Boer uit Saskatoon deelt haar liefde voor bloemen – Brandon Sun

“Ik weet niet hoe ze het doet”, zegt Lyndon Penner over zijn vriendin, Leslie Halsall. Penner, de hoofdtuinman van Riding Mountain National Park, ruilt vaak bloemzaden met Halsall, een bloemenkweker uit Saskatoon met wie hij al bijna twintig jaar bevriend is.

Ze ontmoetten elkaar in 2001 bij Floral Acres Greenhouse in Saskatoon, waar ze toen allebei werkten. “We vragen elkaar altijd wat we telen”, zegt Penner. En zo is het ook met veel tuinvrienden die weten dat het delen van hun ideeën en het uitwisselen van zaden een van de geheimen is van het aanleggen van een mooiere tuin.

Halsall werkt fulltime voor BASF Canada in het koolzaadveredelingsprogramma. Ze heeft diploma’s in archeologie en wetenschap. “Maar omdat deze sector zo onvoorspelbaar is, heb ik ook tuinbouw gestudeerd”, zegt Halsall, afgestudeerd aan het Prairie Horticulture Certificate Program.

Tijdens de coronacrisis besloot Halsall, die een landgoed van 4,25 hectare bezit en twee jonge kinderen grootbrengt, haar bloementuin aanzienlijk uit te breiden en boeketten te verkopen. Dit jaar plantte ze een overvloed aan lisianthus, leeuwebekjes, schurft, zoete erwten, zonnebloemen, zinnia’s, kosmos, anjers, calendula, Ierse klokken, Chinese vergeet-mij-nietjes en Peruaanse nicandra-appels. Halsall begint al hun bloemen met zaad, wat zeer kosteneffectief is, maar ook meer mogelijkheden biedt voor tuinpercelen. Maar haar succes kwam niet zonder uitdagingen.

Saskatoon heeft deze zomer warmer dan gemiddelde temperaturen gekend en was droger dan normaal. Het verbeteren van de waterretentie was de grootste uitdaging van Halsall. “Ik heb zeer zandgrond”, zegt Halsall. Haar bloemen groeien in een open veld dat momenteel geen beschuttingsgordel heeft, hoewel ze dat in de toekomst wel van plan is. Ze maakt gebruik van een druppelirrigatiesysteem en transporteert het water in een tank achterop haar vrachtwagen.

Wanhopig om vocht te besparen na opeenvolgende hete zomers met heet, droog weer, wendde Halsall zich voor het eerst tot robuuste landschapsstoffen.

“Het werkte”, zegt Halsall. “Ik heb in alle plantplekken gaten gemaakt en het doek zorgde ervoor dat de grond niet te snel uitdroogde en de onkruidgroei onderdrukte.”

Halsall plaatste irrigatieslangen over het landschapsweefsel, maar volgend jaar zal ze ze onder het weefsel plaatsen en een laag mulch toevoegen om vocht te helpen behouden. Dit najaar trok Halsall het landschapsweefsel naar beneden om een ​​laag compost te verspreiden die bestond uit de uitwerpselen van runderen, paarden en alpaca’s. Ze overweegt de compostlaag af te dekken met een zeil om onkruidzaden uit de omgeving tegen te gaan.

Wanneer Halsol de bovengrondse delen van de bloemen afsnijdt, laat het de stelen en gedroogde bloemen achter om op het grondoppervlak te composteren, maar laat de wortelkluiten ongestoord achter, zodat ze kunnen ontbinden en bodemmicroben kunnen voeden met voedingsstoffen. Dit helpt de porieruimte te behouden, houdt vocht vast en zorgt voor betere ventilatie. Het is ook minder werk.

“Momenteel gebruik ik chemische meststoffen, maar volgend jaar hoop ik een beter compostsysteem op te bouwen, compostthee te maken, vismeststoffen te gebruiken en meer natuurlijke voedingsstoffen te gebruiken”, zegt Halsall.

Hoewel Halsall zich richt op het aanpassen van haar bloemenruimte aan een warmer en droger klimaat, is ze ook enthousiast over het groeiseizoen van volgend jaar en alle bloemen die ze van plan is te kweken. “De schoonheid van een tuin in volle bloei verveelt nooit voor mij”, zegt ze. “Ik vind het heerlijk om die vreugde naar anderen te brengen via mijn gesnoeide tuin.” Zegt.

