Een jaar na de explosie in Beiroet is Libanon verwikkeld in corruptie | Libanon

Op Ground Zero in de apocalyps van Libanon sijpelt de stank van dode muizen uit enorme stapels rottend graan. Gebroken silo’s wankelden boven hen, hun zijkanten verscheurd door de rampzalige explosie die ook de ziel van Beiroet verbrijzelde. De inhoud die een natie had moeten voeden, ligt nog steeds op de enorme ruïnes van de belangrijkste haven.

Een jaar geleden, deze week, veroorzaakte een van de gevaarlijkste industriële ongevallen ter wereld een van de grootste explosies ooit, verpletter de stad Het was al op een keerpunt. De paddenstoelenwolk van chemicaliën die op 4 augustus 2020 boven de Libanese hoofdstad zweefde en de seismische kracht van de schokgolf die hun huizen en bedrijven verwoestte, verspreidden zich over de hele wereld in high-definition terreur. Zelfs te midden van de chaos in een land dat dit zijn eigen mensen liet gebeuren, was dit zeker een moment van afrekening.

Aan de vooravond van de eerste verjaardag van de ramp blijft Libanon echter verlamd en onvolgroeid. Het onderzoek naar de ontploffing is onduidelijk en de daders zijn even ver van verantwoordelijkheid als altijd. Erger nog, voor de meeste Libanezen wordt de wereldwijde hulp die is toegezegd in de nasleep van de verwoesting nog steeds achtergelaten door de heersers van het land, die de voorkeur geven aan de beperkte concessies die uit een gebroken systeem voortkwamen boven een wereldwijde reddingsoperatie die het land zou kunnen redden.

“Wie had gedacht dat de bedelnap zo groot en zo leeg zou zijn”, zegt Nidal Othman, een bouwleverancier in Tripoli. “De wereld moet ons uitlachen. Ze wilden het geld doneren, maar kregen in plaats daarvan opluchting in hun gezicht. Terwijl ze lachen, huilen wij.”

In ruil voor maximaal $ 11 miljard aan hulpdollars, Frankrijk Structurele hervormingen geëist Naar governance en transparantie op alle uitgavenniveaus. Miljarden meer uit Europa werden belast met het controleren van de ondoorzichtige rekeningen van de centrale bankrekeningen, die cruciaal waren voor de verplaatsing van de rijkdom van Libanon.

In het jaar dat is verstreken sinds Beiroet begon te herstellen, is de waarde van de Libanese valuta 15 keer gedaald. Hyperinflatie heeft het basisvoedsel buiten het bereik van een groot deel van de bevolking gebracht. Vitale medicijnen zijn niet meer te vinden – vrijdag stierf een vierjarig meisje aan een schorpioenbeet omdat de voorraad tegengif opraakte. Er is niet genoeg brandstof om de haperende elektriciteitssector van stroom te voorzien, of de particuliere generatormaffia die het gat opvult en daarvoor exorbitante prijzen vraagt.

In plaats van de geboorte van het tijdperk van verlossing, werd de explosie een definitieve complete storing Een land dat in alle opzichten heeft gefaald. De politieke klasse is nog steeds niet in staat een regering te vormen en ze blijft ruzie maken over de toekenning van ministeries als prijzen om haar koninkrijkjes te versterken. Evenzo zijn staatsinstellingen onderworpen aan opgegraven facties. De centralebankreserves van dit land zijn gedaald tot onder de verplichte vereisten, wat betekent dat er binnenkort een einde komt aan de subsidies die worden gebruikt om zelfs de middenklasse te beschermen. De Libanezen sloten zich aan bij de Syriërs en andere volkeren van de paria-regio door met boten de Middellandse Zee in te gaan om aan hun omstandigheden te ontsnappen, ongeacht de gevaren. Er is geen andere oplossing dan een grootschalige internationale reddingsoperatie, wat betekent dat het systeem moet worden doorgesneden dat al 30 jaar bestaat sinds het einde van de burgeroorlog.

Terwijl het publiek de enorme omvang van de ineenstorting in Libanon bleef internaliseren, begonnen sommigen de onaangename opvatting onder ogen te zien dat de fundamenten van de staat in elk van zijn incarnaties gebrekkig waren. Van het Ottomaanse rijk tot het Franse mandaat, de Syrische voogdij, de verwoestingen van de burgeroorlog en vervolgens het renteniersregime dat volgde op 1991 bent u het eensDat maakte een einde aan het conflict, Libanon ging niet door een gemakkelijke weg. Maar vooral de afgelopen drie decennia hebben de basis gelegd voor zijn ondergang.

“Na Taif, [the warlords] “Ze kregen troostprijzen, in plaats van gestraft te worden omdat ze de oorlog gaande hebben gehouden zoals ik deed”, zegt Nora Boustani, docent journalistiek aan de American University of Beiroet, die verslag heeft gedaan van het conflict en de nasleep ervan. Ze gingen naar de stad. Het was een enorme mijn voor hen. De Syriërs wisten dat dit gebeurde en wilden ook een deel van de actie. Om de vrede te bewaren was er een compromis met justitie. Dit creëerde een cultuur van straffeloosheid, en dit werd de norm.

“Rafik Hariri ging op weg naar de wederopbouw”, zei Boustani over de voormalige premier die toezicht hield op de wederopbouw van Libanon na de oorlog en onderweg een fortuin vergaarde. Saoedi-Arabië en Syrië speelden een cruciale rol bij de wederopbouw van Libanon, door het opzetten van patronagenetwerken en invloedssferen die een beslissende rol speelden in de zaken van het land, terwijl ze tegelijkertijd de beschermheren de vrijheid gaven om de rijkdom te beheersen.

“Er was rijkdom, vrijgevigheid en een luxe leven naar Beiroet gebracht,” zei ze. “Wreef dit op zijn kring. Het logement moest dit laten gebeuren om de vrede te bewaren. Ze hielden allemaal hun snuit in de trog. Ze splitsten de hulp en het geld uit de grote kisten, en ze bleven stelen. Er was veel geld om fundamenten te bouwen en daar ging bijna niets van.” .

Vorige week benoemde Libanon de rijkste man van het land, Najab Mikati, tot tweevoudig premier en inwoner van de armste stad Tripoli. Zijn aangestelde leider en gaf hem de opdracht een regering te vormen. De afgelopen 12 maanden is Saad Hariri, een andere voormalige leider en zoon van de vermoorde Rafik Hariri, niet in staat geweest om dit te doen – de president van het land, Michel Aoun, heeft zijn verschillende kabinetsformaties afgewezen. Hariri, een product van het regime – en een weldoener ervan totdat zijn fortuin verschoof – kreeg van Frankrijk de opdracht om het te breken. Het werd in 2017 verlaten door Saoedi-Arabië, zijn voormalige beschermheer, omdat het de politieke macht aan Hezbollah had afgestaan, dat sindsdien zijn invloed heeft geconsolideerd met de dekking van Aoun.

“Wat er nu gebeurt, is een botsing tussen twee projecten en twee ideeën”, zegt Khaldoun Sharif, een ervaren analist van Libanese zaken in Tripoli. Mensen moeten begrijpen dat corruptie hier het systeem is. Het werd als zodanig ingewijd tijdens de implementatie van de Taif in 1991. Iedereen kreeg geschenken om het bedrijf te starten. Het was een tijdperk van vrijgevigheid. Iedereen begon geld te stelen en werd aangemoedigd. Er was geen kans op een normale toestand zoals nu voorzien, gezien het systeem dat destijds werd ingevoerd.