Deze kerk in Kitchener, Ontario, gebruikt een deel van haar budget om de inheemse bevolking te compenseren voor ‘aangerichte schade’.

Een doopsgezinde kerk in Kitchener, Ontario, een van de vier kerken in Canada die herstelbetalingen betalen aan inheemse volkeren wier kerkgebouwen zich op hun land bevinden, zegt dat de betalingen deel uitmaken van pogingen om 'de fouten uit het verleden te herstellen'.

Op 6 juli deed de Stirling Avenue Mennonite Church een aanbetaling van $ 4.000, wat neerkomt op 1% van het jaarlijkse budget van de kerk.

Het geld ging naar Six Nations Polytechnic – een postsecundaire instelling in Brantford, zei Pam Albrecht, lid van de Spiritual Covenant Work Group van de kerk.

“Dit is in de geest van compensatie en erkenning dat er schade is geleden”, vertelde Albrecht aan CBC.

“We zetten ons in om op een kleine manier de fouten uit het verleden recht te zetten. We hebben nog veel werk te doen en we zien dit als een startpunt.”

Albrecht zei dat mensen in de kerk een “redelijk lange leerreis” hebben afgelegd en praten over wat voor soort acties ze kunnen ondernemen met betrekking tot verzoening.

In het voorjaar van 2007 stelden twee oudsten van de Six Nations of the Grand River – Adrian Jacobs en Rick Hill – een geestelijk verdrag voor tussen Canadese kerken en de First Nations, die als eerste het land bezetten waarop de kerken waren gebouwd.

Jacobs, lid van de Six Nations Haudenosaurian Federation in de provincie Grand River in Ontario, zei dat hij dat jaar gesprekken begon te voeren met de mennonitische gemeenschap over een 'spiritueel verbond met de kerken'.

“Doe het juiste”

Kitchener Sterling Avenue Mennonite Church was de eerste kerk die werd bezocht door Jacobs, die ook diende als gemeenschapscontactpersoon voor het Central Mennonite Committee, Ontario.

De kerk bevindt zich in het tweede blok van het Haldimand-district, dat in 1874 werd uitgeroepen. De inheemse bevolking die deel uitmaakte van de Six Nations kreeg te horen dat zij huurbetalingen zouden ontvangen van degenen die in het gebied kwamen wonen.

Volgens Albrecht betaalden degenen die in het gebied kwamen wonen 'huurbetalingen aan een Indiase agent, die deze betalingen vervolgens moest doorgeven aan de Six Nations. De Indiase agent heeft dat nooit gedaan'.

De mennonieten begrepen het oorspronkelijke idee van het pachten van land en beseften ook dat ‘er al meer dan 150 jaar geen echte boekhouding had plaatsgevonden’, zei Jacobs.

De mennonieten besloten “als stap om de ongelijkheid aan te pakken [and] “Als we er niet in slagen de oorspronkelijke bedoelingen van Six Nations na te leven, zal dit spirituele verbond zeggen dat we deel willen uitmaken van het goede doen”, zei Jacobs.

Het begin van iets “echt, heel goed”

De eerste betaling werd aan de kerk gedaan tijdens een Thanksgiving- en communie-evenement met aardbeien, dat in juli werd gehouden in Six Nations of the Grand River in Brantford.

“We hadden daar een feest waar we spraken over het geestelijk verbond. We hadden aardbeien, dus we bedankten in zijn Haudenosaunee-dankrede voor aardbeien als onze eerste vrucht”, zei Jacobs.

“Maar toen hebben we ook de gemeenschap erbij betrokken, wat in christelijke termen een verbondsverbintenis is… Het was iets dat zei dat we een relatie hadden, dat we deze verantwoordelijkheden jegens elkaar hadden.

'Dus toen Sterling Street [Mennonite Church] “Ze brachten $4.000 binnen, één procent van hun jaarinkomen, als een eerste stap in de richting van het convenant, en het was het begin van iets dat echt goed was,” voegde Jacobs eraan toe.

