De samenstelling van de rotsen bepaalt de dodelijkheid van een meteoorinslag

Uit een nieuwe studie blijkt dat het de mijnbouw van de rotsen die door een meteoriet zijn getroffen, en niet de grootte van de inslag, bepaalt hoe dodelijk een inslag is.

De aarde is gedurende haar lange geschiedenis gebombardeerd door meteorieten. Meteoorinslagen genereren atmosferisch stof en bedekken het aardoppervlak met puin en worden gedurende de hele geschiedenis van de aarde lang beschouwd als de oorzaak van massale uitstervingen.

Een interdisciplinair onderzoeksteam van de Universiteit van Liverpool en de Tecnológico y de Energías Renovables in Tenerife met expertise in paleontologie, asteroïde stratigrafie, mineralogie, microfysica van wolken en klimaatmodellering, probeerde te onderzoeken waarom sommige meteorieten massale uitstervingen veroorzaakten, bijvoorbeeld de K/Pg Inslag Chixulclub Die de dinosauriërs doodde, maar veel van hen, zelfs grotere, niet.

Ze analyseerden 44 inslagen in de afgelopen 600 miljoen jaar met behulp van een nieuwe methode: beoordeling van het mineraalgehalte van stof dat bij een botsing in de atmosfeer wordt uitgestoten.

Hun bevindingen, die werden gepubliceerd in Tijdschrift van de Geologische Vereniging In Londen onthult ze dat meteorieten die inslaan op rotsen die rijk zijn aan kaliumveldspaat (een veelvoorkomend en enigszins goedaardig mineraal) altijd overeenkomen met massale uitstervingen, ongeacht de grootte.

Kaliumveldspaat is niet giftig. Het is echter een sterke metalen aerosol gevormd uit een ijskern die de dynamiek van wolken sterk beïnvloedt, waardoor ze meer zonnestraling doorlaten. Dit verwarmt op zijn beurt de planeet en verandert het klimaat. De atmosfeer wordt ook gevoeliger voor opwarming van uitstoot van broeikasgassen, zoals grote vulkaanuitbarstingen.

Dr. Chris Stephenson, de sedimentoloog uit Liverpool, van de School of Earth, Ocean and Environmental Sciences van de universiteit, was co-auteur van het onderzoek.

Hij zei: “Al decennia lang zijn wetenschappers verbijsterd over waarom sommige meteorieten massale uitstervingen veroorzaken en andere, zelfs grote meteorieten, niet.

“Het is verbazingwekkend als we de gegevens samenvoegen: het leven ging gewoon door tijdens de op drie na grootste inslag met een kraterdiameter van ongeveer 48 km, terwijl de helft van het volume slechts 5 miljoen jaar geleden werd geassocieerd met een massale uitsterving.

“Er zijn verschillende moordmechanismen voorgesteld, zoals grote vulkaanuitbarstingen, maar net als meteorieten worden ze niet altijd geassocieerd met massale uitstervingen.

“Met behulp van deze nieuwe methode voor het beoordelen van het mineraalgehalte van meteoor uitgeworpen dekens, laten we zien dat elke keer dat een meteoriet, groot of klein, rotsen raakt die rijk zijn aan kaliumveldspaat, hij associeert met een massa uitsterven Evenement.

Dit opent een geheel nieuwe weg van onderzoek: wat doodt precies het leven tijdens deze afleveringen, en hoe lang houden de effecten van kaliumveldspaat aan? Tot nu toe hebben alleen meteoren het aerosolklimaatsysteem veranderd. Menselijke activiteiten vertegenwoordigen op dit moment echter een soortgelijk mechanisme met verhoogde emissies van metallische aerosolen in de atmosfeer.”

Het papier correleert met: “Meteorieten die veldspaatrijke ejecta-dekens produceren” Collectief Uitsterven” Geplaatst in Tijdschrift van de Geologische Vereniging.