De Burning-bezoekers zitten vast in de woestijn van Nevada als gevolg van regen en modder

Er is een techniek om in kniediepe modder te lopen’, zei Drew Gross. Het draait allemaal om de schoenen. Een paar verse sokken, in vuilniszakken gewikkeld en afgedekt met nog een paar sokken. geen schoenen. Zo komen je voeten niet vast te zitten in de modder.

De heer Gross is een van de ongeveer 70.000 Burning Man-festivalbezoekers die zijn gestrand in de woestijn van Nevada omdat een storm de zandduinen van het terrein, bekend als ‘la playa’, in dikke modder heeft veranderd. De heer Gross, een Canadese technoloog in San Francisco, arriveerde op vrijdag 25 augustus. De storm sloeg de volgende vrijdagochtend toe. Volgens de National Weather Service in Reno is er vermoedelijk ruim een ​​halve centimeter regen gevallen op het festivalterrein. Het was koud en vochtig, zei meneer Gross, ‘en het was het ergste deel van het festival.’

Festivalorganisatoren sloten de poorten voor voertuigen. Autorijden is niet toegestaan, behalve in hulpverleningsvoertuigen, wat leidt tot vragen over wanneer festivalgangers kunnen vertrekken en hoe de draagbare toiletten worden onderhouden.

Zaterdag begon het Sheriff’s Office van Pershing County met het onderzoeken van een sterfgeval dat tijdens de gebeurtenis had plaatsgevonden. KNSD-TV meldde dat de politie de identiteit of vermoedelijke doodsoorzaak niet heeft bekendgemaakt.

De organisatoren drongen er bij de mensen op aan kalm te blijven, dekking te zoeken en voedsel en andere benodigdheden te bewaren. Ze zeiden dat er zaterdagnacht op verschillende locaties trailers voor mobiele telefoons waren afgeleverd en dat ze de hele nacht kort Wi-Fi-diensten zouden openen. Er werden ook pendelbussen georganiseerd om de aanwezigen van de dichtstbijzijnde stad Gerlach, ongeveer acht kilometer van de locatie, naar Reno te brengen.

De organisatoren van het festivalterrein zeiden dat de regen op zaterdag is gestopt, maar dat er in de avond en zondagochtend nog meer regen wordt verwacht, met de mogelijkheid van onweersbuien. Tot nu toe heeft het zondag niet geregend. Hoe het de komende dagen zal verlopen, zal afhangen van de vraag of de lucht helder zal zijn.

Burning Man is een festival dat al sinds de jaren tachtig bestaat. Het is geen op muziek gericht festival, hoewel er regelmatig muzikanten aanwezig zijn. Het is een bijeenkomst van duizenden ‘kunstenaars, makers en gemeenschapsorganisatoren’ die volgens de website tien principes delen, met name zelfredzaamheid en radicale expressie. Eén keer per jaar bouwen ze Black Rock City, een geïmproviseerde stad van tenten en campers midden in de woestijn van Nevada. Het beschikt over avant-gardistische kunst en culmineert in een brandend standbeeld van een 12 meter lange man.

Het 25-persoonskamp van meneer Gross bestaat uit een verzameling omgebouwde campers, tenten en SUV’s. Het kamp beschikt over een keuken en twee rustruimtes die in de parkeergarages zijn ingebouwd.

Hij zei dat ze goed gevoed en uitgerust zijn. Ze hadden voldoende voedsel en water ingepakt. Toen de regen ophield, zegt hij, waren de mensen nog steeds aan het feesten, deelden ze eten en drinken, speelden ze muziek en gingen ze de kunstwerken bekijken die verspreid over het terrein verspreid lagen. Toen hij vanmorgen wakker werd, was de lucht helder.

“De lucht is schoner dan ooit en je kunt ver over de woestijn kijken”, zei meneer Gross. Dit wordt zijn vierde keer op Burning Man. ‘Gelukkig maar hopen dat de regen al voorbij is en dat het niet alleen laat is.’

Op zondagochtend organiseerde hij een spontaan “Awful Waffle” -evenement. Ze maakten pannenkoeken, belegden ze met toppings zoals Gatorade-poeder, hete saus en oesters en serveerden ze aan mensen die door het kamp liepen.

Meneer Gross hoopte zondagavond vrij te komen. Maar hij maakt zich geen zorgen. Hij zegt dat hij voor ongeveer vier dagen aan voorraden heeft en heeft er alle vertrouwen in dat deze woensdag beschikbaar zullen zijn.

En de organisatoren blijven optimistisch.

“Burning Man is een gemeenschap van mensen die bereid zijn elkaar te steunen”, vertelden de organisatoren aan Associated Press. “We kwamen hier in de wetenschap dat we hier alles hebben wat we nodig hebben om te overleven. Daarom zijn we allemaal zo goed voorbereid op een weergebeurtenis als deze.”

Ook Shandy Brown blijft optimistisch. Hij komt uit Ontario en woont nu in San Francisco en zegt dat zijn kamp (net als dat van meneer Gross) klaar is. Ze hebben zonne-energie-oplaadbatterijen voor hun mobiele telefoons, propaangas voor de keuken en een stroomgenerator. Zaterdagavond hadden ze samen een filmavond en serveerden ze pannenkoeken.

Meneer Brown zegt dat hij genoeg pindakaastortilla’s heeft om hem nog een week te voeden. Hij zou willen dat hij meer ondergoed en een elektrisch scheerapparaat had, maar hij heeft er geen spijt van.

“Dit gebeurde op eigen risico. Dat wisten we”, zei meneer Brown. “De beloningen van hier te zijn wegen zwaarder dan de kleine rommel die in ons leven wordt gezaaid.”

Met bestanden van de Associated Press