‘Devil’s Comet’ zal over 71 jaar de kortste afstand tot de aarde afleggen

Meld u aan voor de wetenschapsnieuwsbrief Wonder Theory van CNN. Verken het universum met nieuws over fascinerende ontdekkingen, wetenschappelijke vooruitgang en meer.

CNN
—

Een ongebruikelijke gehoornde komeet die bekend staat om zijn reeks explosies, bijgenaamd “Devil's Comet”, zal de aarde naderen op zondag rond 03.00 uur ET.

Hoewel de komeet sinds de eerste week van mei niet meer zichtbaar is voor mensen op het noordelijk halfrond, hebben hemelschouwers op het zuidelijk halfrond een grotere kans om door een verrekijker of een telescoop een glimp van het mysterieuze object op te vangen.

Waarom een ​​dynamische komeet precies de vorm aanneemt die heeft geleid tot vergelijkingen met het Millennium Falcon-ruimtevaartuig uit de “Star Wars”-films, wanneer deze explosief actief is, blijft voor wetenschappers een mysterie. Maar het hemellichaam voltooit ongeveer elke 71 jaar slechts één baan rond de zon, vergelijkbaar met de komeet van Halley, waardoor de vooruitzichten voor nauwkeurige observatie een unieke kans zijn.

Gegeven het feit dat de komeet de komende decennia niet meer langs de aarde zal passeren, zouden de collectieve observaties van astronomen belangrijke inzichten kunnen verschaffen in de ware aard en het gedrag ervan.

Het hemellichaam, officieel bekend als komeet 12P/Pons-Brooks, maakte op 21 april zijn dichtste passage vanaf de zon en kwam binnen een afstand van 74,4 miljoen mijl (119,7 miljoen km) van onze ster.

De komeet zal zondag zijn dichtste punt bij de aarde bereiken, maar zal zich op een afstand van ruim 230 miljoen kilometer van onze planeet bevinden en zal geen enkel gevaar opleveren. Ter referentie: de zon staat 93 miljoen mijl (149 miljoen km) verwijderd van de aarde.

Dr. Dave Schleicher, astronoom bij het Lowell Observatorium in Arizona, zei dat de helderheid van de komeet eind april zijn hoogtepunt bereikte en al drie tot vier weken gestaag aan het afnemen is.

“Voor mensen onder de evenaar kunnen de komende weken en maanden de eerste goede kans zijn om dit object te zien sinds de jaren vijftig”, zegt astronoom Dr. Teddy Carretta, een postdoctoraal onderzoeker aan de Lowell University.

Twee productieve ontdekkers, Jean-Louis Pons en William Robert Brooks, hebben onafhankelijk van elkaar de satanische komeet Pons in 1812 en Brooks in 1883 waargenomen. Maar het is waarschijnlijk dat de komeet duizenden jaren lang vele reizen rond de zon heeft gemaakt, lang voordat men dacht dat astronomen dat deden. geloven dat kometen kometen zijn. Alles behalve ‘iets vreemds in de atmosfeer’, zei Schleicher.

Caretta zei dat astronomen schatten dat de diameter van de enorme komeet varieert van 10 tot 20 kilometer.

De zeldzame bezoeker heeft een groen uiterlijk dat typisch is voor de meeste kometen, omdat het diatomische koolstofmoleculen bevat die zonlicht absorberen en een kleur uitstralen die vanuit ons perspectief groen lijkt, zei Schleicher.

Pons Brooks trok onlangs de aandacht van astronomen nadat deze een interessant gedrag vertoonde waardoor de komeet een gehoornd uiterlijk kreeg en door ons zonnestelsel zweefde.

De komeet is de afgelopen acht maanden getuige geweest van een aantal explosies, waarbij gas en stof werd uitgestoten. Hoewel dergelijke vrijlatingen niet ongebruikelijk zijn bij kometen, en bij andere kometen een halvemaanvormige of Pac-Man-vorm is waargenomen, is het moeilijk te weten wat normaal is voor Pons Brooks.

“Ik zou zeggen dat het enigszins ongebruikelijk is in termen van het aantal explosies dat heeft plaatsgevonden,” zei Schleicher. ‘Aan de andere kant is het niet zo dat je goede gegevens uit het verleden hebt om je te laten weten wat typisch is. En ik vermoed dat het, gezien het vrij grote aantal explosies dat de afgelopen acht maanden heeft plaatsgevonden, vrij duidelijk is dat dit een regelmatig voorkomend voor Ponce Brooks.”

Kometen zijn stukjes stof, gesteente en ijs, in wezen bevroren overblijfselen van de vorming van het zonnestelsel. Ze bevatten ook bevriezingselementen zoals kooldioxide en koolmonoxide.

Schleicher zei dat kometen opwarmen en schijnen als ze de zon naderen, en dat sommige bevroren gassen die in kometen zijn opgeslagen niet veel hoeven te worden verwarmd voordat ze in damp beginnen te veranderen.

“Wij denken uiteraard dat de ultieme drijfveer de verwarming door de zon is”, zei hij. “De komeet komt eraan; hij bevindt zich al jaren in een diepe vrieskou. De hitte zal zich een weg banen van het oppervlak naar de plekken waar zich kooldioxide of koolmonoxide-ijs bevindt.

Astronomen vermoeden dat de Pons-Brooks-explosies plaatsvonden tijdens terugkerende gebeurtenissen, waarbij hitte materiaal in de komeet verdampt, waardoor er druk wordt opgebouwd en het oppervlak wordt doorboord. Hoewel de gasexplosie niet zichtbaar zou zijn in telescopen, zou het stof dat eruit opstak wel het soort gebeurtenissen veroorzaken die vanuit Ponce Brooks worden waargenomen, zei Schleicher.

Wetenschappers hebben de materiaalstralen die vanaf de komeet explodeerden gevolgd naar twee brongebieden op het oppervlak. Astronomen zijn verbaasd waarom “het hele oppervlak niet als een gek explodeert”, zei Schleicher.

Waarnemingen suggereren dat het ijs van het grootste deel van het oppervlak is afgebladderd, of dat het ijs is verdampt, waardoor alleen vuil achterblijft, maar astronomen “zijn er niet helemaal zeker van welke van deze mechanismen de show bepalen”, zei hij.

Caretta zei dat de explosies van de komeet lijken te zijn gestopt en dat er sinds februari geen explosieve activiteit meer heeft plaatsgevonden.

Astronomen hebben Pons Brooks geobserveerd in de hoop meer details te onthullen over de rotatiesnelheid, of de snelheid waarmee kometen ronddraaien terwijl ze door de ruimte bewegen. De rotatieperiode van Pons-Brooks is 57 uur, langer dan verwacht, en astronomen willen weten of de door de komeet uitgezonden materiaalstralen hem versnellen of vertragen.

Een overlappende reeks gebeurtenissen kan hebben bijgedragen aan het onderscheidende uiterlijk van Ponce Brookes, maar het kan ook te wijten zijn aan ons perspectief op de komeet, zei Carretta.

“Dit zijn driedimensionale dingen,” zei Carretta. “Als we foto's maken van de nachtelijke hemel, nemen we ze in een beperkt aantal kleuren, en ze zijn allemaal plat in twee dimensies. Dit levert dingen op die anders volkomen logisch voor je zouden zijn als je zou kunnen opstaan en rondlopen en ze vanuit twee verschillende perspectieven bekijken, zien er veel complexer uit dan ze in werkelijkheid zijn.