De op drie na grootste maan van Jupiter kan zakken met levengevend water bevatten

Het team van wetenschappers onthulde dat er waterzakken in het ijsoppervlak zijn die het leven in Europa, de op drie na grootste maan van Jupiter, in stand kunnen houden.

Een team van het Georgia Institute of Technology in de VS gebruikte satellietbeelden van de kenmerken van het bevroren oppervlak van de maan om de leeftijd en grootte te modelleren.

Wetenschappers speculeren dat deze kenmerken zakken met vloeibaar water waren binnen een 24 kilometer dikke ijskap die een paar duizend jaar duurde voordat ze werden geregenereerd.

Ze zeiden dat ze in deze zakken zouden kunnen leven, die een NASA-missie met meerdere vluchten door Europa zouden kunnen ontdekken, die in 2024 zal worden gelanceerd, en die bestaande microben zouden kunnen bevatten.

Europa staat bekend als de vierde grootste maan van de gasreus Jupiter en er wordt aangenomen dat er een oceaan van vloeibaar water is die zich minder dan 160 kilometer onder het bevroren oppervlak bevindt.

Er zijn aanwijzingen voor recente geologische formaties in de 24 kilometer dikke bevroren korst, waaronder kleine, donkere koepelachtige kenmerken die anderhalve kilometer onder het oppervlak liggen.

Met behulp van numerieke simulaties ontdekte het team dat deze kenmerken relatief kortlevende scholen bevatten die momenteel op ijskorst voorkomen.

Het team legde uit dat deze holtes in de uitgestrekte cryosfeer geschikt zouden zijn voor microbieel leven, hoewel er nog geen organisme is gevonden.

Lees verder

Zakwetenschapper Chase Chevrolet en zijn collega’s modelleerden beelden van NASA’s Galileo-ruimtevaartuig, dat de systemen van Jupiter in de jaren negentig en 2000 verkende.

De zwarte vlekken op sommige holtes op het Europese maanoppervlak worden geassocieerd met zout in het binnenste van de aarde, dat vloeibaar water vasthoudt en het bevriezingsproces vertraagt.

Tegenwoordig voorspelt Chiverse dat er honderden zakken met vloeibaar water over het maanoppervlak zullen zijn.

“We denken dat er onder sommige van deze kenmerken nog ondiep water zit”, vertelde Chivers aan de New Scientist, eraan toevoegend dat het verschijnen van pluimen op het oppervlak van de maan van tevoren door de oceaan zou kunnen worden verklaard.

Mark Fox Powell van de Open Universiteit in het VK, die niet bij het onderzoek betrokken was, vertelde The New Scientist dat het hebben van zakken de kracht van het leven kan zijn.

Hij voegde eraan toe: “Als er leven in de oceaan is, kan dit leiden tot het begin van leven als het ijs smelt en dan weer smelt”, eraan toevoegend dat het een “verwoeste samenleving” zou zijn en uiteindelijk weer zou bevriezen.

Lees verder

De zogenaamde “Europe-Clipper” -missie met meerdere vluchten door Europa, gepland voor lancering in 2024, zal naar verwachting enclaves dichter bij het oppervlak van de maan vinden.

Het ruimtevaartuig zal de maan bereiken in 2030 en zal radar gebruiken om het oppervlak te doorzoeken en een analysator om stof van de maan in pluimen te bestuderen.

Als deze pluimen uit deze zakken waren gemaakt, zoals het team had verwacht, zouden ze mogelijk sporen van micro-organismen in het stof vinden.

De volledige resultaten van de studie zijn onlangs gepubliceerd in het tijdschrift JGR Planets.

Bron: Daily Mail