Dorpelingen dienen mensenrechtenklacht in over het gigantische goudmijnplan van Papoea-Nieuw-Guinea | Papoea-Nieuw-Guinea

PanAust, 80% van de aandeelhouders in de onderneming, is een geregistreerd Australisch mijnbouwbedrijf dat uiteindelijk eigendom is van de Chinese overheid en deel uitmaakt van het staatsbedrijf Guangdong Rising Assets Management.

De klacht beweert ook dat “de voorgestelde mijn een ernstig gevaar vormt voor de gemeenschappen die aan de rivier de Sepik wonen.” Het werd – namens de getroffen gemeenschapsleden door de lokale organisatie Project Sepik Inc en de Australische NGO Jubilee Australia Research Centre – aangeboden aan de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO), het Australische nationale contactpunt.

Hoewel de klacht niet stopt met ontwikkelen, zei de CEO van Jubilee Australia, dr. Luke Fletcher, dat hij hoopte dat het nationale focal point de geldigheid van de klacht zou beoordelen, mogelijk gezien de milieueffectverklaring van PanAust – die volgens de klager de impact niet adequaat beoordeelt. Watershed Project – Organiseren van bijeenkomsten van het bedrijf, NGO’s, Australische en Papoea-Nieuw-Guinese regeringen “om een ​​onderhandelde regeling te vinden”.

“Deze gemeenschappen hebben het recht om hun stem te laten horen en om te beslissen wat er op hun land gebeurt,” zei Fletcher. “De gemeenschappen in de Sepik River hebben duidelijk hun bezorgdheid geuit over deze mijn, maar tot nu toe zijn die zorgen aan dovemansoren gericht.

“PanAust en zijn dochterondernemingen moeten alle verdere ontwikkeling van mijnen stopzetten, aangezien alle getroffen gemeenschappen de mijn momenteel niet goedkeuren.”

De voorgestelde mijn van 16.000 hectare zal worden gebouwd in een van de meest seismisch actieve regio’s ter wereld, met een bijbehorende dam die 1.500 megaton afval opslaat.

Overheidsfunctionarissen, milieugroeperingen en dorpelingen die langs de rivier wonen, hebben Hij waarschuwde dat de voorgestelde dam een ​​potentiële milieuramp zou betekenen Het zou hele dorpen kunnen wegvagen als er een natuurramp zou plaatsvinden.

Soortgelijke zorgen zijn geuit door 10 speciale rapporteurs van de Verenigde Naties, Wie schreven regeringen? Papoea-Nieuw-Guinea, Australië, China en Canada, evenals Chinese staatsbedrijven ontwikkelaars Vanuit de mijn waarschuwde dat het plan voor de grootste mijn in de geschiedenis van Papoea-Nieuw-Guinea een enorm verlies aan mensenlevens en vernietiging van het milieu riskeert “en de mensenrechten van de getroffenen lijkt te negeren.”

PanAust zegt een “dambreukanalyse” te hebben uitgevoerd die ervoor zorgde “Passende veiligheidsfactoren Het is verwerkt in het ontwerp van de ‘dam.

“Mogelijkheid Falen is hoogst onwaarschijnlijk, “Bedrijfsmilieueffectrapportage.” “De ernstige gevolgen van een volledige storing die resulteert in het ongecontroleerd vrijkomen van grote hoeveelheden water en vaste stoffen (uit afvalgesteente en afzettingen) zullen echter waarschijnlijk leiden tot ernstige stroomafwaartse milieu- en sociale effecten. ”

De voorgestelde mijn zal naar verwachting gedurende meer dan 30 jaar jaarlijks naar schatting 1,5 miljard dollar aan goud, zilver en koper produceren.

In antwoord op gedetailleerde vragen van The Guardian zei een vertegenwoordiger van PanAust dat het bedrijf “de mogelijkheid om commentaar te geven beleefd afwijst”.

“Het natievormingsproject… biedt brede commerciële en sociaal-economische ontwikkelingsmogelijkheden voor Papoea-Nieuw-Guinea”, zei Panaost in haar milieueffectrapport.

Het plan van de mijn omvat ook een waterkrachtcentrale, een elektriciteitsnet en upgrades van wegen, luchthavens en havens.

Panaost zei dat ze zich bezighoudt met “intensieve en voortdurende betrokkenheid … gedurende meerdere decennia” met de getroffen mijnen, en informatiesessies heeft gehouden in bijna 140 dorpen die werden bijgewoond door meer dan 18.000 mensen.

“Lokale meningen en problemen werden gezocht door middel van engagementcampagnes… formele en informele ontmoetingen met dorpsleiders, en door middel van sociaal-economische enquêtes die tussen 2010 en 2018 in dorpen werden gehouden.”