Als Marokko later vandaag tegen Frankrijk speelt voor een plek in de FIFA Wereldbekerfinale, zullen veel Nederlandse blanken in de Nederlandse hoofdstad Amsterdam juichen voor de Marokkaanse ster Hakim Ziyech. Het is niet aan hen om zich te ergeren aan de keuze van Ziyech om Marokko te vertegenwoordigen boven Nederland. Het is niet aan hen om verontwaardigd te zijn over de beslissing van Ziyech, die wij Indiërs waarschijnlijk zullen beschouwen als verraad. Hij is immers hun zoon, een held voor de fans van de voetbalclub Ajax Amsterdam, beter bekend als Ajax, waarvoor hij vier seizoenen succesvol speelde.
“Fans van Ajax zullen Ziyech dus steunen om voor Marokko te spelen. Clubidentiteit primeert op nationalisme, zeker nu Nederland uit het toernooi ligt. Dus naast spelers die ervoor kiezen om voor een land te spelen waar ze niet zijn geboren, kiezen fans nu ook voor een nationaal team waarmee ze alleen communiceren via een speler”, schreef Morris Kroll-Lee in een e-mailinterview.
Crul weet het een en ander over identiteiten dat de meesten van ons niet weten, omdat hij hoogleraar identiteiten, diversiteit en inclusie is aan de Vrije Universiteit, Amsterdam, en hij is nauw betrokken bij een project, Migrant Children in School. Crul is momenteel betrokken bij een internationaal project over hoe inwoners van grote West-Europese steden zich aanpassen aan de toenemende sociale diversiteit om hen heen.
Ziyech werd geboren in Dronten, een klein provinciestadje in Nederland, uit ouders die uit Marokko emigreerden. Gespot vanwege zijn vaardigheden tijdens het spelen op straat, werd hij verzorgd en getraind voor grote dingen in het voetbal. Ziyech onder Vier Marokkanen– Nosair Mazraoui, Soufiane Amrabat en Zakaria Abukhall zijn de andere drie – geboren in Nederland maar nu lid van het Marokkaanse nationale team dat zal deelnemen aan het WK 2022 in Qatar.
De aantrekkingskracht van nationalisme werkt zelden geïsoleerd. Er zijn ook andere sociale dynamieken in het spel. De Nederlandse zender RTL4 kreeg onlangs van de voorzitter van ASV Dronten, een lokale amateurclub waarvoor Ziyech in zijn jonge jaren speelde, te horen dat de jonge spelers in hun team Maurice Depay, de ster van Nederland, niet wilden. Hakim Ziyech. Kroll haalde de opmerking van de voorzitter aan: “Deze jonge spelers zijn blanke Nederlandse kinderen en ze zien eruit als lokale helden [so important as] voor nationale suprematie. Het laat zien dat identiteiten interessant zijn en dat nationalisme vermengd raakt met andere identiteiten.”
De steun van de Ajax-fans voor Ziyech is bijna fanatiek. Krol zei dat de F-kant, een “hooligan” onder de Ajax-supporters, een “speciaal gejuich” bedacht wanneer Ziyech scoorde. Om de een of andere onbekende reden wordt gezegd dat Ajax het heeft Joodse afkomst. De F-kant bouwde voort op deze innovatieve identiteit door zichzelf af te schilderen als “superjoden”. Gezien de verschillen en historische conflicten tussen joden en moslims, heeft de F-kant die wortel schiet voor Zikh, de Marokkaanse moslim, meer dan een vleugje ironie, en laat duidelijk zien dat clubverbindingen ertoe kunnen leiden dat mensen andere identiteiten overstijgen.
Maar de steun van Marokkaanse spelers als Ziyech maakt het verbijsterend waarom ze ervoor kozen om voor hun land van herkomst te spelen in plaats van voor hun eigen land. Kroll zei dat de meest populaire arena voor voetbal Europa is voor spelers. Of ze nu in Marokko of in Europa zijn geboren, de leden van het Marokkaanse nationale voetbalteam zijn altijd een vaste waarde voor Europese voetbalclubs. “Het WK is de op één na belangrijkste arena om in te spelen”, zei hij.
Er zijn drie belangrijke factoren die spelers overwegen voordat ze beslissen om voor hun land van herkomst of geboorteland te spelen. “De speler zal zich afvragen: ‘Welk team kan me het meest waarschijnlijk een veilige plek bezorgen?'” Hij zal dan vragen welk van de twee nationale teams zich het meest waarschijnlijk kwalificeert voor het WK.Zijn financieel adviseur zal een grote rol spelen in de beslissing van de speler, aangezien er enorme geldinzet bij betrokken is. En er is nog een derde factor.
Zyach een verhaal De analyse van Crull bevestigt. In 2015 koos hij min of meer voor Nederland en vertelde een interviewer dat voor hem de doorslaggevende factor was dat Nederland zich vaak kwalificeert voor grote toernooien. Volgend jaar slaagde Oranje er niet in om het EK van 2016 te halen, waarop Ziyech van gedachten veranderde.
In feite bepaalt het soort uiterlijk waaraan een speler tijdens het WK wordt blootgesteld zijn financiële waarde op de internationale voetbalmarkt. Sommige Marokkaanse spelers, met name de in Canada geboren doelman Bounou (Yassine Bounou), zijn dankzij hun indrukwekkende prestaties in Qatar bekende namen over de hele wereld geworden. De marktwaarde zou naar het noorden moeten gaan.
