November 24, 2024

De koning der Nederlanden gaf Tinubu een briefje

De koning der Nederlanden gaf Tinubu een briefje

Tijdens het bezoek van president Bola Tinubu aan Nederland tijdens de Koningsdagviering vorige week maakte premier Mark Rutte bekend dat hij de komende maanden 250 miljoen dollar gaat investeren in Nigeria. in de staat Lagos. Op Paleis Huis den Bosch bracht Zijne Majesteit de Koning een bezoek aan Tinubu, wat het belang van het bezoek onderstreepte. 's Avonds organiseerden Koning Willem-Alexander en Koningin Máxima een diner ter ere van Tinubu en zijn delegatie.

Gezien het feit dat de economie van Nederland een hoogontwikkelde markteconomie is die zich richt op handel en logistiek, productie, diensten, innovatie en technologie en duurzame en hernieuwbare energie, zou de Nigeriaanse regering zich voortaan moeten concentreren op de manier waarop deze kans kan worden benut om onze economie te laten groeien. Een markteconomie van wereldklasse is minder afhankelijk van grondstoffen en meer van innovatie en circulair gedreven groene transities.

Terwijl hij in Amsterdam was, was Tinubu's belangrijkste voorstel aan de Nederlanders dat “Nigeria goed gepositioneerd is om de schone energietoekomst van Europa en de wereld van stroom te voorzien met zijn hoogwaardige lithiumvoorraden.” Om dit in context te plaatsen: Nigeria heeft enorme voorraden lithium ontdekt en is nu een van 's werelds grootste producenten van het vaste mineraal – een zeer reactief metaal dat wordt gebruikt in energiedichte oplaadbare batterijen die worden gebruikt in mobiele telefoons, elektrische voertuigen en elektriciteitsopslag. .

Maar als land dat uit de eerste hand de vreselijke negatieve gevolgen van een te grote afhankelijkheid van natuurlijke hulpbronnen heeft ervaren, zouden we ons meer moeten bezighouden met het uitstippelen van een nieuw economisch pad dan het volgen van een oud pad dat nergens toe leidt. Sinds het begin van de productie van ruwe olie in Nigeria in 1956 en tot nu toe kunnen we niet eerlijk bevestigen dat deze onderneming gunstig is geweest. Decennia lang zijn we van het ene verhaal van ellende naar het andere gereisd terwijl de niet-productielanden floreerden. De milieuvervuiling is zo ingebed in de productie van ruwe olie dat de lelijke voetafdruk ervan nog eeuwen in de Nigerdelta zal blijven bestaan.

Ondertussen is de waarheid dat we niets kunnen aantonen voor onze enorme aardolievoorraden, omdat we geen werkende raffinaderijen hebben. We exporteren ze rauw en importeren ze vervolgens als geraffineerde en afgewerkte producten. Dit is een recept voor een economische ramp. Daarom zal het blindelings overhaasten van de lithiummijnbouw, zonder enig plan voor een groenere transitie, ons van de koekenpan in het vuur duwen. Belangrijk is dat sommige deskundigen van mening zijn dat de uitstoot van kooldioxide en andere broeikasgassen die gepaard gaat met het winnen, winnen en produceren van lithium slechter zijn voor het klimaat dan de productie van voertuigen die op fossiele brandstoffen rijden. Bovendien kan het hulpbronnenconflicten in onze achtertuin aanwakkeren.

De gevolgen voor het milieu van de lithiummijnbouw zijn duidelijk en verreikend. Enorme hoeveelheden zoet water, geclassificeerd als een kostbare hulpbron in de dorre gebieden van Nigeria, zoals Kogi en Nasarawa, worden omgeleid voor lithiummijnbouwactiviteiten, waardoor zoutvlakten worden aangewakkerd. Hierdoor drogen lokale gemeenschappen en dieren in het wild uit. Zwavelzuur en natriumhydroxide die worden gebruikt bij de extractie van lithium sijpelen in de bodem en het water, waardoor ecosystemen worden vergiftigd en organismen in gevaar worden gebracht. Ontbossing, vernietiging van habitats en watervervuiling dragen verder bij aan de ecologische tol. Uit een onderzoek van The Wall Street Journal uit 2019 bleek dat 40 procent van de totale klimaatimpact van de productie van lithium-ionbatterijen afkomstig is van het mijnbouwproces.

Helaas zullen de inheemse gemeenschappen van Nigeria, in een land dat al gebukt gaat onder illegale mijnbouw en plunderingen, verdreven worden van het land dat zij ooit hun thuis noemden. Deze lithiumlocaties zullen binnenkort ‘onbestuurbare plaatsen’ worden als mijnbendes over plattelandsgemeenschappen rijden. Op deze manier zullen conflicten toenemen. Niet alleen zijn hun vijvers en rivieren vervuild met schadelijke chemicaliën, ze mogen ook nooit meer in de buurt van hun boerderijen komen, waardoor het aantal ontheemdenkampen in het land toeneemt.

