De vleugelspeler legt uit waarom hij Flames verliet

Calgary – Het besluit van Matthew Tkachuk om Calgary te verlaten ligt al drie jaar in de maak.

Nee, hij telde de dagen niet af, dromend van de dag dat hij terug kon naar de States

Als Calgary Flame stortte hij zijn hart en ziel in een baan, team en stad die hij aanbad.

De stad waar ik weer van hou.

Echter, in zijn eerste interview sinds hij werd verhandeld, vertelde Tkachuk zaterdag aan Sportsnet.ca dat toen hij zijn driejarige bridge-deal in 2019 tekende, hij altijd wist dat er een kans was dat het kon worden verzegeld, en het was tijd om te vertrekken.

“Ik breng mezelf in positie met de laatste deal die ik heb getekend om mijn leven en mijn carrière op dit moment opnieuw te evalueren, en ik kwam min of meer tot de conclusie na de RFA (13 juli) dat het tijd is om ergens anders te kijken”, legde hij uit. beslissing die Calgary schokte.

“Er is veel in gegaan. Er is geen enkele reden voor mij om te vertrekken. Aan het eind van de dag wilde ik opnieuw beoordelen waar ik was, en na met een paar teams te hebben gesproken, deed ik dat, en ik vriendelijk van tot die conclusie kwam.

“Tot dit punt wist ik niet wat mijn beslissing zou zijn.

“Daarna is alles veranderd.”

In die tijd leek het gras groener, het strand meer zanderig, de lucht leek warmer en de staatsbelastingen leken, nou ja, onbestaande.

De mogelijkheden waren eindeloos voor de 104-punts ster, die wist dat hij zijn eigen ticket bijna overal kon schrijven waar hij maar wilde.

Dus handelde hij snel, begon een telefoongesprek dat hij als de moeilijkste van zijn leven beschouwde, en informeerde de man die hem als zesde algemeen had aangeworven dat hij niet zou tekenen voor de verlenging.

Vijf dagen later wordt hij een Florida Panther met een ondertekenings- en handelscontract dat hem over acht jaar $ 76 miljoen zal betalen.

Hik, zeker.

“Ik zit hier en ben erg emotioneel over mijn tijd daar in Calgary”, zei Tkachuk, die zondag naar Florida zal reizen voor zijn inleidende persconferentie op maandag.

“Ik ben verdrietig en blij. Heel gemengd. … Ik ben verdrietig omdat ik zoveel geweldige mensen in de stad en de organisatie heb achtergelaten.

“Ik heb het gevoel dat ik het op de juiste manier heb gedaan. Ik heb mijn best gedaan. Ik probeerde zoveel mogelijk in de samenleving te zijn. Ik wist de laatste tijd dat het tijd was voor verandering. … Er was geen giswerk of vertraging. Ik vertelde hen Het is alsof je ter plekke een verband scheurt. De plek is moeilijk.

“Ik hoop dat mensen me daarvoor respecteren en dat ik hen net zoveel heb geprobeerd te helpen als ze mij hebben geprobeerd te helpen, omdat ik het gevoel heb dat samenwerken ons echt heeft geholpen.”

De oproep aan Brad Treliving was, zou je je kunnen voorstellen, emotioneel.

Tkachuk, 24, zei: “Het was het moeilijkste telefoontje dat ik ooit in de sport heb gehad, op welk niveau dan ook. Niets komt in de buurt van haar concurrentie. Het was een echt gesprek dat zo emotioneel voor mij was, een van de meest emotionele die ik ooit heb gehad.” had. En het was. Het waren als twee vrienden. Dat zijn we echt. We respecteren elkaar.

Ik wilde er zeker van zijn dat ik met hem samenwerkte en ze niet uitdroogde.

“We werkten samen en het verliep heel soepel. Hij heeft ongelooflijk werk geleverd. Hij is niet voor niets een van de meest gerespecteerde algemeen managers in de competitie…. We hebben het doorstaan ​​en ik denk dat we tevreden zijn met hoe de resultaat is gebleken.”

