De James Webb-telescoop kan gedetailleerde foto’s maken van de planeten en manen van ons zonnestelsel

NASA heeft de afgelopen dagen verbluffende beelden vrijgegeven van nevelsen melkwegclusters en zelfs Een “diepere” kijk op het universum Gevangen door de James Webb Space Telescope. Nu heeft het bureau afbeeldingen vrijgegeven van iets veel dichter bij huis, zoals ieders nieuwe favoriete telescoop – sorry, Hubble! – overgenomen. Toen het team van James Webb de machine aan het kalibreren was, waren de leden Maak foto’s van Jupiter Om te zien of het kan worden gebruikt om nabije hemellichamen zoals manen en asteroïden te observeren, evenals andere elementen zoals ringen van planeten en satellieten. Het blijkt dat het antwoord ja is.

Een afbeelding die is gemaakt door het NIRCam-filter met korte golflengte (nabij infraroodcamera-telescoopinstrument) van het NIRCam (hierboven) toont duidelijk de verschillende banden van de gasreus en zijn maan Europa. De grote rode stip is ook goed zichtbaar, hoewel hij wit lijkt door de manier waarop de afbeelding is verwerkt. Toen het 2,12 micron-filter van het NIRCam-instrument werd gebruikt, toonde het resulterende beeld de Joviaanse manen Europa, Thebe, Metis en zelfs de schaduw van Europa nabij de Grote Rode Vlek. En toen het team een ​​NIRCam-filter van 3,23 micron gebruikte, legde het resulterende beeld enkele van de ringen van Jupiter vast, zoals je hieronder kunt zien:

Brian Holler, een van de wetenschappers die hielp bij het plannen van deze waarnemingen, zei:

Het is vermeldenswaard dat James Webb deze beelden die door zijn gezichtsveld bewegen in drie afzonderlijke waarnemingen vastlegde, waarmee hij bewees dat hij in staat was om sterren in de buurt van een helder hemellichaam als Jupiter te vinden en te volgen. Dit betekent dat het kan worden gebruikt om manen in ons zonnestelsel te bestuderen en ons de eerste beelden kan geven van stofpluimen waarvan bekend is dat ze worden uitgezonden door natuurlijke satellieten zoals Europa en Saturnusmaan Enceladus.

Het team volgde ook asteroïden in de asteroïdengordel om erachter te komen wat het snelst te zien was. Ze ontdekten dat het nog steeds geaggregeerde gegevens kon verkrijgen van objecten die met een snelheid tot 67 milliseconden per seconde door hun gezichtsveld bewegen. NASA zegt dat dit het equivalent is van het volgen van de beweging van een schildpad van een mijl afstand. Zoals Stephanie Milam, adjunct-projectwetenschapper van James Webb het uitdrukte, laten deze foto’s zien dat “alles briljant is verlopen”. We kunnen in de toekomst niet alleen indrukwekkendere gedetailleerde beelden van de ruimte verwachten, maar ook informatie die meer licht zou kunnen werpen op hoe de eerste sterrenstelsels werden gevormd.