De totale zonsverduistering van 2024 zal een waardevolle kans bieden om wetenschap in de schaduw te bedrijven Wetenschappelijk nieuws

Zonsverduistering op 21 augustus 2017, vastgelegd door het project Chasing the Eclipse I. (Afbeelding tegoed: SwRI/NASA/Daniel B Seaton).

In een gebeurtenis die doet denken aan de totale zonsverduistering op 21 augustus 2017, zal de schaduw van de maan op 8 april 2024 over de Verenigde Staten vegen. Maar er zijn verschillen. De maan zal dichter bij de aarde staan ​​dan in 2017, waardoor de schaduw breder wordt op het aardoppervlak, waardoor meer mensen kunnen genieten van het verbluffende zicht op de maan die rond het middaguur de zon blokkeert. In 2017 was de totale breedte van het spoor 115 km, maar in 2024 zal het zo'n 200 km breed zijn. De zonsverduistering van 2024 zal ook de dichtstbevolkte stedelijke gebieden doorkruisen.

De totale zonsverduistering werd vastgelegd op 21 augustus 2017. Krediet: NASA/Aubrey Gemignani.

NASA grijpt deze kans aan en biedt ondersteuning voor vijf wetenschappelijke experimenten die zullen worden uitgevoerd tijdens de zonsverduistering van 2024. Eén project zal een WB-57 onderzoeksvliegtuig op grote hoogte gebruiken om de zonsverduistering vast te leggen vanaf een hoogte van meer dan 16.764 meter. ). De onderzoekers hopen fijne details in de kenmerken binnen de zonnecorona te kunnen volgen en de buitenste atmosfeer van de zon te onderzoeken met zichtbare en infrarode frequenties. Het vliegtuig zal ook van de gelegenheid gebruik maken om een ​​ring van stof rond de zon te verkennen, naast het detecteren van asteroïden die dicht bij de zon draaien.

Dankzij de ionosfeer kunnen radio-operators over de hele wereld communiceren, ondanks de kromming van de aarde, door signalen te laten stuiteren. Het gedrag van de ionosfeer kan echter grillig zijn tijdens een zonsverduistering. HAM-radio-operators zullen contact leggen met zoveel mogelijk andere operators en de sterkte van de signalen registreren om veranderingen in de ionosfeer tijdens de zonsverduistering te volgen. Een netwerk van op de grond gebaseerde Dual Aurora Radar Network (SuperDARN) -sensoren zullen het effect van zonnestraling op de bovenste lagen van de aardatmosfeer tijdens een zonsverduistering bestuderen. Een ander team van wetenschappers zal actieve gebieden van de zon in de gaten houden, die verband houden met zonnevlekken, zonnevlammen, filamenteuze explosies en coronale uitstoot.