De ontdekking van een zeldzame meteoriet van 17 pond op Antarctica

Tijdens een recente expeditie naar de ijzige vlaktes van Antarctica heeft een internationaal team van onderzoekers vijf nieuwe meteorieten ontdekt, waaronder een van de grootste die ooit op het continent is gevonden.

De zeldzame meteoriet is ongeveer zo groot als een meloen, maar weegt 7,7 kg. Het exemplaar is een van de slechts ongeveer 100 van deze grootte of groter die zijn ontdekt op Antarctica, een belangrijke grootstedelijke jachtlocatie waar meer dan 45.000 ruimtestenen zijn gevolgd.

Nu gaat de buitengewone vondst naar het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen in Brussel, waar het zal worden bestudeerd. En Maria Valdez, een onderzoekswetenschapper aan het Chicago Field Museum of Natural History en de Universiteit van Chicago die deel uitmaakte van het expeditieteam, bewaarde een deel van het materiaal voor haar eigen analyse.

Het aandachtsgebied van Valdes is kosmische chemie. Dit “betekent in grote lijnen dat we meteorieten gebruiken om de oorsprong en evolutie van het zonnestelsel te bestuderen door middel van chemische methoden”, vertelde ze aan CNN. Je neemt monsters en gebruikt sterke zuren om ze op te lossen voordat je een proces genaamd titrimetrische chemie gebruikt om de verschillende elementen waaruit het gesteente bestaat te isoleren.

“Dan kan ik gaan nadenken over de oorsprong van dit gesteente, hoe het in de loop van de tijd is geëvolueerd, wat voor soort ouderlichaam het vandaan kwam en waar in het zonnestelsel dit ouderlichaam zich heeft gevormd,” zei Valdes. “Dit zijn een soort van de grote vragen die we proberen aan te pakken.”

Valdez merkte op dat meteorieten de aarde gelijkmatig over het oppervlak treffen, dus Antarctica is niet de thuisbasis van een onevenredig grote concentratie ervan. Maar het puur witte ijs is een perfecte achtergrond om de gitzwarte rots te spotten.

De zoektocht naar metroidoïden, zei Valdez, is “echt low-tech en veel minder ingewikkeld dan mensen misschien denken.” “Of we rijden rond of we rijden op een sneeuwscooter en we kijken omhoog naar het dak.”

Maar het team had een idee waar ze moesten zoeken. a Studie januari 2022 Satellietgegevens gebruiken om de locaties te bepalen waar meteorieten het meest waarschijnlijk worden gevonden.

“De meteorieten zelf zijn te klein om met behulp van satellieten vanuit de ruimte te worden gedetecteerd”, legt Valdez uit. Maar deze studie gebruikte satellietmetingen van oppervlaktetemperatuur, oppervlaktehelling, oppervlaktesnelheid, ijsdikte – dat soort dingen. En (de gegevens) werden aangesloten op een machine learning-algoritme om ons te vertellen wat de grootste kans is om gebieden met meteorietaccumulatie te vinden.”

Het onderscheiden van een meteoriet van andere rotsen, zei Valdez, kan een lastig proces zijn. Onderzoekers zoeken naar de fusiekorst, een glasachtige laag die ontstaat wanneer een kosmisch lichaam door de atmosfeer van de aarde instort.

“Veel stenen kunnen op meteorieten lijken, maar dat zijn ze niet,” zei ze. “We noemen dit meteoroïde fouten.”

Een ander onderscheidend kenmerk is het potentiële monstergewicht. De meteoriet zou voor zijn grootte veel zwaarder zijn dan een typische aardrots omdat hij vol dichte mineralen zit.

De omstandigheden die de onderzoekers doormaakten waren stressvol. Hoewel Valdez en drie andere wetenschappers hun missie uitvoerden tijdens de ‘zomer’ van het continent, die 24 uur daglicht bood, naderden de temperaturen nog steeds de 14 graden Fahrenheit (minus 10 graden Celsius), volgens een persbericht van Veldmuseum.

Het onderzoeksteam bracht ongeveer anderhalve week door met een poolveldgids, levend in tenten op de ijzige grond. Valdez zei echter dat zij en haar collega’s ook tijd doorbrachten op een Belgisch onderzoeksstation nabij de kust van Antarctica, waar ze genoten van warm, kaasachtig voedsel, zoals fondue.

Als het gaat om toekomstig onderzoek, voegde Valdez eraan toe, is het goede nieuws dat de vijf meteorieten die zij en haar collega’s tijdens deze expeditie hebben ontdekt, slechts het topje van de ijsberg zijn.

“Ik sta te popelen om weer naar buiten te gaan, zeker,” zei ze. “Op basis van de satellietstudie wachten er minstens 300.000 meteorieten op Antarctica om verzameld te worden. Hoe meer (meer) monsters we hebben, hoe beter we ons zonnestelsel kunnen begrijpen.”

De vlucht werd geleid door Vincienne Depay, een professor aan de Vrije Universiteit Brussel in Brussel. Zij en Valdis werden vergezeld door Maria Schönbachler, professor aan de Eidgenössische Technische Hochschule Zürich, en doctoraalstudent Ryoga Maeda van de Vrije Universiteit Brussel en de Vrije Universiteit van Brussel.