De gewoonte van China kwijtraken: Zuid-Korea’s zoektocht naar wolfraamschatten

SANG-DONG, Zuid-Korea, 9 mei (Reuters) – Het blauwe wolfraam dat knipoogt van de muren van verlaten mijnen, in een stad die betere tijden heeft gekend, kan de katalysator zijn voor de poging van Zuid-Korea om China’s dominantie van belangrijke mineralen en claim te doorbreken zijn beweringen. toekomstige materialen.

De mijn in Sangdong, 180 kilometer ten zuidoosten van Seoel, is uit de dood herrezen om het zeldzame mineraal te winnen dat in het digitale tijdperk nieuwe waarde heeft gevonden in technologieën variërend van telefoons en chips tot elektrische auto’s en raketten.

Lee Dong Seop, vice-president van Almonty Korea Tungsten Corp.

“Hulpbronnen zijn wapens en strategische activa geworden.”

Sangdong is een van de ten minste 30 belangrijke mijnen of mineraalverwerkingsfabrieken wereldwijd die de afgelopen vier jaar buiten China zijn gelanceerd of heropend, volgens een Reuters-overzicht van door regeringen en bedrijven aangekondigde projecten. Deze projecten omvatten de ontwikkeling van lithium in Australië, zeldzame aardmetalen in de Verenigde Staten en wolfraam in Groot-Brittannië.

De omvang van de plannen illustreert de druk die landen over de hele wereld voelen om de toevoer van essentiële mineralen veilig te stellen die essentieel zijn voor de groene energietransitie, van lithium in batterijen voor elektrische voertuigen tot magnesium in laptops en neodymium in windturbines.

Het International Energy Agency zei vorig jaar dat de totale vraag naar deze zeldzame metalen tegen 2040 naar verwachting zal verviervoudigen. Hij voegde eraan toe dat de vraag naar deze metalen die worden gebruikt in elektrische voertuigen en batterijopslag, naar verwachting zal verdrievoudigen.

Veel landen beschouwen hun minerale drang als een kwestie van nationale veiligheid, omdat China de mijnbouw, verwerking of raffinage van veel van deze hulpbronnen controleert.

De Aziatische krachtpatser is de grootste leverancier van vitale mineralen aan de Verenigde Staten en Europa, volgens een onderzoek uitgevoerd door de Chinese Geological Survey in 2019. Van de 35 mineralen die de Verenigde Staten als kritiek hebben geclassificeerd, is China de grootste leverancier van 13 soorten , inclusief de studie bleek dat zeldzame aardelementen essentieel zijn voor schone energietechnologieën. Het voegde eraan toe dat China de grootste exporteur is van 21 belangrijke metalen in de Europese Unie, zoals antimoon dat in batterijen wordt gebruikt.

“In het belangrijke grondstoffenrestaurant zit China een toetje te eten, en de rest van de wereld zit in de taxi het menu te lezen”, zegt Julian Keitel, senior vice-president mineralen en mijnbouw bij adviesbureau Wood MacKenzie.

De inzet is vooral hoog voor Zuid-Korea, de thuisbasis van grote chipfabrikanten zoals Samsung Electronics. Het land is ‘s werelds grootste consument van wolfraam per hoofd van de bevolking en vertrouwt op China voor 95% van zijn invoer van het metaal, dat bekend staat om zijn ongeëvenaarde sterkte en hittebestendigheid.

Volgens CRU Group, grondstoffenanalisten in Londen, heeft China meer dan 80% van het wereldwijde aanbod van wolfraam in handen.

De mijn in Sangdong, een ooit bruisende stad met 30.000 inwoners en nu met slechts 1.000 inwoners, heeft een van ‘s werelds grootste wolfraamafzettingen en zou volgens de eigenaar 10% van de wereldvoorraad kunnen produceren wanneer het volgend jaar wordt geopend.

Louis Black, CEO van Almonty Industries, het moederbedrijf van het in Canada gevestigde Almonty Korea, vertelde Reuters dat het van plan is om ongeveer de helft van de productie van het verwerkte proces naar de thuismarkt in Zuid-Korea te brengen als alternatief voor Chinese leveringen.

“Het is gemakkelijk om uit China te kopen en China is de grootste handelspartner van Zuid-Korea, maar ze weten dat ze te afhankelijk zijn”, zei Black. ‘Je zou nu al een plan B moeten hebben.’

Wolfraam werd in 1916 ontdekt in Sangdong tijdens het Japanse koloniale tijdperk en was ooit de ruggengraat van de Zuid-Koreaanse economie, goed voor 70% van de exportinkomsten van het land in de jaren zestig, toen het grotendeels werd gebruikt in snijgereedschappen voor metaal.

De mijn sloot in 1994 vanwege een lage aanvoer van het metaal uit China, waardoor het commercieel niet levensvatbaar was, maar nu gokt Elmonte op deze vraag, en de prijzen zullen blijven stijgen als gevolg van de digitale en groene revoluties en de groeiende wens door landen om hun bevoorradingsbronnen te diversifiëren.

Europese prijzen van minimaal 88,5% parawolframaat – het belangrijkste grondstofingrediënt in wolfraamproducten – worden verhandeld rond de $ 346 per ton, meer dan 25% meer dan vorig jaar en bijna vijf jaar hoog, volgens het Asian Metal-prijsbureau.

