De Maan: Maanbommen: Nieuw onderzoek suggereert dat de kern van de maan aanwijzingen bevat voor zijn gewelddadige verleden

In een uitgebreid onderzoek dat in mei werd gepubliceerd, werd dat definitief vastgesteld maanDe binnenste kern van Science Alert is eigenlijk een massieve bol met een dichtheid die vergelijkbaar is met die van ijzer, meldt Science Alert. Deze belangrijke ontdekking heeft het potentieel om een ​​al lang bestaand debat op te lossen over de vraag of de binnenste kern van de maan vast of gesmolten is. Bovendien belooft het ons begrip van de historische evolutie van de maan te vergroten en op zijn beurt licht te werpen op de bredere geschiedenis van de maan. Zonnestelsel.
Het onderzoeksteam onder leiding van astronoom Arthur Briaud van het Franse Nationale Centrum voor Wetenschappelijk Onderzoek in… FrankrijkHij benadrukte: ‘Onze bevindingen dagen eerdere aannames over de evolutie van het magnetische veld van de maan uit, omdat ze het bestaan ​​van een innerlijke kern bewijzen. Bovendien ondersteunen ze een alomvattend model van mantelinversie, dat belangrijke inzichten oplevert in de tijdlijn van maanbombardementen tijdens de protozoaire periode. miljard jaar van het bestaan ​​van het zonnestelsel.
Het onderzoek van de studie naar de interne structuur van hemellichamen in het zonnestelsel is voornamelijk gebaseerd op seismische gegevens. Het gedrag van geluidsgolven die worden gegenereerd door seismische gebeurtenissen terwijl ze zich voortplanten door en interageren met materialen in een planeet of maan, is de sleutel tot het creëren van een gedetailleerde interne structurele kaart.
Hoewel seismische maangegevens verzameld tijdens Apollo Er zijn missies beschikbaar, maar de nauwkeurigheid ervan is onvoldoende om de toestand van de binnenkern van de maan nauwkeurig te bepalen. Hoewel bekend is dat de maan een vloeibare buitenkern heeft, blijven de details van de samenstelling ervan een punt van discussie. De huidige modellen, die een vaste binnenkern en een volledig vloeibare kern suggereren, passen goed bij de Apollo-gegevens.
Om de toestand van de binnenste kern van de maan definitief te bevestigen, hebben Briaud en zijn onderzoeksteam een ​​profiel samengesteld van de verschillende kenmerken van de maan, met behulp van gegevens van… ruimte Maanlasermissies en experimenten. Deze kenmerken omvatten de mate van vervorming veroorzaakt door zwaartekrachtinteracties met … LandVerschillen in de afstand van de maan tot de aarde en de totale dichtheid ervan.
Het team gebruikte vervolgens modelleringstechnieken met verschillende kernconfiguraties om te bepalen welke configuratie het beste overeenkwam met de observatiegegevens. Hun onderzoek leverde een aantal opmerkelijke bevindingen op. Ten eerste hebben modellen die onze huidige kennis van de maan nauwkeuriger weergeven, voortdurende inversies diep in de maanmantel aangegeven. Dit fenomeen zorgt ervoor dat de dichtere materialen in de maan naar het midden bewegen, terwijl de minder dichte materialen naar het oppervlak stijgen. Dergelijke activiteit wordt al lang voorgesteld als verklaring voor de aanwezigheid van specifieke elementen in vulkanische maangebieden, waardoor het bewijsmateriaal ter ondersteuning van deze hypothese wordt versterkt.
Bovendien bevestigde het onderzoek dat de kern van de maan sterk lijkt op de kern van de aarde, met een vloeibare buitenlaag en een vaste binnenkern. Volgens hun model heeft de buitenste kern een straal van ongeveer 362 kilometer (225 mijl), terwijl de binnenste kern een straal heeft van ongeveer 258 kilometer (160 mijl), wat ongeveer 15 procent van de totale straal van de maan uitmaakt.
Opmerkelijk is dat het team heeft vastgesteld dat de dichtheid van de binnenkern ongeveer 7.822 kilogram per kubieke meter bedraagt, wat dicht bij de dichtheid van ijzer ligt. Het is interessant dat het team geleid wordt door NASA Planetair wetenschapper Marshall Rene Weber kwam in 2011 tot een soortgelijke conclusie, met behulp van geavanceerde seismische technieken en Apollo-gegevens. Hun bevindingen duiden op de aanwezigheid van een vaste binnenkern met een straal van ongeveer 240 kilometer en een dichtheid van ongeveer 8.000 kilogram per kubieke meter.
Briaud en zijn team beschouwen hun resultaten als een bevestiging van deze eerdere ontdekkingen, wat een overtuigend argument vormt voor het bestaan ​​van een maankern vergelijkbaar met de kern van de aarde. Deze ontdekking heeft belangrijke implicaties voor de geschiedenis van de evolutie van de maan. Het is goed gedocumenteerd dat de maan kort na haar vorming een sterk magnetisch veld had, dat ongeveer 3,2 miljard jaar geleden begon af te nemen. Gegeven dat het magnetische veld wordt gegenereerd door beweging en convectie binnen de kern, is de samenstelling van de kern van de maan van groot belang voor het begrijpen van de mechanismen achter het verdwijnen van het magnetische veld.
Gezien de ambities van de mensheid om in de nabije toekomst naar de maan terug te keren, zal seismische verificatie van deze resultaten wellicht niet ver weg zijn.