De Nederlandse manager Ronald Koeman was ooit een gehate figuur in Engeland

Ronald Koeman.

De huidige manager van Nederland. goede jongen. Ziet er zo schattig en cool uit. Een stijlvolle voetballer, een geweldige sportcarrière en… een sportschurk die door een heel land wordt gehaat? Is dat land Engeland? Speelt Engeland morgen (woensdag) tegen de mannen van Koeman in de halve finales van een groot toernooi?

Zeg dat het niet zo is.

Ja, in de herfst van 1993 werd Koeman in heel Engeland gehaat en verafschuwd omdat hij ervoor zorgde dat ze zich niet kwalificeerden voor het WK van het volgende jaar.

Als je dit verhaal niet kent: het is het brute verhaal van een van de meest flagrante rode kaarten die je ooit zult zien in een cruciale kwalificatiewedstrijd die niet met 0-0 werd toegekend. kwaadaardig De vervelende hoofdpersoon scoorde vijf minuten later de openingstreffer van de 2-0-zege, en je bent niet de enige.

Huidig ​​Nederlanders Mickey van de Ven en Cody Kagbo werden dinsdag op een persconferentie gevraagd naar het incident rond hun huidige bondscoach.

'Ik weet het niet', antwoordde Van de Ven, terwijl hij de hulp van een persvoorlichter inschakelde.

“We kunnen het ons niet herinneren, we zijn nog niet eens geboren”, voegde Kakpo eraan toe.

Crore. Mickey. Als je dit leest, laten we beginnen met wat context.

Het was de enige keer in 46 jaar dat Engeland er niet in slaagde de WK-finale te bereiken, en vóór Koeman's moment van oneerlijkheid waren er nog genoeg andere redenen waarom ze niet naar het door de VS georganiseerde toernooi gingen. In de zomer van 1994.

Geen Koman Heel veel Publieke vijand nummer één, zie je, die titel was van de arme Graham Taylor, de toenmalige manager van Engeland. Taylor volgde Bobby Robson op, die tijdens zijn achtjarige ambtstermijn net zo verguisd werd als Taylor, maar Engeland in 1990 naar de halve finales van het WK leidde voordat hij terugkeerde naar de clubleiding toen zijn contract na dat toernooi niet afliep. D is bijgewerkt.

Taylor erfde een verouderende ploeg die verjonging nodig had en liep langdurige blessures op waardoor hij onder meer Paul Gascoigne en een jonge Alan Shearer verloor. Maar hij deed ook dingen als Keith Curley, een centrale verdediger aan de rechterkant, en maakte van de volhartige, maar technisch beperkte Carlton Palmer de spil van zijn middenveld.

Op het EK van 1992 schakelde Taylor Gary Lineker (die op 31-jarige leeftijd zijn laatste international bleek te zijn) en Arsenal-doelman Alan Smith uit, een uur na hun beslissende laatste wedstrijd uit de Engelse ploeg. De teams speelden 1-1 gelijk tegen Zweden en het nationale doelpuntenrecord van Sir Bobby Charlton toen hij minderjarig was.

Taylor loopt het veld af na de nederlaag van Engeland in Rotterdam in 1993 (Shaun Potterill/Allsport)

Dus Taylor's eerste competitieve ervaring met Engeland was niet bepaald geweldig, maar hij kon het twee jaar later op het WK goedmaken – tenminste als Engeland zich kwalificeerde.

Taylor's ploeg werd in hun kwalificatiegroep geloot naast Nederland, de opkomende landen Noorwegen, Polen, Turkije en San Marino, waarbij alleen de top twee vooruitgang boekte. Er was in die tijd nog geen play-off-vangnet.

De wedstrijd in kwestie was tegen Nederland – een team in transitie na hun Euro-overwinning in 1988 en vóór hun run naar de halve finales van het WK 1998, maar nog steeds een formidabele krachtpatser met Dennis Bergkamp, ​​Marc Overmars en Frank Rijkaard . De laatste groepswedstrijd, dus Engeland hoopte dat de kwalificatie dan voorbij zou zijn.

In plaats daarvan kwamen ze hun groep tegen. Een 1-0 thuiszege op Noorwegen was waarschijnlijk beter geweest. Thuis met 2-0 winnen van Nederland zou zeker mooi geweest zijn. In plaats daarvan speelden ze beide wedstrijden gelijk, verloren met 2-0 in Oslo en speelden gelijk in een vijandige wedstrijd in Sorso, Polen.

Engeland verloor met 2-0 van de uiteindelijke groepswinnaar Noorwegen in Oslo (John Stillwell – PA Images/PA Images via Getty Images)

Omdat de Nederlanders echter ook spartelden (manager Dick Advocaat kreeg in de eerste van drie periodes ruzie met Ruud Gullit, die zich had teruggetrokken uit de nationale ploeg), reisde Engeland naar Nederland om hen genoegen te zien nemen met een gelijkspel.