De Sangdong-mijn wordt gemoderniseerd, er worden enorme ondergrondse tunnels gegraven en er wordt ook begonnen met de bouw van een fabriek voor het breken en malen van wolfraam.

Kang Dong-hoon, een manager bij Sang-dong, zei dat de banner “Pride of Korea” aan de muur van het mijnkantoor hangt. hoofdkwartier. centrum.

“We zijn al 30 jaar verdwaald in de mijnindustrie. Als we deze kans verliezen, is er geen meer.”

Almonty Industries heeft een 15-jarige overeenkomst getekend voor de verkoop van wolfraam aan het in Pennsylvania gevestigde Global Tungsten & Powders, een leverancier van het Amerikaanse leger, dat het metaal op een andere manier gebruikt in artilleriegranaten, raketten en satellietantennes.

Er zijn echter geen garanties voor het succes op lange termijn van de mijnbouwgroep, die ongeveer $ 100 miljoen investeert in het Sangdong-project. Dergelijke projecten kunnen nog steeds moeite hebben om te concurreren met China en sommige industrie-experts maken zich zorgen dat ontwikkelde landen hun toezeggingen om de toeleveringsketens voor kritieke mineralen te diversifiëren niet zullen nakomen.

Seoel heeft een taskforce opgericht voor de belangrijkste elementen van economische zekerheid na de bevoorradingscrisis van november vorig jaar, toen Peking de export van ureumoplossing aanscherpte, die veel Zuid-Koreaanse dieselvoertuigen wettelijk verplicht zijn te gebruiken om de uitstoot te verminderen. Bijna 97% van het Zuid-Koreaanse ureum kwam destijds uit China en tekorten leidden tot paniekaankopen bij benzinestations in het hele land.

De Korea Mine and Resources Rehabilitation Corporation (KOMIR), een overheidsinstantie die verantwoordelijk is voor de nationale veiligheid van hulpbronnen, vertelde Reuters dat het had toegezegd ongeveer 37% van de tunnelkosten in Sangdong te subsidiëren en dat het zou overwegen meer steun te verlenen om mogelijke milieuschade te beperken.

Aankomend president Yoon Seok Yeol beloofde in januari om de afhankelijkheid van mineralen in een “bepaald land” te verminderen en kondigde vorige maand een nieuwe hulpbronnenstrategie aan die de regering in staat zou stellen opslaginformatie te delen met de particuliere sector.

Zuid-Korea staat niet alleen.

De Verenigde Staten, de Europese Unie en Japan hebben de afgelopen twee jaar nationale strategieën voor de levering van kritieke mineralen gelanceerd of verbeterd, met uitgebreide plannen om te investeren in meer gediversifieerde aanvoerlijnen om hun afhankelijkheid van China te verminderen.

Minerale toeleveringsketens zijn ook een kenmerk geworden van diplomatieke missies.

Vorig jaar lanceerden Canada en de Europese Unie een strategisch partnerschap op het gebied van grondstoffen om de afhankelijkheid van China te verminderen, terwijl Zuid-Korea onlangs samenwerkingsovereenkomsten ondertekende met Australië en Indonesië over de toeleveringsketens van mineralen.

“Toeleveringsketendiplomatie zal de komende jaren door veel regeringen prioriteit krijgen, aangezien toegang tot kritieke grondstoffen voor een groene en digitale transformatie een topprioriteit wordt”, zegt Henning Gloesten, Director of Energy Resources and Climate bij Eurasia Consulting Group.

In november zei de belangrijkste economische planner van China dat het de verkenning van strategische minerale hulpbronnen, waaronder zeldzame aardmetalen, wolfraam en koper, zou opvoeren.

Er is een wereldwijde investering van $ 200 miljard in extra mijnbouw- en smeltcapaciteit nodig om tegen 2030 aan de kritische vraag naar mineralen te voldoen, zei Keitel, tien keer zoveel als wat momenteel wordt vastgelegd.

De projecten stuitten echter op weerstand van gemeenschappen die geen mijn of smelterij in de buurt van hun huizen wilden.

In januari, bijvoorbeeld, zette de druk van milieuactivisten Servië ertoe aan de vergunning van Rio Tinto in te trekken om lithium te onderzoeken, terwijl de regering van de Amerikaanse president Joe Biden twee huurcontracten voor koper- en nikkelmijnen in Antofagasta, Minnesota opzegde. Lees verder

In Sangdong betwijfelen sommige bewoners of de mijn hun leven zal verbeteren.

“Velen van ons in deze stad dachten niet echt dat de mijn een comeback zou maken”, zegt Kim Kwang Gil, 75, die leefde van tientallen jaren wolfraam dat stroomde uit een stroom die uit de mijn stroomde toen die in werking was.

“De mijn heeft niet zoveel mensen nodig als voorheen, omdat alles door de machines wordt gedaan.”

(rapport Joo Min Park en Joo Brook) De Beijing Newsroom en Gavin Maguire hebben verslag uitgebracht. Bewerking door Kevin Kroliky en Praveen Shar

Onze criteria: Thomson Reuters Vertrouwensprincipes.