Zo geliefd als Calgary’s Tkachuk was, het vierdelige Treliving voor Tkachuk Friday landde alleen over een wee voor mij-verhaal op een dubbeltje.

Plots heersen opwinding en hoop in een stad die bijna leeg was.

Het verliezen van twee 100-punts sterren in twee weken kan precies dat doen.

Maar de toevoeging van een 115-punts ster in Jonathan Huberdeau, topverdediger bij MacKenzie Weegar, potentiële Cole Schwindt en eerste-rounder draaide het verhaal om, en Flames-fans kunnen Tkachuk daarvoor bedanken.

“Ik denk dat Trey me respecteerde omdat ik er meteen met hem over sprak”, zei Tkachuk, die eerder op de dag al lof kreeg van GM. “Ik had die beslissing dicht bij me kunnen houden en dit op een andere manier kunnen aanpakken, of het nu was om een ​​eenjarig contract te tekenen en ze in een moeilijke positie te brengen.

“Ik wilde meteen openhartig met hen zijn en door met hen samen te werken, werd dit een stuk eenvoudiger.”

Zoals hij benadrukte, had de beslissing niets te maken met het feit dat Jonny Goudreau de club om 11 uur op de hoogte bracht^{De tiende} Uur bereikte de open markt.

Hij zei: “Het heeft er niets mee te maken.” “Dit is mijn beroep. Ik heb mijn laatste contract getekend om de enige reden (opties). Ik had een langere deal en meer geld kunnen hebben, maar ik wilde opnieuw evalueren na een deal van drie jaar, en dat is wat ik deed.” ”

Tkachuk zei dat hij Treliving een flink aantal teams heeft gegeven waarmee hij op de lange termijn zou tekenen, waardoor het rendement werd gemaximaliseerd. De lijst werd snel verkleind.

zei hij, voordat hij zijn keuze in de luipaarden uitlegde.

“Wat me het meest aantrekt, is hun concurrentievermogen, hoe hecht ze zijn, hoe goed hun team is en hoe goed ze in de toekomst zullen zijn – het is iets waar ik echt het gevoel bij kan hebben dat ik kan helpen.

“Alle jongens zijn midden tot eind twintig. … het was de meest aantrekkelijke kans om te winnen. … zon, strand en al dat soort dingen – begrijp me niet verkeerd, dit is echt ongelooflijk aantrekkelijk, maar de kans winnen gaat boven alles.”

Tijdens een gesprek van 25 minuten vanuit zijn huis in St. Louis was Tkachuk blij met zijn tijd in Calgary en de mensen die het speciaal maakten.

“Ik zal mijn tijd in Calgary altijd herinneren als de belangrijkste en beste jaren van mijn leven tot nu toe”, zei hij. “Ik ging weg toen ik een 24-jarige man was en ik ging naar huis toen ik een 18-jarige jongen was. Daar ben ik trots op en ik ben trots op de relaties met de mensen die me hierbij hebben geholpen.

“Als ik een coach, coach, manager, fan, media of beveiliging op de ijsbaan ben, hoop ik gewoon dat ik een van de jongens kan worden die echt leuk en gemakkelijk in de omgang is. Dat is wat ik wil onthouden.” ”

“Ik ben echt in die stad opgegroeid en het is een van de grootste steden ter wereld waar ik ben geweest – het is zo uniek. Er zijn zoveel geweldige dingen aan de stad.

“Ik keek terug en dacht na over mijn draft-dag, ik wist niets van Calgary. …Ik ga daarheen, ik hoop dat ze me beschouwen als het soort speler waar Albertanen trots op kunnen zijn. Nou, in Calgary is het niet de mensen van het noorden.

“Ze zal altijd een speciaal plekje in mijn hart hebben.”