De OPEC+-bezuinigingen leiden niet tot hogere olieprijzen in het Midden-Oosten

Vrijwillige productieverlagingen in OPEC+, op papier veelbelovende verlagingen tot 1,66 miljoen b/d, hadden het hoofdverhaal van mei moeten zijn. Helaas voor velen in het Midden-Oosten, toen de deelnemende landen bereid waren de productie in te perken, verslechterde het algehele marktsentiment drastisch. Ten eerste waarschuwden de raffinaderijmarges voor de komende moeilijkheden, daarna kwamen de gegevens over meer stagnerende Chinese productiemarkten en de langslepende onderhandelingen over het Amerikaanse schuldenplafond zorgden voor de kers op de bearish cake. Terwijl producenten in het Midden-Oosten formuleprijzen overwogen om hun zendingen in juni te laden, zagen ze niet noodzakelijkerwijs de omvang van de tegenwind waarmee ze werden geconfronteerd. Er was nog steeds geen sprake van schade, waardoor short sellers in de markt werden gestraft, en er was hoop dat de negatieve trends in de marktsituatie zouden kunnen veranderen zodra de realiteit van de OPEC+-productieverlagingen door de pull zou worden beteugeld. De zaken hebben echter een vreemde wending genomen en wolken zijn een steunpilaar geweest voor grote exporteurs in de regio.

Grafiek 1. Officiële verkoopprijzen voor Saudi Aramco-zendingen van Aziatische goederen (vergeleken met het Oman/Dubai-gemiddelde). Bron: Saudi-Aramco.

De Saoedische nationale oliemaatschappij Saudi Aramco verlaagde al zijn prijzen voor Aziatische formules voor zendingen naar Azië voor de maand juni, en verhoogde tegelijkertijd de open verkooppunten voor Europese bestemmingen. Voor Azië werd verwacht dat de neerwaartse herziening maandelijks zou plaatsvinden. Ondanks een lichte stijging van de cash-to-cash-spread ten opzichte van Dubai-futures, een stijging van $ 0,15 per vat ten opzichte van maart, daalden de raffinaderijmarges in april licht en die somberheid heeft het prijssentiment bepaald. Verrassend genoeg kwam de grootste maand-op-maand daling (een daling van $ 0,90 per vat in vergelijking met de OSP’s van mei) voor Arab Heavy, het cijfer dat de afgelopen maanden de grootste stijgingen zag, terwijl Arab Light met slechts $ 0,25 per vat werd verlaagd tot $ 2,55. Vatpremie vs. gemiddeld Oman/Dubai. Gezien de aanzienlijke prijsdaling en de toezegging van Saoedi-Arabië om 500.000 vaten per dag te verminderen van zijn productiedoelstellingen, kan het als een verrassing komen dat Saudi Aramco heeft toegezegd de vereiste volumes volledig toe te wijzen aan Aziatische klanten. Ervan uitgaande dat Aramco de productie zal verlagen, kan dit alleen maar betekenen dat de vraag naar Saoedische vaten afneemt te midden van recessiedruk.

Grafiek 2. Compensatiepercentages voor zendingen naar de Verenigde Staten per geselecteerde kwaliteit (versus ASCI) Bron: Saudi Aramco.

De Saoedische export naar de Verenigde Staten is tot dusver jaar op jaar gehalveerd, tot een gemiddelde van 230.000 vaten per dag dit jaar, volgens Kpler-trackinggegevens. Niet alleen dat, de Gulf Coast is niet langer het belangrijkste gebied voor resterende volumes die nog steeds aan de VS worden geleverd, aangezien noodlijdende PADD 5-ruwe raffinaderijen onlangs hun aankopen hebben verhoogd. Saoedische OSP-prijzen bevinden zich op het hoogste niveau in jaren en liggen al geruime tijd ver boven elke andere bron in het Midden-Oosten. Het verschil tussen Basra Medium- en Arab Medium-vracht naar de Amerikaanse Golfkust is $ 8 per vat, hoewel de kwaliteit van de laatste slechts marginaal beter is dan de eerste. Ondanks de prijsstelling daalde de winst van Saudi Aramco jaar-op-jaar met 19% tot 31,9 miljard dollar, in lijn met de gemiddelde gerealiseerde prijs voor ruwe olie, die in de periode januari-maart daalde tot 81 dollar per vat. Zie ook: Olieprijzen gevangen tussen onzekerheid over het schuldenplafond en meer OPEC+-verlagingen

Grafiek 3. ADNOC officiële verkoopprijzen voor 2017-2023 (exact, hier vs. Oman/Dubai gemiddelde). Bron: ADNOC.

De hoofdpijn van het vaststellen van officiële verkoopprijzen in zo’n volatiele markt bestaat niet langer voor ADNOC, aangezien de formuleprijs onder het Murban-contract $ 84,11 per vat bedroeg, bijna $ 5 per vat meer dan in mei. Terwijl de vlakke prijzen stegen, sijpelde wereldwijd ook de zwakte van lichte kwaliteiten door in de prijzen in het Midden-Oosten toen de leidende benchmark van de regio geleidelijk dichter bij Murban kwam en de maand eindigde met een kleine korting van $ 0,71 per vat ten opzichte van VAE-kwaliteit. Dit is een opmerkelijke prestatie gezien hetzelfde prijsverschil in Murban en Dubai begin 2023 van ongeveer $ 5 per vat. Terwijl Dubai aan het consolideren was in de nasleep van aanstaande OPEC+-verlagingen, naderde de andere grote exportklasse Upper Zakum in de VAE uiteindelijk Murban met een spread van $ 0,40 per vat tot $ 0,70 per vat. Aangezien Dubai in de eerste helft van mei ongeveer gelijk handelde met Murban, zou Upper Zakum verdere stijgingen moeten zien als het tijd is voor de formuleprijzen van juli 2023. Andere lichte soorten in Umm Lulu en Das zagen slechts marginale veranderingen aangezien hun kwaliteitskenmerken zeer vergelijkbaar met Murban.

