De Iraniër die de inspiratie vormde voor ‘The Terminal’ sterft op de luchthaven van Parijs

Een Iraanse man die 18 jaar op de luchthaven Charles de Gaulle in Parijs heeft gewoond en wiens verhaal de film “Terminal” van Steven Spielberg losjes inspireerde, stierf zaterdag op de luchthaven die lang naar huis had geroepen, zeiden functionarissen.

Mehran Karimi Nasseri stierf vanmiddag na een hartaanval in Terminal 2F op de luchthaven, volgens een functionaris van de Paris Airport Authority. De functionaris zei dat de politie en een medisch team hem behandelden, maar hem niet konden redden. De ambtenaar is niet bevoegd zijn naam bekend te maken.

Nasseri woonde van 1988 tot 2006 in Terminal 1 op de luchthaven, aanvankelijk in juridische problemen omdat hij geen verblijfspapieren had en later door zijn eigen voor de hand liggende keuze.

Jaar na jaar sliep hij op een rode plastic bank, sloot vriendschap met luchthavenpersoneel, baadde in personeelsfaciliteiten, schreef in zijn dagboeken, las tijdschriften en ondervroeg reizigers op doorreis.

De bemanning noemde hem Lord Alfred en hij werd een beroemdheid onder de passagiers.

“Uiteindelijk verlaat ik het vliegveld”, vertelde hij de Associated Press in 1999, terwijl hij een pijp rookte op zijn stoel en er zwak uitzag met zijn lange, dunne haar, ingevallen ogen en holle wangen. “Maar ik wacht nog steeds op een paspoort of transitvisum.”

Nasseri werd in 1945 geboren in Suleiman, een deel van Iran dat destijds onder Britse jurisdictie viel, uit een Iraanse vader en een Britse moeder. Hij verliet Iran om in 1974 in Engeland te studeren. Toen hij terugkeerde, zei hij, werd hij gevangengezet wegens protest tegen de sjah en zonder paspoort het land uitgezet.

Hij vroeg politiek asiel aan in verschillende landen in Europa. UNHCR België verleende hem geloofsbrieven als vluchteling, maar hij zei dat zijn tas met het vluchtelingencertificaat was gestolen op een treinstation in Parijs.

De Franse politie arresteerde hem later, maar kon hem nergens deporteren omdat hij geen officiële documenten had. Hij kwam in augustus 1988 bij Charles de Gaulle terecht en bleef daar.

Meer bureaucratische blunders en steeds strengere Europese immigratiewetten hielden hem jarenlang in een niemandsland.

Toen hij eindelijk asielpapieren kreeg, beschreef hij zijn verbazing en onzekerheid bij het verlaten van de luchthaven. Naar verluidt weigerde hij het te ondertekenen en bleef daar nog een aantal jaren totdat hij in 2006 in het ziekenhuis werd opgenomen en later in een asiel in Parijs woonde.

Degenen die hem op de luchthaven bevriend raakten, zeiden dat jaren van leven in een ruimte zonder ramen zijn mentale toestand beïnvloedde. De luchthavendokter maakte zich in de jaren negentig zorgen over zijn lichamelijke en geestelijke gezondheid en noemde hem “hier versteend”. Een vriend van de ticketagent vergeleek hem met een gevangene die niet in staat was “in het buitenland te wonen”.

De luchthavenfunctionaris zei dat Nasseri in de weken voor zijn dood opnieuw in Charles de Gaulle woonde.

Nasseri’s ongelooflijke verhaal inspireerde de film The Terminal uit 2004 met Tom Hanks in de hoofdrol, evenals een Franse film Lost in Transit en een opera genaamd Flight Flight.

In “Terminal” speelt Hanks Victor Navorsky, een man die vanuit het fictieve Oost-Europese land Krakowski aankomt op JFK Airport in New York en ontdekt dat een politieke revolutie van de ene op de andere dag al zijn reispapieren ongeldig heeft gemaakt. Victor wordt in de internationale luchthaventerminal gegooid en krijgt te horen dat hij daar moet blijven totdat zijn situatie is geregeld, wat voortduurt terwijl de onrust in Krakowski voortduurt.

Er was niet onmiddellijk informatie beschikbaar over overlevenden.

–

Angela Charlton heeft bijgedragen vanuit Parijs.