Volgens Jacobs was Six Nations Polytechnic de geschikte entiteit om de betaling namens Six Nations te ontvangen.

“Het heeft een bachelordiploma [degree] “In Cayuga en Mohawk is het beschikbaar voor mensen die dat willen nastreven”, zei hij.

“Het maakt deel uit van het Canadese onderwijssysteem, maar het heeft ook het Haudenosaunee Knowledge Centre, waar onze traditionele kennis wordt teruggewonnen, en onze ouderen daar als leiders en bewaarders van kennis die de taal delen, de cultuur delen, de dingen delen die werden vernietigd door het Indiase residentiële schoolsysteem en het koloniale systeem.”

Six Nations Polytechnic is een ‘unieke, onpartijdige’ plek, zei Jacobs, en ‘buitenstaanders die doneren aan Spiritual Covenant zullen de mensen van de Six Nations in het algemeen ten goede kunnen komen zonder in een of andere vorm van politieke controverse terecht te komen.’

Six Nations Polytechnic Institute is ook een non-profitorganisatie en kan betalingen ontvangen en belastingontvangsten uitreiken aan donoren, zei Jacobs.

Rebecca Jamison, voorzitter van Six Nations Polytechnic, vertelde CBC in een e-mail dat de donatie van de kerk “zeer gewaardeerd” wordt en zal worden ingezet voor taalrevitalisatie-inspanningen via programma’s zoals de Bachelor’s en Honours Bachelor of Arts in Ogwehoh Languages ​​en Cayuga Language. Onderdompeling. programma.

“De donaties zijn het bewijs van de groeiende wil om te reageren op de vele oproepen tot een rechtvaardige en rechtvaardige oplossing van de openstaande landgerelateerde grieven van de Six Nations en geven als zodanig de hoop weer op het opbouwen van wederzijds voordelige relaties voor iedereen die dit land deelt. .” zei Jamison.

Drie andere kerken – allemaal in Winnipeg – volgden ook de aanpak van Kitchener’s Sterling Avenue Mennonite Church, zei Jacobs.

Home Street Mennonite Church en Charleswood Mennonite Church doneren bijvoorbeeld elk $3.600, één procent van hun budget, aan lokale inheemse organisaties.

We wilden onszelf een beetje pushen en daarom hebben we die ene procent aan ons budget toegevoegd.– Lynel Bergen, hoofdpastor, Hope Mennonite Church, Winnipeg

Charleswood Mennonietenkerk Dat schrijft ze in een verklaring op haar website Haar besluit om te werken aan verzoening en landcompensatie met de inheemse bevolking kwam voort uit een sterk verlangen naar de gemeenschap.

“Om eerdere koloniale patronen van machtsonevenwichtigheid te voorkomen, hebben we ons gecommitteerd aan zelfeducatie, het opbouwen van relaties en openheid voor uitnodigingen om deel te nemen aan solidariteitsacties”, aldus de verklaring. “We vertrouwen op relevante mennonitische instanties en anderen om ons in contact te brengen met lokale inheemse groepen die mogelijk openstaan ​​voor samenwerking met ons.”

Hope Mennonite Church, ook in Winnipeg, biedt sinds 2022 een combinatie van 1% van de waarde van de kamers die zij huurt bij een plaatselijke kerk, plus 1% van het budget, aan lokale inheemse organisaties.

“Toen we begonnen met die ene procent [of the value of the rooms]“Het leek een beetje ongepast, en we wilden onszelf een beetje pushen, dus daarom hebben we die ene procent aan ons budget toegevoegd”, vertelde hoofdpastor Lynel Bergen aan CBC News. “Het lijkt een groot en beheersbaar aantal.”

De kerk betaalt jaarlijks $2.500, zegt Stephen Negswander-Rempel, penningmeester van de kerk.