Wat mij betreft heeft Nederland ons een aanwijzing gegeven. Het enige wat ons nog rest is te doen wat we nodig hebben. In plaats van ons te concentreren op de mijnbouw, moeten we ons concentreren op het benutten van overvloedige hernieuwbare energiebronnen om een ​​leidende rol te spelen in de netto-nultoekomst die ons allemaal te wachten staat. Vanuit een economisch ontwikkelingsperspectief voorzien hernieuwbare energiebronnen zoals thermische energie, zonne-energie, getijdenenergie en wind ons van meer geld dan corrupte en door conflicten geteisterde ambachtelijke mijnbouw. Het creëren van duurzame banen in schone energie, techniek, toeleveringsketen en productie. Met de steun van landen als Nederland kunnen we nieuwe en opkomende groene technologieën ontwikkelen, zoals directe luchtafvang, die koolstof uit de lucht halen en het hergebruik en de opslag ervan vergemakkelijken.

In termen van het versterken van de basis van het land is financiële inclusie een belangrijk initiatief. Koningin Maxima van Nederland, bekend om haar pleidooi voor inclusieve financiering, besprak met Tinubu de voortgang op het gebied van financiële inclusie in Nigeria, in navolging van haar eerdere bezoek aan het land. 2017 als speciale pleitbezorger van de secretaris-generaal van de Verenigde Naties voor inclusieve financiering voor ontwikkeling. Een aanzienlijk deel van de Nigeriaanse bevolking heeft geen toegang tot formele financiële diensten die nodig zijn om de economie van het land te laten groeien, vooral de bloeiende sector van de informele economie. Financiële inclusie heeft het potentieel om inclusieve groene groei in Nigeria te bevorderen. Zonder dit kunnen kleinschalige zonne-energie-installaties bijvoorbeeld niet goed worden gebouwd en geëxploiteerd.

Het is daarom de taak van onze president om een ​​gunstig klimaat te creëren waarin statelijke en niet-statelijke actoren een sleutelrol kunnen spelen in de Nederlandse investeringen in Nigeria. Er bestaat geen twijfel over wat er moet gebeuren om de klimaatverandering aan te pakken. Er wordt al lang gepleit voor het belang van het terugdringen van de CO2-uitstoot, het verbeteren van de energie-efficiëntie en het vinden van nieuwe manieren om koolstof vast te leggen. Er zijn echter ook geopolitieke factoren die een rol spelen in het besluitvormingsproces van elke regering. Ontwikkelingslanden zoals Nigeria, die voor hun inkomen afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen, zijn misschien terughoudend om niet langer afhankelijk te zijn van olie en gas, tenzij ze over een levensvatbare alternatieve bron van inkomsten beschikken. Nu hebben we die alternatieven voor ons liggen, die doorsijpelen en onbewerkt zijn. Het is de plicht van de overheid om waarden te bevorderen.

Er is laaghangend fruit. De Nigeriaanse koolstofmarkt is een opkomende markt die zijn volledige potentieel nog moet realiseren. Zodra Tinubu terugkeert naar Nigeria, moet hij de leiding nemen om daar kansen te ontsluiten. De Nigeriaanse koolstofmarkt zou aantrekkelijk moeten zijn omdat we slimme eco-ondernemers hebben die klaar staan ​​om koolstoffinanciering aan te trekken. Er zijn verschillende CO2-financieringsbedrijven in Nederland die samenwerken met Nigeria om het potentieel in deze sector te ontsluiten. Nigeria heeft het potentieel om tegen 2030 een miljoen ton aan CO2-credits te genereren via projecten als herbebossing, hernieuwbare energie, energie uit afval en verbeterde kooktoestellen.

Nederland heeft ons succes altijd gesteund. Er waren eens twee Nederlanders die ons land naar de top van de wereldvoetbalstatus hielpen. De meest succesvolle voetbalteammanagers van Nigeria, Clemens Westerhof en Johannes-Franciscus (Joe) Bonfrère, komen uit Nederland. Tot de grootste erfenissen van Westerhoff behoren onder meer het vanaf nul opbouwen van een formidabel voetbalteam dat in 1994 de African Cup of Nations won en het schrijven van geschiedenis door Nigeria in 1994 voor de eerste keer te kwalificeren voor het WK. Banffrey leidde het nationale team. Afrika's eerste gouden voetbalmedaille op de Olympische Spelen van 1996. Hij was ook de coach van het Nigeriaanse nationale damesteam in 1991. Vandaag hebben we een nieuw soort spel – groen spel – en we moeten winnen.