Een verrekijker zou voldoende moeten zijn, maar telescoopgebruikers kunnen wellicht zien hoe de kern van de komeet gassen uitspuwt als een sprinkler.
Een sneeuwbal met sterren zal deze maand in de nachtelijke hemel boven het Jasper- en Hinton-gebied schitteren, voor wat misschien wel de laatste keer ooit zal zijn.
Astronomen in Alberta zullen deze maand naar de hemel kijken om een glimp op te vangen Komeet C/2023 A3 (Tsuchenshan-Atlas). Deze stellaire sneeuwbal, die in 2023 werd ontdekt door het Chinese Purple Mountain Observatory (dat kometen 'Tsouchenshan' noemt) en het Terrestrial Asteroid Impact Final Warning System, heeft onlangs in een baan om de zon gedraaid en zal zich op een afstand van slechts 71 miljoen kilometer bevinden. Hij zal zich op 12 oktober van de aarde verwijderen en zou binnenkort zichtbaar moeten zijn boven het noordwesten van Alberta.
De komeet is al enkele weken zichtbaar op het zuidelijk halfrond en zou op 10 oktober in Alberta over de horizon moeten gluren, zegt Frank Florian, directeur planetarium- en ruimtewetenschappen bij Telus World of Science Edmonton.
“Het kan net zo helder zijn als enkele van de helderste sterren aan de nachtelijke hemel”, zei hij, en misschien zelfs helder genoeg om overdag te zien (ervan uitgaande dat je weet waar je je verrekijker op moet richten).
Amateurastronoom Murray Paulson uit Alberta, die net ten noorden van Edmonton woont, zei dat hij van plan is om op 9 en 10 oktober met zijn verrekijker het platteland in te trekken om een glimp op te vangen van wat sommigen 'de komeet van de eeuw' noemen.
“Hij zou een hele goede show moeten neerzetten.”
Sneeuwbal in de diepe ruimte
Een komeet is een vuil stuk ijs dat ongemerkt door de ruimte reist totdat het onze zon nadert. Wanneer dit gebeurt, zorgt de hitte van de zon ervoor dat de komeet smelt en opgesloten gas en stof uitspuwt, waardoor een zichtbare, vaak blauwachtige staart ontstaat. Sommige kometen doen dit met zo'n regelmaat dat ze sporen van puin achterlaten die tijdens hun passage in de atmosfeer van de aarde opbranden, waardoor meteorenregens ontstaan. Zoals Tweelingen.
Paulson zei dat astronomen enthousiast zijn over Tsuchinshan-Atlas vanwege zijn baan, waardoor deze dicht genoeg bij de zon staat (58 miljoen kilometer op het dichtstbijzijnde punt, dat hij op 27 september bereikte) om hem echt helder te maken. Er bestond angst dat de komeet zou ontploffen of in de zon zou vallen, maar het lijkt erop dat de komeet deze vurige ondergang heeft overleefd en nu in onze algemene richting beweegt.
Florian zei dat deze komeet waarschijnlijk afkomstig is van de Oortwolk, een enorme bel van ijzige stukken die ons zonnestelsel omringt.
“deze [comets] Hij zei: “Het zijn de dingen die zijn overgebleven vanaf het begin van het zonnestelsel”, en het zijn tijdcapsules die teruggaan tot 4,5 miljard jaar geleden.
Florian zei dat astronomen deze komeet na 10 oktober in de vroege avond in het zuidwestelijke deel van de hemel nabij de horizon zouden moeten kunnen zien. Zoek naar een heel heldere, mysterieus ogende ster met een gloeiende staart erachter. De komeet zal de komende weken hoger aan de hemel bewegen en zou tot 24 oktober volledig zichtbaar moeten zijn.
Dit is waarschijnlijk de enige kans voor iedereen die vandaag de dag leeft om deze komeet te zien. Zijn baan is enigszins hyperbolisch, wat betekent dat hij waarschijnlijk aan de zwaartekracht van de zon zal ontsnappen en nooit meer de aarde zal bezoeken, zei Florian.
Een verrekijker zou voldoende moeten zijn, maar Paulson zei dat telescoopgebruikers mogelijk de kern van de komeet gassen kunnen zien uitstoten als een sprinkler.
“Het zal geweldig zijn”, voorspelde Paulson.
“Reizende ninja. Onruststoker. Spekonderzoeker. Expert in extreme alcohol. Verdediger van zombies.”
More Stories
China is van plan het Tiangong-ruimtestation uit te breiden; Stel deze in op “Space Rule” omdat het ISS wordt uitgeschakeld
De Verenigde Staten detecteren het eerste geval van de H5N1-vogelgriep bij een varken, wat aanleiding geeft tot bezorgdheid voor de mens
NASA zal in 2025 de ruimtewandelingen aan boord van het internationale ruimtestation hervatten na een lek in het ruimtepak