De ‘magische eilanden’ van Titan zouden drijvende klodders organische vaste stoffen kunnen zijn

Toen het Cassini-ruimtevaartuig radarscans van het oppervlak van Saturnusmaan Titan terugstuurde, waren de resultaten opzienbarend. Het onthulde gigantische meren of zeeën van vloeibaar methaan, een volledige afwezigheid van golven en wat leek op eilanden in gigantische watermassa's. Nu gelooft een team van wetenschappers dat het misschien klodders organische moleculen zijn die zich in de atmosfeer vormen, zich in meren verzamelen en rondzweven!

De Cassini-ruimtesonde ter grootte van een bus werd in oktober 1997 gelanceerd. Het ruimtevaartuig legde 3,5 miljard kilometer af met behulp van een zwaartekrachtkatapult nadat het was gelanceerd vanaf Venus (tweemaal), de aarde en Jupiter voordat het in juli 2004 arriveerde. De missie naar Saturnus duurde 14 jaar toen Cassini dook In de atmosfeer van Saturnus op 15 september 2017. Terwijl hij daar was, draaide hij 290 keer rond Saturnus, verkende hij veel van zijn manen en ontdekte hij er nog eens zeven.

Een bijzonder interessant onderdeel van de missie was de Huygens-sonde die aan boord van Cassini reed met Titan als bestemming. Titan is de grootste maan van Saturnus, de op een na grootste maan in ons zonnestelsel, en zelfs groter dan onze maan en de planeet Mercurius. Het is ook de enige maan waarvan bekend is dat deze een dichte atmosfeer en grote, stabiele watermassa's op het oppervlak heeft.

De atmosfeer van Titan heeft een coole truc in petto: hij verandert gassen als methaan en stikstof (waarvan er veel in de atmosfeer aanwezig zijn) in organische verbindingen. Het team onder leiding van Xinting Yu van de Universiteit van Texas onderzocht wat er met deze voertuigen gebeurt als ze het oppervlak van de maan bereiken.

Verrassend genoeg ontdekten ze dat de verbindingen als vaste stoffen het oppervlak bereiken, zelfs in meren. Wat er daarna gebeurde, was wat het team wilde onderzoeken. Als ze gebouwd zouden zijn als een spons, grotendeels gevuld met lege ruimte, zouden ze gewoon zweven. Aan de andere kant, als het vaste stoffen zijn, kunnen ze afhankelijk van hun samenstelling nog steeds drijven, anders zinken ze naar de bodem van het meer.

Een mysterieus kenmerk van Titanian-meren (als dat een woord is) dat werd vastgelegd, waren de tijdelijke lichtpuntjes die door de radar werden waargenomen. Hij noemde ze ‘magische eilanden’ omdat het slechts tijdelijke kenmerken leken te zijn. Het team ontdekte dat de enige plausibele verklaring voor de waarnemingen was dat het vaste materiaal dat op het oppervlak landt, overigens in meren, poreus van aard moet zijn, waardoor het kan drijven.

bron : Het lot van eenvoudige organische materialen op het oppervlak van Titan: een theoretisch perspectief