De Webb-telescoop legt een enorm mozaïek vol sterrenstelsels vast

NASA-bureau James Webb Ruimtetelescoop Hij heeft bij elke gelegenheid geschiedenis geschreven sinds hij eerder dit jaar online kwam. Ze onderzocht verre nevels, Stofaders opsporen in oude sterrenstelselsEn de Kijk miljarden jaren voorbij. Het werkt pas een paar maanden! Als de laatste gegevensuitgave van de Cosmic Evolution Early Release Science Survey (CEERS) een indicatie is, heeft Webb ons slechts een hint laten zien van wat hij kan doen. Dit project heeft zojuist een verbluffende muurschildering in de diepe ruimte uitgebracht, bekend als Epoch 1. De afbeeldingen met volledige resolutie zijn honderden megabytes groot en bevatten meer sterrenstelsels dan je je kunt voorstellen.

Het CEERS-onderzoek heeft tot doel methoden voor extragalactische waarnemingen te demonstreren, testen en valideren met behulp van drie van de belangrijkste instrumenten van de Webb Telescope: NIRCam, MIRI en NIRSpec. Het project is verdeeld in twee delen die bekend staan ​​als Epoch 1 en Epoch 2. De nieuwe gegevensrelease is slechts het eerste deel, dat vier van de 10 geplande monitoringblokken bevat. Deze komen van een klein stukje lucht in de buurt van het handvat van de grote duiker, maar er zijn nog steeds genoeg zichtbare sterrenstelsels. Ja, zelfs meer dan het web Echt geweldige diepveld foto.

Kan je Download de definitieve kleurenversies van de samengevoegde afbeeldingen van CEERS, maar wees voorzichtig: ze nemen tussen de 256 en 515 MB op, afhankelijk van de annotaties. Omdat het high definition is, kun je inzoomen en een zee van sterrenstelsels van meer dan 30.000 pixels breed verkennen. De afbeelding bovenaan dit artikel is slechts een klein deel van het eerste tijdperk.

Credit: NASA/STScI/CEERS/TACC/S. Finkelstein/M. Bagley / Z. Levi

In de afbeelding hierboven heeft het CEERS-team enkele van de meest interessante dingen over Epoch 1 geschetst. Dit is wat elk ervan opvalt.

1. Spiraalstelsel bij roodverschuiving z = 0,16. JWST-beeldvormingsresolutie onthult een groot aantal blauwe stervormende klonten en sterclusters.
2. Uitlijning van de schil van een helder sterrenstelsel met roodverschuiving z = 1,05, waarbij verschillende kleinere sterrenstelsels vanuit JWST een boog aan de hemel vormen.
3. Een interactief systeem van sterrenstelsels op z = 1,4, door het CEERS-team de “Space Kraken” genoemd.
4. Twee spiraalstelsels werken samen op z = 0,7. De pijl geeft een supernova aan die is gedetecteerd met behulp van deze JWST-afbeeldingen.
5. Een ander spiraalstelsel, ook bij z = 0,7, benadrukt nogmaals het vermogen van JWST om kleine kenmerken op te lossen, zelfs voor bescheiden verre sterrenstelsels.
6. Shell-uitlijning van een sterrenstelsel z = 0,63 en een getijdenstaart, die rode sterrenstelsels clusteren op z = 1,85.

Ik heb lang gewacht om dit te delen, en het is eindelijk zo ver! Wil je de grootste foto zien #JWST Heb je sterrenstelsels al uitgeschakeld?! We hebben een kleurrijke mozaïekfoto van: Tweet insluiten Klaar, er zitten veel sterrenstelsels in! DOWNLOAD HIER & ZOOM IN https://t.co/DJcBu8DMFl pic.twitter.com/7mhRntpXOY

– Rebecca Larson (@SaturnsWings) 16 augustus 2022

Een ander belangrijk kenmerk van tijdperk 1. Het team meldt de ontdekking van een sterrenstelsel, de Maisie Galaxy genaamd, met een roodverschuiving van 11,8, wat betekent dat het misschien wel een van de oudste sterrenstelsels is die ooit zijn ontdekt. Het is mogelijk pas 280 miljoen jaar na de oerknal gevormd. Als het wordt bevestigd, kan het aanwijzingen geven over de vroege stadia van stervorming in het universum. En onthoud, dit is minder dan de helft van de CEERS-enquête. Moeilijk om tijd te krijgen op de Webb-telescoop. Het CEERS-team verwacht eind 2022 de volgende reeks waarnemingen te doen.

Lees nu: