(Bloomberg) — Christian Messner groeide op ver van de oceaan in het financiële centrum van Duitsland, Frankfurt, wat betekende dat hij lange reizen naar de kust moest maken om zijn passie voor surfen na te jagen. Maar veranderende consumentenvoorkeuren en eisen voor meer duurzaamheid binnen de surfgemeenschap stellen hem in staat zijn focus dichter bij huis te brengen.
De 51-jarige, wiens dagelijkse baan de bouw is, begon 9 jaar geleden met het maken van panelen in de geheel door land omgeven stad Offenbach, vlakbij zijn geboorteplaats. Het idee ontstond nadat hij zijn zoon hielp met het maken van een lang skateboard, die vervolgens extra zakgeld kon verdienen door soortgelijke boards te verkopen aan een plaatselijke skateboardwinkel.
In tegenstelling tot traditionele surfplanken, die afhankelijk zijn van schadelijke materialen zoals polyurethaanschuim, hars en glasvezel, gebruikt Meissner’s Business Mio – wat staat voor “Key Ingredients: Organic” – hout van snelgroeiende paulowniabomen. Als teken dat het materiaal nog steeds zijn werk doet, behaalde professionele surfer Alex Soto vorig jaar de tweede plaats in de World Tour freestyle regatta van de WORLD Kite Sports Association met een Mio-bord.
“Duurzaamheid en hoge prestaties kunnen hand in hand gaan”, zei Meissner.
De grote ecologische voetafdruk van de sport past bij het natuurliefhebbende imago van de meeste surfers, en een groeiend aantal boardmakers probeert tegemoet te komen aan hun groenere voorkeuren. Het is een kleine stap in wat waarschijnlijk een lange reis zal worden om de milieu-impact van surfen te verminderen, wat voor velen langeafstandsvluchten vereist naar bestemmingen zo ver weg als Hawaï, Indonesië of Australië.
Hoewel er niet veel pogingen zijn gedaan om de exacte impact van de sport op het milieu in te schatten, zei een onderzoeker in 2009 dat de ecologische voetafdruk van een surfer waarschijnlijk 50% hoger was dan die van de gemiddelde persoon, waarbij het leeuwendeel van de uitstoot afkomstig is van reizen naar surfen. , en slechts 2% van de paneelproductie. Nu het reisgemak de afgelopen tien jaar exponentieel is toegenomen, is de CO2-uitstoot die gepaard gaat met surfen waarschijnlijk nog verder gestegen.
Het Oostenrijkse Woodboard, gelegen aan het Neusiedlermeer aan de grens met Hongarije, levert vergelijkbare inspanningen als Mio’s en vertrouwt op FSC-gecertificeerd hout in zijn producten. Het Australische FCS Fins, een van ‘s werelds grootste fabrikanten van surfplankvinnen, gebruikt gerecycleerde materialen, terwijl het Franse Yuyo plastic afval gebruikt om nieuwe boards in 3D te printen.
Veel van deze bedrijven beweren dat de giftige petrochemicaliën die in traditionele surfplanken worden gebruikt, tijdens de productie schadelijk kunnen zijn voor werknemers en het milieu. Ze hebben ook het vermogen om schadelijke schuimdeeltjes in het land en de oceaan af te geven nadat ze op het strand of op een stortplaats zijn achtergelaten.
zei Meissner, die begon met het maken van de panelen met traditioneel schuim op basis van polyurethaan, voordat hij vier jaar geleden overstapte op paulowniahout, dat is gemaakt van een boom die oorspronkelijk uit Azië komt maar in delen van Europa en Noord-Amerika groeit.
Paulownia-bomen kunnen in één jaar 10 tot 20 voet groeien en in 10 jaar volwassen worden. Ze produceren een hout dat licht van gewicht is en bestand is tegen kromtrekken – ideaal voor kiteboards en een reeks andere producten, waaronder muziekinstrumenten. Ze hebben ook een sterkere droogtetolerantie en koolstofabsorptie-eigenschappen, waardoor ze ideaal zijn voor landen die de uitstoot van koolstofdioxide willen compenseren terwijl ze worden geconfronteerd met de gevolgen van het broeikaseffect.
“De surfplankindustrie is een van onze grootste afnemers sinds we begonnen met het op de markt brengen van in Europa geteeld paulowniahout”, zegt Anja Hartelt, vertegenwoordiger van iPaulownia, een Spaanse leverancier van paulowniahout. “De vraag is door de jaren heen blijven toenemen sinds surfers duurzamer zijn geworden.”
Nu surfen steeds populairder wordt – wereldwijd en zelfs aan de ruige noordkust van Duitsland – zullen duurzaam geproduceerde alternatieven bijdragen aan een markt voor watersportuitrusting die dit jaar naar verwachting meer dan $ 13 miljard zal bedragen, volgens onderzoeksbureau Statista.
Opmerkelijke surfers werpen hun schouders onder inspanningen om de industrie groener te maken. Lucy Campbell, een zevenvoudig Brits kampioene, vertelde de BBC in een recent interview dat grote merken “moeten veranderen” en dat ze weigerde merken te sponsoren die ze niet duurzaam achtte.
“Je wilt mensen aanmoedigen om naar buiten te gaan. Maar tegelijkertijd – tegen welke prijs op deze planeet?” Zei ze.
© 2023 Bloomberg LP
“Gamedokter. Een zombiefanaat. Muziekstudio. Ninjacafé. Televisieliefhebber. Aardige fanatieke alcoholist.
More Stories
AirPods Pro behoort tot de lijst met “beste uitvindingen” en laat zien dat Apple nog steeds indrukwekkend is
Ubisoft haalt zijn NFT-game zonder veel tamtam van de markt
Niets laat de telefoon oplichten in het donker