Grafiek 4. Iraakse officiële verkoopprijzen voor goederen bestemd voor Azië (vs. Oman/Dubai). Bron: Sumo.

Voor Irak is het feit dat Turkije de oplossing van de Koerdische kwestie lijkt op te houden (in ieder geval tot het einde van de tweede ronde van de presidentsverkiezingen) een onnodige belemmering geweest voor het staatsoliemarketingbedrijf SOMO. Mocht president Erdogan in de tweede ronde worden herkozen, dan zou het waarschijnlijk enkele weken, zo niet dagen duren voordat de export wordt hervat. De schulden die Turkije heeft aan de Iraakse federale regering zijn immers allemaal opgebouwd onder Erdogan. Voor Aziatische kopers besloot SOMO de Basra Medium-prijzen te verhogen (in schril contrast met Saudi Aramco, die elke kwaliteit verlaagde die aan Azië gebonden was) en verhoogde de Basra Heavy-formuleprijzen met $ 0,10 per vat in vergelijking met mei, waardoor ze op $ 3,30 per vat kwamen. Vatkorting naar Amman / Dubai.

Grafiek 5. Iraakse verkoopprijzen voor goederen bestemd voor Europa (vs. gedateerde Brent-olie). Bron: Sumo.

Net als bij Saudi Aramco sluiten de prijzen van de Europese formule van Sumo meer aan bij de algemene trend in het Midden-Oosten. Voor Irak had een neerwaartse prijscorrectie al lang op zich laten wachten, aangezien de schikking van Brent Dated en ICE Brent (de eerste gebruikt door SOMO, de laatste gebruikt door Saudi Aramco) Iraakse vaten veel goedkoper maakte dan hun tegenhangers. Om een ​​voorbeeld te geven: Basra Medium is ongeveer $ 4 per vat goedkoper dan Arab Heavy, ondanks dat het minder zwavel bevat. Ondanks deze discrepanties is de Iraakse export naar Europa niet hersteld en bleef het grootste deel van dit jaar rond dezelfde 600.000 bpd schommelen, en zelfs het stopzetten van de Koerdische export heeft de uitstroom naar Europa niet boven dat niveau kunnen brengen.

Grafiek 6. Iraanse officiële verkoopprijzen voor goederen bestemd voor Azië (vergeleken met het Oman/Dubai gemiddelde). Bron: Nationale Iraanse oliemaatschappij (NIOC).

Iran heeft tot nu toe genoten van een verrassend ondramatisch 2023, aangezien een mogelijke nucleaire deal met Iran voor vandaag volledig van de geopolitieke agenda is verwijderd. Iran beleeft een periode van sterke export met maandelijkse stromen van meer dan 1 miljoen vaten per dag elke maand van het jaar tot nu toe. De Iraanse autoriteiten beweren ook dat de productie voor het eerst sinds eind 2018 de grens van 3 miljoen vaten per dag heeft overschreden. komen van Javad Awji, minister van Olie Iran, wat ongeveer 400.000 vaten per dag hoger is dan de overeengekomen cijfers van secundaire OPEC-bronnen. Misschien als gevolg van dit groeiende vertrouwen, heeft de National Iranian Oil Company de prijs van de Iran Light-kwaliteitsformule naar Azië 5 cent per vat boven Arab Light, voor het eerst sinds november 2020. Over het algemeen heeft Iran de prijsstrategie van Saudi Aramco gevolgd en verlaagde Aziatische OSP’s met respectievelijk $ 0,20 per vat en $ 0,80 per vat voor Iran Light en Iran Heavy.

Grafiek 7. Officiële verkoopprijzen van Koeweitse ruwe olie voor export naar Azië, vergeleken met het Arabische en Iraanse zwaar gemiddelde (vergeleken met het Oman/Dubai gemiddelde). Bron: Kuwait Petroleum Corporation.

Koeweit slaagde erin zich te herstellen van de reeks zware klappen van vorige maand en herstartte de tweede CDU van zijn Al-Zour-raffinaderij na maandenlange reparaties. In een poging om de derde (en laatste) destillatie-eenheid van de raffinaderij in juni en juli op te starten met 615.000 bpd, heeft Koeweit misschien eindelijk het punt bereikt waarop alle capaciteit eindelijk online kwam. Nu de Koeweitse export nog steeds afneemt en momenteel ongeveer 200.000 vaten per dag lager is dan het gemiddelde van 1,8 vaten per dag voor 2022, zal de intensivering van Az-Zour de beschikbaarheid van ruwe olie verder verminderen. Wat betreft de prijzen van Koeweitse ruwe olie in juni, verlaagde het staatsoliebedrijf KPCs de OSP’s voor de export van Koeweitse ruwe olie naar Aziatische klanten met $ 0,70 per vat tot $ 1,70 per vat in vergelijking met het Oman/Dubai-gemiddelde. Zo waren de prijsveranderingen in Koeweit bescheidener dan de stijgingen van Saudi Aramco voor Arab Medium en Arab Heavy-bedrijven, een trend die ook tot uiting kwam in de stijging van de KPC van goederen bestemd voor Europa met $ 0,50 per vat, wat de helft is van de Saoedische stijgingen voor Europese klanten.

Door Gerald Jansen voor Oilprice.com

Meer topreads van Oilprice.com: