De perfecte storm overrompelde de oliemarkten

Twee jaar geleden, op het hoogtepunt van de epidemie, BP schreef In het jaarlijkse Energy Prospects-rapport piekte de wereldwijde vraag naar olie in 2019 op ongeveer 100 miljoen vaten per dag en zal sindsdien alleen maar afnemen als gevolg van de effecten van de pandemie en een versnellende energietransitie. Slechts twee jaar later werd BP herkenning Het heeft misschien de honger naar olie van de wereld onderschat, hoewel het heldhaftig vasthield aan zijn langetermijnvoorspelling dat transportelektrificatie uiteindelijk het tijdperk van de piekvraag naar olie zou ingaan.

Ondertussen voorspelden investeringsbanken een opleving van de vraag omdat het normaal was na een pandemische recessie veroorzaakt door alle sluitingen. Wat ze niet hadden verwacht – omdat het onmogelijk te voorspellen is – was het bereik en de snelheid van de terugslag.

Jeffrey Currie van Goldman Sachs heeft onlangs erkend dat er een kloof is tussen verwachtingen en realiteit in het bereik van: een interview Met Bloomberg, die zegt: “De markten zijn sneller bewogen en de onderliggende verkrapping is dieper dan we drie of zes maanden geleden dachten.

“Dat is waar we zouden moeten zijn, maar het is veel dieper dan we aanvankelijk dachten. Op dit moment, nu we de zomermaanden ingaan, zijn energie en voedsel erg in de lift”, voegde Corey eraan toe.

Het is misschien interessant om op te merken dat zelfs drie tot zes maanden geleden, lang voordat het Russische aanbod een factor werd in het potentieel voor hogere olieprijzen, er nogal wat officiële stemmen waren die beweerden dat de oliemarkt in feite in evenwicht was.

Ed Morse van Citi was zo’n stem. In februari vertelde Javier Blass aan een Bloomberg-verslaggever dat hij verwacht dat de oliemarkt naar een overschotgebied zal gaan dankzij de toegenomen olieproductie uit de VS – met name het Perm – Brazilië en Canada.

In feite, EIA onlangs Klimaatvoorspelling De olieproductie in het Perm zal deze maand een recordhoogte bereiken, maar dat lijkt niet genoeg te zijn om de wereldwijde olieonbalans te compenseren, waarbij veel Amerikaanse producenten aangeven niet bereid te zijn – of niet vanwege tekorten en vertragingen – om de productie te verhogen.

In Canada stijgt de productie en volgens Alberta premier Jason Kenney zou de totale productie in het land met bijna een miljoen vaten per dag kunnen stijgen, maar dat is nog niet gebeurd. In Brazilië ook productie toenemend Maar het heeft tot nu toe geen verschil gemaakt in de prijsafdeling.

De redenen voor deze prijssituatie zijn natuurlijk ten eerste sancties tegen Rusland, dat toevallig de grootste exporteur van olie en brandstof ter wereld is, en ten tweede het onvermogen van de OPEC om zoveel te produceren als was overeengekomen vanwege chronische problemen met sommige leden van de vakbond. het kartel. Ondertussen zijn de twee OPEC-leden met voldoende reservecapaciteit om het verlies van Russische vaten te compenseren, Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten, op hun hoede om te worden afgetapt.

GERELATEERD: Wat deed Biden verkeerd over grote oliewinsten?

Misschien is er ergens een geniale olie-analist die deze situatie voorzag. Er is waarschijnlijk geen genie voor nodig om patronen te herkennen: die OPEC-leden die hun productiequota niet kunnen halen, vinden het al jaren moeilijk om de productie op te voeren; Ook de relaties tussen de oliestaten van het Midden-Oosten en het Westen zijn al jaren verslechterd. Dat Rusland de grootste olie-exporteur ter wereld is, is niet bepaald nieuws.

Misschien wel de grootste verrassing, iets waar heel moeilijk op te anticiperen was, was de snelheid waarmee de vraag naar olie zich herstelde en hoe veerkrachtig die vraag is ondanks de hoge olieprijzen die de wereld al jaren heeft gezien. Achteraf gezien is het gemakkelijk om dit toe te schrijven aan de opgehoopte vraag na lockdowns, maar achteraf is bekend dat het de verklaring faciliteert van gebeurtenissen die bijna onmogelijk te voorspellen waren.

Het probleem met olie en elke andere analyse is natuurlijk dat er altijd aannames moeten worden gedaan vanwege het ontbreken van alle benodigde informatie. Aannames zijn vaak veilig, maar soms, wanneer er een joker in het spel komt, worden de aannames snel waardeloos. In dit geval was Rusland de basiskaart, maar zelfs de bekende kaarten weigerden mee te spelen in de veronderstellingen van de analisten.

De Amerikaanse productie groeit niet zo veel of zo snel als sommigen hadden verwacht, aangezien WTI boven de $ 100 steeg en daar bleef. Elektrificatie in het vervoer ondermijnt de vraag niet, omdat de elektrificatie van de transmissie langzamer verloopt dan verwacht. Misschien wel het belangrijkste is dat OPEC+ kan zeggen dat het de productie met nog eens 1 miljoen vaten per dag zal verhogen, maar of woorden zullen worden omgezet in daden is verre van zeker.

Dit lijken alle noodzakelijke ingrediënten te zijn voor een perfecte oliestorm, die uitkristalliseert met de laatste massale verstoring van de Libische olievelden. De zaken zijn in feite veel erger dan iedereen had verwacht en, misschien nog alarmerender, dat zal nog een tijdje zijn omdat er geen snelle oplossing op tafel ligt.

Het laatste nieuws van ‘s werelds grootste consument legt exportbeperkingen op. Dit zal zeker de binnenlandse prijzen doen dalen, maar zal de internationale prijzen verder opdrijven en kan de vriendschap van Washington met Brussel schaden. Het laatste nieuws van ‘s werelds grootste importeur is dat: opslag op ruwe olie, terwijl de productie van raffinaderijen afneemt. Kousen lijkt het slimste om te doen tijdens deze storm.

Door Irina Slough voor Oilprice.com

Meer Top Reads van Oilprice.com: