Dronebeelden tonen een pasgeboren grote witte haai

Terwijl de drone de ruige kliffen van de kust van Zuid-Californië beklom, met de cameralens klaar om de geheimen van de uitgestrekte Stille Oceaan beneden vast te leggen, leken de zich ontvouwende videobeelden aanvankelijk stil en bescheiden. Terwijl hij over de azuurblauwe uitgestrektheid vloog, onthulde het zicht van de drone niets anders dan eindeloze golven die ritmisch naar de kust rolden. Minuten gingen voorbij en al snel verschenen er surfers, die gracieus over de toppen van de golven gleden. Al snel verscheen er een speelse groep dolfijnen, waarvan hun elegante vormen met moeiteloze gratie het oppervlak doorbraken. En toen, alsof hij werd opgeroepen door het mysterie van de oceaan, deed zich een vreemd schouwspel voor: een grote witte haai (Carcharodon carcaria's), beweegt zich onregelmatig door het water voordat hij uit het zicht van de drone duikt. Even later verscheen er een kleine grote witte haai.

Een zeer kleine grote witte haai.

Op dit vluchtige moment was de drone getuige van iets waar de wereld van de haaienwetenschap al tientallen jaren naar op zoek was.

De hierboven beschreven scène is vergelijkbaar met wat Carlos Juana, een natuurfilmregisseur, afgelopen juli meemaakte. “Tijdens een van de talloze uren waarin ik witte haaien fotografeerde, kwam ik een heel vreemd uitziende witte haai tegen. Deze kleine haai was helemaal wit. legt Gaona uit, ook wel bekend als de Malibu Artist. “Hoewel Zuid-Californië de thuisbasis is van verschillende kwekerijen voor witte haaien, was dit technisch gezien niet bij een van hen. Op een bepaalde plek heb ik in de loop der jaren een aantal anekdotische observaties gedaan die al snel een trend werden. Over Vorige [three] Jarenlang waren lokale verzamelingen van zeer grote witte haaien die zwanger leken slechts gedurende een korte periode te zien. Ik gebruik het woord “blijkbaar” omdat de enige manier om dit te bevestigen is via een middel waartoe ik geen toegang heb. Maar op basis van de talloze uren aan observaties die ik heb gedaan van haaien van alle soorten en maten, inclusief zwangere haaien, kwam ik tot de conclusie dat sommige van deze haaien daadwerkelijk zwanger waren.

Maar op deze specifieke dag was er een grote haai zichtbaar. “Hij verdween net buiten de visuele diepte na enkele grillige en onverwachte bewegingen. Kort daarna verscheen deze kleine witte haai, geheel bedekt met wit. Het was anders dan alles wat ik ooit eerder had gezien.” momentopnamen, Gepubliceerd in het peer-reviewed tijdschrift Fish Environmental Biology“Het was anders dan alles wat we eerder hadden gezien”, zegt co-auteur Philip Stearns, een organismebioloog aan de Universiteit van Californië, Riverside. “Het was opwindend.” Het team denkt dat dit de allereerste observatie van een pasgeboren baby in het wild zou kunnen zijn.

“De sleutel ligt in de vorm en grootte van de vinnen. Met name de rugvin. “Dit is duidelijk een heel kleine witte haai”, zegt Gaona. “Het probleem is dat niemand ooit zo'n kleine haai heeft gezien, en dat is ook zo.” mogelijk is deze nog kleiner.” Een persoon die helemaal niet levend is geregistreerd. Let op de witte stof. Uit ons onderzoek blijkt dat dit de witte melklaag is die de haai bedekte. Bij langere opnamen lijkt de haai zichtbaar donkerder en laat hij een laag los.

Grote witte haaien, bekend om hun ongrijpbaarheid, stellen wetenschappers al tientallen jaren voor raadsels. Hun reproductie is van bijzonder belang; In tegenstelling tot veel andere mariene soorten broeden deze haaien niet in gevangenschap, waardoor het moeilijk is om hun voortplantingsgedrag van dichtbij te bestuderen. Vanwege de uitdagingen die gepaard gaan met het observeren van deze roofdieren in hun natuurlijke habitat, heeft niemand deze haaien ooit zien paren, laat staan ​​bevallen. Onderzoekers hebben echter door middel van verschillende observaties en onderzoeken enkele inzichten verzameld in de reproductieve biologie van grote witte haaien. Volwassen eieren zijn ovovivipaar (bekend als “levendbarend”), wat betekent dat hun embryo’s zich ontwikkelen in de eieren in het lichaam van de moeder, en dat de moeder levende jongen baart. Er wordt aangenomen dat paring bij grote witte haaien plaatsvindt via complexe verkeringsrituelen, hoewel de details van dit gedrag grotendeels ongedocumenteerd blijven. Na het paren ondergaan vrouwelijke grote witte haaien een draagtijd van ongeveer 12 maanden, hoewel precieze gegevens over de draagtijd beperkt zijn. Er wordt aangenomen dat zwangere blanke vrouwtjes naar specifieke kraamkamers migreren, misschien in ondiepe kustwateren, om hun jongen ter wereld te brengen.

Hoewel het geboorteproces zelf grotendeels onzichtbaar blijft, zijn onderzoekers af en toe pasgeboren grote witte haaien in het wild tegengekomen. Maar nooit zo klein. “Het observeren van pasgeboren witte haaien die vrij rondzwemmen is uiterst zeldzaam”, zegt Toby Curtis, een haaienwetenschapper bij de National Oceanic and Atmospheric Administration die niet bij het onderzoek betrokken was. Wetenschap zei. “[It’s] Het is bijna onmogelijk om precies op het juiste moment op de juiste plaats te zijn om het moment van de geboorte waar te nemen en te documenteren. Is dit dus het potentiële moment waarop iemand op het juiste moment op de juiste plaats is? Volgens wetenschappers die de beelden hebben geanalyseerd, duiden het kleine formaat en de afgeronde vinnen van de haai erop dat het waarschijnlijk een pasgeboren baby is, misschien nog maar een paar uur oud.