De derde factor is identiteit. “Dit is echt een wilde kaart”, zei Crul, omdat de identiteit afhangt van de intensiteit van de identificatie van de speler met het land van herkomst. “De Marokkaanse identiteit van de in Europa geboren spelers in het Atlas Lions-team is sterk en wordt met trots uitgedrukt”, zei Kroll, erop wijzend dat de intensiteit van identificatie tot uiting kwam in de energie van zowel de spelers als hun supporters, van wie de meesten zijn leden van het seniorenteam. Hij introduceerde de Marokkaanse diaspora.
De energie van Marokkanen komt voort uit de trots die ze hebben op hun land. Deze energie, zei Kroll, wordt aangewakkerd door “de woede die veel jonge Marokkanen voelen over de discriminatie en haat waarmee ze in Europa nog steeds worden geconfronteerd na de aanslagen van 9/11.” Hij noemde verschillende voorbeelden van haatpolitiek: racistische beledigingen naar Marokkaanse vrouwen en aanvallers die hun hoofddoek probeerden af te doen.
Marokkanen kregen tot voor kort te maken met discriminatie op de arbeidsmarkt. Uit onderzoek bleek dat hun kansen op een baan twee tot drie keer lager waren dan die van Nederlandse afkomst. Marokkaanse kinderen ervaren veel racisme in hun dagelijks leven – en tijdens voetbalwedstrijden als ze in hun team tegen anderen spelen. Meer dan welke andere groep dan ook zijn zij het slachtoffer van racisme.
Maar Kroll wees ook op een interessant aspect van het Marokkaanse nationalisme, “dat nog nooit zo sterk is geweest onder immigranten in Europa. Dit komt omdat de meeste immigranten Berbers zijn uit Noord-Marokko.” De Imazighen a aparte etnische groep hun cultuur en taal, en sommigen van hen hebben een hekel aan en verzetten zich tegen de arabisering waaraan ze zijn onderworpen. Amazigh-activisten streven er nu naar om hun taal onder de jongere generatie te verspreiden. Berbers waren voorheen bekend als Berbers, een term die is afgeleid van het woord Berbers, wat ongetwijfeld een raciale belediging is. Het gebruik ervan wordt afgekeurd en ontmoedigd.
Het WK dekte zeker de etnische kloof binnen Marokko. Crul zei: “Het laat alleen maar zien dat er iets anders bij betrokken is dan alleen nationalisme. Het gaat om het afleggen van een statement.” [to Europeans] Dat als je me vraagt te kiezen, ik Marokko kies in plaats van het land waar ik ben geboren en getogen. Daarbij speelden de pijn en discriminatie van de jonge generatie Marokkanen een grote rol.
Maar afgezien van politiek en positionering, hebben Marokkaanse spelers de liefde getoond die hun fans in hun thuisland aan hen hebben getoond. Zo kocht Ziyech, voordat hij naar Chelsea verhuisde, een villa ter waarde van 4,4 miljoen euro in het dorp Vinkeveen, slechts 18 km van Amsterdam. Het is in dit dorp dat degenen die in de showbusiness werken en sterren in de internationale sport wonen. Anders is het onder succesvolle Marokkanen de regel om luxe huizen te kopen in hun land van herkomst.
Krol zei: “Zijn beslissing om de villa daar te kopen toont zijn gehechtheid aan Amsterdam en niet aan zijn geboorteland Marokko. Amsterdamse Ajax-fans houden van Ziyech, maar hij houdt ook van Amsterdam.”
Ziyech houdt waarschijnlijk van Amsterdam vanwege zijn tolerantie – Ajax-supporters worden erkend vanwege hun compromisloze antiracistische houding in een land met groeiende steun voor anti-immigranten- en anti-islampartijen. “Ajax was ook een van de teams die kansen bood aan zwarte en allochtone spelers in de jaren 90. Ziyech wordt in verband gebracht met Amsterdam en Ajax, maar het is een ander verhaal als het om het nationale team en Nederland gaat”, legt Kroll uit.
Heel eenvoudig, liefde brengt liefde voort.
India kan lessen trekken uit de Nederlandse professorengids over Marokkaans nationalisme en hun voetbalkeuzes. Herinner je hoe Muhammad al-Shami was trollen Voor zijn slechte periode in de T20 World Cup vorig jaar, omdat hij het associeerde met zijn islam en hem ervan beschuldigde een zwak te zijn voor Pakistan. Of denk aan Arshdeep Singh, die vroeger Khalistani heette lekkende ritten In de T20 World Cup-wedstrijd van dit jaar dit jaar. Denk aan de gevoelens van moslims die bijna dagelijks worden gedemoniseerd. Het gebrek aan liefde van een land voor minderheden leidt tot isolement, gelukkig een catharsis op het voetbalveld.
De auteur is freelance journalist. Meningen zijn persoonlijk.
“Lifetime runner. Bierpionier. Guru micasica. Speciaal in de popcultuur in het algemeen “.
More Stories
De Maple Leafs verhandelen Timothy Liljegren aan de Sharks voor Matt Benning
Nederlandse Grand Prix: Max Verstappen zegt dat Red Bull 'geen duidelijk antwoord' heeft om 'langzame auto' op Zandvoort te verbeteren | Formule 1 nieuws
Nikola Jokic heeft in 62 jaar NBA-geschiedenis geschreven als geen andere speler