Noorwegen voerde de groep aan (en zou zich kwalificeren na het verslaan van Polen die avond midden oktober), Nederland stond tweede met 11 punten, terwijl Engeland op gelijke hoogte stond met hen, maar derde op doelsaldo – plus 16 tot plus 13. In de laatste speelronde een maand later zouden Koeman en zijn team echter naar Polen afreizen, terwijl Engeland een ploeg uit San Marino bezocht die in de campagne al nederlagen van 10-0, 7-0 en 6-0 (tweemaal) had geleden. . .

Ga dieper

Wat kan Engeland van Nederland verwachten in de halve finale van het EK 2024?

Kortom een ​​punt in Rotterdam en winnen van San Marino en Engeland zou mooi zijn. Engeland was slechter onder Taylor, maar ze waren die dag beter; Tony Torrico raakte de paal, Tony Adams schoot van de lijn, David Platt en Paul Merson misten behoorlijke kansen en ook zij hadden geluk toen het legitieme doelpunt van Rijkaard werd afgekeurd wegens buitenspel. Als de doelstellingen in 1993 waren verwacht, zouden de Engelse cijfers veel beter zijn geweest.

Toen, na 55 minuten, kwam het cruciale moment.

Andy Sinton speelde een lange bal over de top en racete met aanvallende middenvelder Platt Koeman. Platt was er als eerste… maar Coman pakte een stuk van zijn shirt en een last van zijn arm en sleepte hem op de grond.

Koeman haalt Platt neer bij een zeer controversieel incident (Chris Cole/Getty Images)

Het contact begint buiten het strafschopgebied en het is vrijwel zeker een vrije trap, maar omdat Koeman duidelijk de laatste man is, wordt Platt een flagrante scoringskans ontzegd, de meest flagrante beroepsfout (die wet werd drie jaar geleden ingevoerd) is een rode kaart . Koeman leek zijn tegenstander opzettelijk neer te halen en deed geen poging de bal te spelen. Simpele beslissing, toch?

Nee. De Duitse scheidsrechter Karl-Joseph Assenmacher kent een vrije trap toe, maar geeft Koeman alleen een gele kaart.

“Scheidsrechter! Scheidsrechter!” Taylor schreeuwt als een platte fout. “Stuur hem. Zal hij hem sturen? Stuur hem!

'Dat… wat wordt hen geadviseerd? Wat? Je kent de vonnissen. Wat? Grensrechter! Grensrechter! Wat is hier aan de hand? Absoluut schandelijk.”

Ga dieper

Engeland start XI tegenover Nederland: Drop Kane? Opnieuw grot? Es voor foton?

Hoe weten we dat Taylor deze dingen zei? Omdat hij een microfoon droeg, blijft het tot op de dag van vandaag een verrassend rauwe en eerlijke documentaire (De onmogelijke taak) ging al snel in première op Channel 4 in Groot-Brittannië. “De scheidsrechter heeft mij afgewezen. Bedank hem daar altijd hartelijk voor, nietwaar”, grapt de vierde official.

Hoe dan ook, zelfs als je niet oud genoeg bent om je het incident of de documentaire te herinneren, weet je hoe het afloopt.

De vrije trap van Torrico werd geblokt (door een speler op vijf meter van de bal) en zeven minuten later kopte Koeman een fraaie vrije trap over de Engelse muur in het net, waardoor de stand op 1-0 kwam. En zes minuten later verdubbelde Bergkamp de voorsprong.

Door de nederlaag had Engeland wanhopig behoefte aan een wonder in die finales, maar dat kregen ze niet. Dus geen WK voor hen en Taylor ontsloeg.

Koeman bezorgt Nederland een 1-0-voorsprong met een directe vrije trap (Mark Leach/Buitenspel via Getty Images)

De twee hoofdrolspelers van dat moment resoneerden kort met het Engelse nationalisme, en beiden zagen de grappige kant van hun gemene rol, Taylor met zijn 'I don't like oranges'-grap. Geweldige advertentie op de gele paginaComan stuurt zichzelf Komedieduo Frank Skinner en David Patial in Fantasy Football League.

Ga dieper

Engeland 4-1 Nederland op Euro 96: Three Lions' beste overwinning van het toernooi?

“Het was een duidelijke vergissing”, gaf Koeman in 2018 toe, voordat de twee landen elkaar in een vriendschappelijke wedstrijd ontmoetten. “Tegenwoordig zou het zeker een rode kaart zijn geweest, maar ik was erg blij dat de scheidsrechter zei dat het een vrije trap was en geen strafschop.”

Sommigen vergeven, sommigen vergeten, maar voor fans van een bepaalde leeftijd hangt wraak in de lucht als Engeland deze halve finale wint.

(Topfoto: Adam Butler – PA-afbeeldingen/PA-afbeeldingen via Getty Images)