Combinatietherapie is effectief tegen melanoom bij honden

Newswise – Een combinatie van radiotherapie gevolgd door immunotherapie is een veelbelovende strategie voor de behandeling van orale kwaadaardige melanomen bij honden.

Melanomen zijn de meest voorkomende vorm van mondkanker bij honden. Het is zeer invasief en conventionele chemotherapie verlengt de overlevingstijd niet. Orale melanomen bij honden zijn vergelijkbaar met menselijke melanomen. Er is dus onderzoek gaande om therapieën aan te passen die zijn ontwikkeld voor melanomen bij de mens.

Een bijzonder effectieve behandeling van menselijke melanomen is een combinatie van immuuncontrolepuntremmers en radiotherapie. Een team van onderzoekers onder leiding van professor Satoru Kunai aan de universiteit van Hokkaido onderzocht de effecten van deze behandeling op honden. Hun bevindingen zijn gepubliceerd in het tijdschrift krabben.

“Een van de middelen die tumoren gebruiken om zichzelf te beschermen, is door overexpressie te induceren van moleculen die de immuunrespons onderdrukken, zoals PD-1 en PD-L1,” legde Kunay uit. “Immunotherapie die zich op deze moleculen richt en hun functie remt, heeft een responspercentage van 14,3% voor oraal maligne melanoom (OMM). Studies bij mensen hebben aangetoond dat de combinatie van anti-PD-L1-immunotherapie en radiotherapie – waarbij de straling is gericht op de tumor – verhoogt de overleving van mensen, en we wilden onderzoeken of dit ook bij honden het geval was.”

Het team analyseerde gegevens van 39 hondenpatiënten met stadium IV pulmonale OMM die tussen maart 2016 en september 2021 werden behandeld met een anti-PD-L1 c4G12-antilichaam. Hiervan waren er ten minste twintig die nog nooit met radiotherapie waren behandeld of een dergelijke behandeling niet hadden gekregen. 8 weken; Negen hadden radiotherapie gekregen binnen de 8 weken voorafgaand aan de behandeling met c4G12; De overige 10 kregen tegelijkertijd c4G12-radiotherapie.

De belangrijkste maatstaf die het team heeft gemeten, was de totale overlevingstijd, de tijd tussen de eerste dosis c4G12 en de dood. “De groep die vóór c4G12 radiotherapie kreeg, had een betere algehele overleving in vergelijking met de groep die alleen c4G12 kreeg”, legt Kunay uit. “De gelijktijdige behandeling had geen voordelen in vergelijking met eerdere radiotherapie. We merkten ook dat er geen statistisch verschil was tussen de drie groepen wat betreft bijwerkingen van de behandeling.”

Deze studie toont aan dat sequentiële behandeling van pulmonale OMM bij honden met radiotherapie gevolgd door c4G12 een veelbelovende antitumorstrategie is. Toekomstig werk zal de validiteit van deze bevindingen moeten onderzoeken met grotere steekproeven, en zal zich ook richten op het vaststellen van het optimale protocol (combinatie van timing, dosis en fractionering van radiotherapie) om de algehele overleving te vergroten.

Financiering:
Dit werk werd ondersteund door de Japan Society for the Promotion of Science (JSPS) Grant in Aid for Scientific Research (16K15042, 19H03114, 19K15969, 19K23702, 21K1498301) en Grant in Aid to JSPS Fellows (15J01989); en door het Japan Agency for Medical Research and Development (AMED; JP22ama121008, JP21am0101078).