Halsalls enthousiasme werkt aanstekelijk. Benner zegt dat haar succes dit jaar met lisianthus zo uitzonderlijk is dat hij van plan is deze volgend voorjaar ook te planten en zes planten te bestellen. Lisianthus heeft de reputatie dat het lastig is om vanuit zaad te starten, omdat ze gevoelig is voor zeer warme temperaturen. Het is niet moeilijk, maar het is tijdrovend, zegt Halsall. lisianthus begint half december te bloeien. Haar favoriete lisianthussoort is Arena Apricot, die volledig dubbele bloemen heeft. Er worden ook Arena Gold, Arena Champagne en Corelli Lavender verbouwd.

Siererwten zijn natuurlijk essentieel in de tuin van elke bloemenkweker. Er gaan geruchten rond dat er wereldwijd een beperkt aanbod van zoete erwtenzaden is. Een combinatie van factoren, zoals de opeenvolgende droogtes, die de zaadproductie hebben beïnvloed, en het tekort aan arbeidskrachten om zaden te oogsten, vooral tijdens de COVID-19-pandemie, hebben het moeilijk gemaakt om voorkeursvariëteiten te vinden. Het planten en bewaren van zoete erwtenzaden is belangrijk om zoete erwten te behouden voor toekomstige generaties.

Een van Halsall’s favoriete soorten zoete erwten is Miss Willmott, een opvallende variëteit met tweekleurige oranje en roze bloemen. Het werd voor het eerst geïntroduceerd in 1901 en is een erfstuk. De zoete erwten van Jill Walton, met ivoren bloemen met blozen picoté, zijn een andere favoriet. De kleur is dieper bij koud weer en gedempter bij warm weer, zegt Halsall. Volgend jaar is ze van plan Marjorie Carrier-erwten te planten, die gegolfde, zalmroze bloemen hebben. “Ik ga ongeveer dertig soorten zoete erwten telen langs twee 15 meter hoge hekjes met een voetpad ertussen.”

Zowel de zonnebloemen als de leeuwebekjes hebben dit jaar hun waarde bewezen. Halsall teelt Black Beauty en Buttercream, beide stuifmeelvrije zonnebloemen die dagneutraal zijn, wat betekent dat ze in het vroege voorjaar of de late herfst groeien. Halsall was ook blij met de sterke groei van de leeuwebekplanten die ze plantte.

“Toen de zaailingen een paar sets echte bladeren hadden, knijp ik ze terug en kreeg mooie nieuwe groei vanaf de onderkant, wat perfect is als je veel stengels en grote kracht wilt. Leeuwebekjes zijn zeer tolerant ten opzichte van hitte en kou als ze eenmaal zijn gevestigd.

Halsall kweekte lichtzalm Chantilly en lichtroze Chantilly en was er absoluut dol op. “Dit zijn kortere maar zeer winterharde variëteiten en zijn een van de eersten die bloeien. Ik heb ze binnen uit zaad gekweekt en zodra ik ze buiten zette, begonnen ze op te duiken”, zegt Halsall. De mix van vroege Potomac-leeuwebekjes met diepe sinaasappels De roze en gele tinten waren ook prachtig. Het zal een belangrijk onderdeel van haar tuin zijn.

Halsall geeft er de voorkeur aan grotere kosmossoorten te kweken. “Ik heb een paar van de kortere variëteiten geprobeerd, maar was er niet verliefd op. Ik hou van de hele hoge, die bijna op een hek lijken. De abrikoos is mijn favoriete variëteit uit de kosmos. Hij bloeit uitbundig en de grote bloemen zijn licht. terracotta kleur met roze accenten.”

Ze stond erop dat Penner Candy Stripe Cosmos zou planten in de tuinen van Riding Mountain National Park. Ze kweekte ook Double Click Cosmos, een Fleuroselect Award-winnaar met witte, roze en karmozijnrode bloemen. Penner zegt dat hij het nu ook zou moeten hebben. Halsall plantte zalmzinnia’s uit Oklahoma nadat hij ze in de tuinen van Riding Mountain National Park had gezien. Zij en Penner hadden verschillende gesprekken over de verbazingwekkende resultaten die ze hadden bereikt.

Maar Penner heeft dit jaar nog iets anders geplant dat Halsall volgend jaar volgens Halsall in haar tuin moet hebben: de prachtige grijze klaproos, een eenjarige met prachtige dubbele bloemen in helder paars. Penner zegt dat de zaden per post zitten.

»[email protected]