aard van golven is niet consistent met de modellen die ze proberen te verklaren.

In de loop van 35 jaar, zeggen de onderzoekers, heeft de bron regelmatig 20 minuten durende uitbarstingen van energie uitgezonden die sterk variëren in helderheid.

De emissies zien eruit als explosies van pulsars of snelle radio-uitbarstingen, die van milliseconden tot enkele seconden duren. Maar de nieuw ontdekte bron zendt radiosignalen uit die gedurende een periode van 21 minuten pulseren – iets wat voorheen onmogelijk werd geacht door voorspelbare verklaringen.

Pulsars zijn neutronensterren die snel ronddraaien en daarbij radioflitsen afvuren. Wanneer iemand de aarde oversteekt, kunnen de emissies heel kort en subtiel worden opgevangen, alsof je in het pad van het licht van een zwaailicht bent.

Wetenschappers geloven dat het proces alleen kan werken als het magnetische veld van de pulsar sterk is en hij snel genoeg ronddraait – anders zou er niet genoeg energie zijn om de pulsar vanaf de aarde te zien. Dit leidde tot de ontwikkeling van de “pulserende lijn van de dood”, die aangeeft dat bronnen snel en sterk genoeg moeten ronddraaien om te worden gedetecteerd.

Het nieuw ontdekte organisme genaamd GPMJ1839-10 is echter nog ver verwijderd van die doodsgrens. Als het een pulsar is, lijkt het te werken op een manier die wetenschappers voor onmogelijk hielden.

Het kan ook een sterk gemagnetiseerde witte dwerg of een magnetar zijn, een ander type neutronenster met ongelooflijk sterke magnetische velden. Maar de onderzoekers denken dat ze de neiging hebben om dit soort emissies niet uit te stoten.

De signalen zijn al sinds minstens 1988 op aarde, hebben wetenschappers ontdekt door oude archieven te doorzoeken, maar ze zijn niet opgemerkt door degenen die die gegevens verzamelden. Na het ontdekken van de bron onderzochten de onderzoekers de radioarchieven en ontdekten dat de bron zich al minstens 35 jaar herhaalde.

In de toekomst kunnen op deze manier meer ontdekkingen worden gedaan, zei Victoria M. Caspi, een professor in de natuurkunde aan de McGill University die niet aan het onderzoek heeft meegewerkt. “Alleen de tijd zal uitwijzen wat er in deze gegevens zit en welke waarnemingen op vele astronomische tijdschalen zullen onthullen”, schreef ze in een begeleidend artikel.

Dit kan enkele verklaringen bevatten voor hoe vreemd de nieuw ontdekte bron is. Door te onderzoeken of er een vergelijkbare groep andere organismen in de gegevens zit, kunnen onderzoekers mogelijk de mechanismen achter de nieuw ontdekte emissies begrijpen.

De bevindingen worden gerapporteerd in een nieuw artikel, “Long-Term Radio Transient Active for Three Decades”, gepubliceerd in het tijdschrift natuur.