De studie zegt dat het huidige systeem in de Atlantische Oceaan kan instorten

Een plotselinge stopzetting van de stromingen in de Atlantische Oceaan, die grote delen van Europa in een diepe bevriezing zou kunnen brengen, lijkt waarschijnlijker en dichterbij dan ooit, nu een complexe nieuwe computersimulatie een ‘klifachtig’ omslagpunt in de toekomst opdoemt.

Uit een nieuwe studie in het tijdschrift Science Advances is vrijdag gebleken dat het langverwachte nachtmerriescenario, veroorzaakt door het smelten van de Groenlandse ijskap als gevolg van de opwarming van de aarde, nog minstens tientallen jaren verwijderd is, zo niet langer, maar misschien niet de eeuwen waarin het ooit was. leek.. De studie, de eerste in zijn soort die gebruik maakt van complexe simulaties en meerdere parameters omvat, maakt gebruik van een belangrijke maatstaf om de kracht van de mondiale oceaancirculatie, die vertraagt, te volgen.

Een ineenstorting van de stroming – de Atlantic Overturning Circulation of AMOC genoemd – zou het weer over de hele wereld veranderen, omdat dit zou betekenen dat een van de belangrijkste klimaat- en oceanische krachten van de planeet wordt uitgeschakeld. Dit zal ervoor zorgen dat de temperatuur in Noordwest-Europa de komende decennia met 9 tot 27 graden (5 tot 15 graden Celsius) zal dalen, het poolijs verder naar het zuiden zal uitbreiden, op het zuidelijk halfrond meer zal opwarmen en de mondiale neerslagpatronen zal veranderen, en het Amazonegebied zal ontwrichten. dat is de regio waarin de regio leeft. De studie zei. Andere wetenschappers zeiden dat dit een ramp zou zijn die voedsel- en watertekorten over de hele wereld zou kunnen veroorzaken.

“We naderen een instorting, maar we weten niet zeker hoe dichtbij we zijn”, zegt hoofdauteur van het onderzoek Rene van Westen, klimaatwetenschapper en oceanograaf aan de Universiteit Utrecht in Nederland. “We zijn op weg naar een keerpunt.”

De waarschijnlijkheid dat deze mondiale klimaatcatastrofe – gefictionaliseerd in de film The Day After Tomorrow – zich zal voordoen, is ‘de vraag van een miljoen dollar, die we momenteel helaas niet kunnen beantwoorden’, zei Van Westen. Hij zei dat het waarschijnlijk een eeuw later zou gebeuren, maar dat het tijdens zijn leven nog steeds zou kunnen gebeuren. Hij is net dertig jaar geworden.

“Het hangt ook af van de snelheid van de klimaatverandering die wij als mensen veroorzaken”, zegt Van Westen.

Studies hebben aangetoond dat het AMOC vertraagt, maar het probleem is een volledige ineenstorting of sluiting. Het Intergouvernementeel Panel voor Klimaatverandering van de Verenigde Naties, een groep van honderden wetenschappers die regelmatig officiële updates geeft over de opwarming van de aarde, zei dat het er gematigd vertrouwen in had dat er vóór 2100 geen ineenstorting zou plaatsvinden, en bagatelliseerde in het algemeen rampscenario’s. Maar Van Westen, verschillende externe wetenschappers en een vorig jaar uitgevoerd onderzoek zeggen dat dit misschien niet waar is.

Stefan Rahmstorf, hoofd van de afdeling Aardsysteemanalyse aan het Potsdam Instituut voor Klimaatonderzoek in Duitsland, maakte geen deel uit van het onderzoek, maar noemde het ‘een belangrijke vooruitgang in de wetenschap van AMOC-stabiliteit’.

“De nieuwe studie draagt ​​aanzienlijk bij aan de groeiende bezorgdheid over de ineenstorting van het AMOC in de niet al te verre toekomst”, zei Rahmstorf in een e-mail. “Wij zullen dit op eigen risico negeren.”

Tim Linton, een klimaatwetenschapper aan de Universiteit van Exeter, die ook geen deel uitmaakt van het onderzoek, zei dat de nieuwe studie hem meer zorgen maakt over de ineenstorting.

Een ineenstorting van het AMOC zou talloze rimpelingen in het mondiale klimaat veroorzaken die “zo plotseling en ernstig zijn dat het op sommige locaties bijna onmogelijk zou zijn om je eraan aan te passen”, zei Linton.

Er zijn aanwijzingen dat het AMOC in het verleden is ingestort, maar wanneer en hoe dit in de toekomst zal veranderen blijft onzeker, zegt Wei Cheng, een oceanograaf bij de Amerikaanse National Oceanic and Atmospheric Administration, die geen deel uitmaakte van het onderzoek.

AMOC maakt deel uit van een complexe mondiale transportband van oceaanstromingen die verschillende niveaus van zout en warm water op verschillende diepten over de hele wereld verplaatsen in patronen die helpen de temperatuur op aarde te reguleren, koolstofdioxide te absorberen en de watercyclus van brandstof te voorzien, aldus NASA.

Als het AMOC sluit, is er wereldwijd minder warmte-uitwisseling, “en dat raakt Europa echt hard”, aldus Van Westen.

Duizenden jaren lang hebben de oceanen van de aarde vertrouwd op een circulatiesysteem dat als een lopende band fungeert. Het gaat nog steeds door, maar het gaat langzamer.

De aandrijving van deze transportband bevindt zich voor de kust van Groenland, waar meer zoet water de Noord-Atlantische Oceaan in stroomt en meer ijs smelt als gevolg van de klimaatverandering, waardoor alles wordt vertraagd, zei Van Westen. In het huidige systeem stromen koudere, diepere wateren zuidwaarts door Amerika en vervolgens oostwaarts door Afrika. Ondertussen stroomt warmer, zouter oceaanwater, afkomstig uit de Stille en Indische Oceaan, over het zuidelijkste puntje van Afrika, buigt af naar en rond Florida, en gaat verder langs de oostkust van de Verenigde Staten naar Groenland.

Het Nederlandse team simuleerde 2200 jaar van zijn stroom, en voegde eraan toe wat de door de mens veroorzaakte klimaatverandering ermee doet. Na 1750 jaar vonden ze een “plotselinge ineenstorting van het AMOC”, maar tot nu toe zijn ze er niet in geslaagd deze gesimuleerde tijdlijn te vertalen naar de echte toekomst van de aarde. De sleutel tot het monitoren van wat er gebeurt is de complexe meting van de stroming rond het puntje van Afrika. Hoe negatiever deze meting is, hoe langzamer de AMOC zal draaien.

“Deze waarde wordt negatiever onder klimaatverandering”, zegt Van Westen. Hij voegde eraan toe dat wanneer het een bepaald punt bereikt, dit geen geleidelijke stop betekent, maar zoiets ‘als een afgrond’.

Joel Hirschi, hoofd van de afdeling van het Britse National Oceanographic Centre, zei dat de wereld alert moet zijn op de mogelijkheid dat het AMOC instort. Maar hij zei dat er een grotere mondiale prioriteit was.

“Voor mij zijn de snel stijgende temperaturen die we de afgelopen jaren hebben gezien en de daarmee gepaard gaande extreme temperaturen een urgenter probleem dan de AMOC-sluiting”, aldus Hershey. “De stijgende temperaturen zijn niet hypothetisch, maar gebeuren nu al en beïnvloeden de samenleving nu.”