De onvermijdelijkheid van veroudering – Winnipeg Free Press

Wat is het: Salon van de Winnipeg-kunstenaar Lawrence Byrd, is een meerlaagse installatie die momenteel te zien is bij Video Pool. Het maakt deel uit van een reeks programma's die de 'midlifecrisis' onderzoeken bij Video Pool, zoals de organisatie het noemt, terwijl het door kunstenaars gerunde centrum zijn 40e verjaardag viert.

Waar gaat het over: De naam verwijst naar tarwecoöperaties. Video Pool werd in 1983 opgericht om kunstenaars die in video werken, elkaar te laten ontmoeten in dezelfde geest van samenwerking op de Prairie, waarbij ze apparatuur en expertise delen.

Bird's werk is een eerbetoon aan deze geschiedenis, die een kunstenaar van Video Pool 'The Matrix meets rural Manitoba' noemde. De installatie is losjes omgeven door ruwe, grijze houten panelen die op oude bijgebouwen lijken. Voor hen ligt een verzameling versleten en afbrokkelende audiovisuele en technische apparatuur – transistors, computerborden, tv-schermen, lampen, draden en kabels, waarvan sommige bedekt zijn met roest en stof.

Een knipoog naar de omvangrijke analoge dagen van tape- en videocamera's, dit is een poëtische uitdrukking van veroudering en een aangrijpende herinnering dat zelfs onze gestroomlijnde, moderne technische gadgets ooit verouderd zullen zijn.

Deze stapels apparatuur worden geconfronteerd met drie schuine displays, die lagen van tijd, ruimte, technologie en betekenis aannemen. Byrd begint met een wisselende reeks videobeelden, ontleend aan veertig jaar werk van Video Pool-kunstenaars, waaronder Ryan Takatsu, Jill Hibbert, Brenna George, Dominic Ray, James Dixon en Rayne Vermette.

Byrd, die ook werkt als architect en stedenbouwkundig ingenieur, concentreerde zich op afbeeldingen van gebouwen en stadsruimtes, en er zijn vage impressies van wolkenkrabbers, huizen in voorsteden en pakhuizen in het Exchange District.

Boven deze beelden herinneren de schaduwen van de takken aan de natuurlijke wereld. De technologie wordt vertegenwoordigd door een geavanceerd generatief softwareprogramma dat de kamer – letterlijk – leest en vervolgens de punten uitrekt tot bewegende, stralende lijnen voor een interactieve 3D-ervaring. (Terwijl ik daar stond, zag ik dat het programma mijn aandacht trok, mijn gestreepte shirt op het scherm weergegeven in abstracte, trillende witte lijnen.)

Zoals de titel suggereert, Salon Het is ook interactief op de ouderwetse manier: deelnemers worden aangemoedigd om potloden op te pakken en te tekenen, en de witte schermen zijn nu bedekt met tekeningen van gezichten, vormen en geschreven woorden en zinnen.

Byrds tentoonstelling omvat ook een raamprojectie op de tweede verdieping, zichtbaar vanuit de Artspace-lobby, met terugkerende beelden van een abstract videogamekarakter dat eindeloos door beelden loopt die zijn gegenereerd door het Winnipeg-terreinmodel van Google Earth. Met een betoverend ritme van herhaling en variatie stelt Bird zich deze digitale beelden voor die uitstralen van de galerij naar de echte stad eromheen.

Waarom Het maakt niet uit: Een groot deel van onze wereld wordt nu digitaal ervaren, met constante datastromen die een intermediaire realiteit overbrengen waarin de grenzen tussen communicatie en desinformatie extreem glad kunnen worden. Net zoals Video Pool-kunstenaars uit de jaren tachtig reageerden op het spektakel van televisie en reclamespots, maken veel mediakunstenaars nu werken die verwijzen naar het digitale terrein van computers, telefoons en gameconsoles.

Voor Bird is videokunst een manier om mensen te helpen stilstaan, kijken en zich meer bewust te worden van het medium en hoe het werkt, en ons aan te moedigen kritisch na te denken over dit eindeloze spervuur ​​van digitale beelden in plaats van ze alleen maar passief te ontvangen.

[email protected]

Alison Gilmore
auteur

Tijdens haar studie aan de Universiteit van Winnipeg en later aan de York University in Toronto was Alison Gilmore van plan kunsthistoricus te worden. Ze stuitte uiteindelijk op een bug in de journalistiek toen ze in 1992 begon als recensent voor beeldende kunst voor de Winnipeg Free Press.

Lees de volledige biografie

Onze redactiekamer is afhankelijk van een groeiend lezerspubliek om onze journalistiek te ondersteunen. Bent u geen betalende lezer, overweeg dan om abonnee te worden.

Onze redactiekamer is afhankelijk van ons lezerspubliek om onze journalistiek te ondersteunen. bedankt voor je steun.