De Nirvana-ingenieur en grote zwarte zanger was 61 jaar oud

Steve Albini, een pionier op het gebied van het geluid en de ethiek van indierock als frontman van Big Black en Shellac en opnametechnicus voor Nirvana, PJ Harvey en vele andere artiesten, is op 61-jarige leeftijd overleden. verschillend op woensdag door Taylor Hales, die werkt in de opnamestudio van Albini in Chicago, Electronic Audio.

Albini kreeg voor het eerst bekendheid in het begin van de jaren tachtig als frontman van Big Black, het in Chicago gevestigde trio dat bekend staat om zijn agressieve, op gitaar gebaseerde rock die met een drummachine werkte in plaats van met een live drummer, een zeldzaamheid in die tijd. Hij stond echter ook bekend om zijn agressieve kritiek op muzikanten en anderen van wie hij dacht dat ze het deden voor het geld of de populariteit en niet voor de muziek – en hij deed alsof hij aan het praten was. Hij bekritiseerde de term 'producer', zelfs als dat was wat hij op veel opnames deed, drong aan op een 'opgenomen door Steve Albini'-tegoed en weigerde alle' punten '- dat wil zeggen royalty's voor opnames die hij maakte – wat een gebruikelijke financiële praktijk was. Bonus voor de meeste producenten.

Zijn soms rebelse houding – en zijn charismatische werk op het baanbrekende album ‘Surfer Rosa’ uit 1988 van de Pixies – maakten hem geliefd bij Nirvana’s Kurt Cobain, die erop stond dat de band met Albini zou samenwerken aan hun tweede grote labelalbum, ‘In Utero’ uit 1993. Tot grote ergernis van hun label, dat had gehoopt nog een blockbuster te produceren die vergelijkbaar was met het succes van de groep: “It Doesn't Matter.” (“In Utero” was behoorlijk luid, maar niet op de radiovriendelijke manier waar ze op hoopten.) Rond dezelfde tijd nam Albini ook PJ Harvey’s tweede album “Rid of Me” op, dat een vergelijkbaar agressief geluid had.

Albini heeft ook samengewerkt met acts als Pixies, The Breeders, Jesus Lizard, McClusky en zelfs voormalige Led Zeppelin-leden Jimmy Page en Robert Plant aan hun album “Walking Into Clarksdale” uit 1998. Vooral dat laatste album profiteerde van Albini's spaarzame, no-nonsense stem, die in strijd was met de uitgebreide hedendaagse opnames van het duo.

Later in de jaren negentig vormde hij de band Shellac, die in de loop der jaren vijf studioalbums heeft uitgebracht en zich voorbereidde om later dit jaar op tournee te gaan ter ondersteuning van het zesde volledige album – en de eerste in tien jaar – ‘To All the Trains’. die volgende week zal verschijnen.

Albini was ook de oprichter, eigenaar en hoofdingenieur van Electrical Audio, een opnamestudiocomplex in Chicago. Tot nu toe nam Albini nog steeds voortdurend deel aan productie-optredens tegen een vast bedrag, waarbij hij weigerde royalty's te betalen als blijk van steun voor zijn onafhankelijke artiesten.

Er komt meer…