Black Stick grijpt snelheid uit zijn verleden

Black Stakes-verdediger Taryn Davey keert terug naar het zwart na competitief hockey in de Nederlandse competitie en mikt op de Olympische Spelen in Parijs en ontmoet mogelijk haar oude atletiekcollega’s in Nieuw-Zeeland.

Tien jaar geleden rende Taryn Davey in cirkels – reisde de wereld rond als een getalenteerde 800 meter hardloper, deed mee aan wereldkampioenschappen en ontmoette de toekomstige Nieuw-Zeelandse atletieksterren Zoe Hobbs en Eliza McCartney.

Het trio was teamgenoten op de Wereldkampioenschappen atletiek voor de jeugd in Oekraïne in 2013. Op de Australische Jeugdspelen van datzelfde jaar won sprinter Hobbs goud op de 100 m en Davey zilver op de 800 m.

Maar kort daarna begon Davey van de baan af te drijven. Terwijl McCartney op de Olympische Spelen in Rio polsstokhoogspringen won en Hobbs de snelste Kiwi-vrouw op twee benen werd, begon Davy haar hockeycarrière serieus te nemen.

Vanaf het moment dat ze als kind op blote voeten rende in de Waikato township Te Aroha, kon Davy atletiek en hockey combineren, tot aan haar vroege jaren aan de Universiteit van Auckland, waar ze fulltime studeerde om apotheker te worden.

Lees verder:
* Voorbij Zoe Hobbs’ behoefte aan snelheid
* Van gevangenis tot doelwit – Het dubbele leven van de Black Sticks

“Ik hield van beide sporten en ze hebben elkaar echt geholpen”, zegt Davey. “Ik vind het leuk dat ik niet de een boven de ander heb gekozen toen ik jong was. Alle internationale kansen waren destijds met atletiek, dus ik zou dat hebben verkozen boven hockey.”

“Mijn eerste jaar op de universiteit probeerde ik beide te doen, maar ik begon geselecteerd te worden in hockeyteams van meer leeftijdsgroepen voor Nieuw-Zeeland. Met uitstapjes tijdens de Kiwi-zomer was ik er plotseling niet voor het atletiekseizoen. Dus het gebeurde natuurlijk. Uiteindelijk werd het hockey.”

Nu concentreert de 86-Test Black Sticks-verdediger, bekend om haar snelheid en conditie, zich op de Olympische Spelen van 2024 in Parijs – waar ze opnieuw in hetzelfde Nieuw-Zeelandse team zou kunnen zitten als Hobbs en McCartney.

Davie is net herenigd met haar Black Sticks-teamgenoten in Antwerpen, nadat ze de afgelopen vier maanden clubhockey in Nederland heeft gespeeld samen met vriend en mede-olympische Kiwi Frances Davies. Net als een aantal ervaren Black Sticks misten zij in april thuis de Pro League-duels tegen Australië en Groot-Brittannië.

The Black Sticks hervatten hun Pro League-seizoen met een intense Europese wedstrijd die dit weekend begint, tegen Argentinië op zondag (NZZ-tijd) en tegen België op maandag. En Davy kan niet wachten.

Na twee seizoenen te hebben gespeeld voor de thuisbasis van de beste hockeyclub ter wereld, zegt de 27-jarige dat ze haar spel heeft aangescherpt. “Het heeft ons zeker geholpen. Het verhoogt je basisvaardigheidsniveau en je vermogen om beslissingen te nemen.”

In het begin was het een simpele beslissing. In 2021, toen Davey werkte als plaatselijke apotheker in Auckland en trainde voor de Olympische Spelen in Tokio, had ze de wens om clubhockey in het buitenland te spelen.

“Sommige van de zwarte sticks hebben dat al gedaan en je kunt zien dat het een geweldige ervaring was en mijn hockeyspel is er enorm door verbeterd”, zegt ze. “Ik heb altijd al in Nederland willen spelen, dat heeft de beste dameshockeyclub ter wereld.”

Meteen na die Olympische Spelen, toen de Black Sticks hun medailledoel niet haalden, trokken Davie en Davies naar Den Haag en sloten zich aan bij Kleine Zwezerland Dams in de Hoofdklasse, de Nederlandse tophockeycompetitie. Ze gingen samen plat, samen met Davey’s vriend, Jonty.

“Verhuizen naar een ander land met een andere cultuur en taal is niet gemakkelijk, maar Fran in het team hebben was heel goed en heel leuk”, zegt ze.

De Kiwi’s besloten om na dat eerste seizoen in Nederland te blijven en andere clubmogelijkheden te verkennen – ze tekenden bij THC Hurley en verhuisden dit jaar naar Amsterdam.

“We hebben een heel bijzonder seizoen gehad”, zegt Davey. “We hadden geen hoge verwachtingen, maar we eindigden in de top vier. Dat is wat de club het beste heeft gedaan – mannen en vrouwen. Dus de club maakte er een groot probleem van.”

THC Hurley Dames viert het behalen van de top 4 teams in de Hoofdklasse Eredivisie

“Het heeft het hockey zeker geholpen. Je hebt elke week wedstrijden op hoog niveau en die moet je winnen. Je went eraan om je voor te bereiden om constant op dat niveau te spelen.”

“Als aankomend international hebben ze ook hoge verwachtingen van je, dus je went eraan dat je elke week moet presteren. Dus dat heeft ons echt geholpen, met speeltijd en als de tegenstand van hoge kwaliteit is en je teamgenoten tot de besten behoren.” in Nederland.”

En natuurlijk is Nederland olympisch kampioen. En Davey zal komend weekend enkele van die vrouwen opnemen, wanneer de Black Sticks naar Amsterdam reizen om eerst in Nederland en daarna in Duitsland te spelen, in een tijdsbestek van vier dagen.

Het was het Nederlands elftal dat de zwarte stokjes van de Olympische Spelen in Tokyo in de kwartfinales uitschakelde, en het was Duitsland dat vorig jaar hun WK-hoop beëindigde, eveneens in de kwartfinales.

Davey is de afgelopen twee jaar alleen voor korte zomervakanties in Nieuw-Zeeland geweest, toen het Nederlandse hockey op pauze zat. “Het wordt erg koud en het gras bevriest”, zegt Davey.

Afgelopen zomer speelde ze thuis de eerste vier Pro League-tests van het jaar, bracht ze tijd door op de familieboerderij in Te Aroha en werkte ze bij een apotheek in het nabijgelegen Morrinsville.

“Dat is het mooie van een lokale apotheker zijn, je hebt de flexibiliteit om te werken waar je ook bent”, zegt ze. Behalve in Amsterdam, waar ze examen moest doen, zich moest inschrijven en Nederlands moest spreken (“waarin ik zeer beperkt bekwaam ben”).

In plaats daarvan werkte ze daar voor een farmaceutisch bedrijf en kreeg ze inzicht in “de andere kant van de apotheek … ze hadden extra praktische training met documentatie nodig om ervoor te zorgen dat hun producten voldeden aan de nieuwe wetgeving”, zegt ze.

Toen ze op de Elstow-Waihou School zat, aan de rand van de stad Te Aroha (toen ronde 160), speelde Davey eerst korfbal, atletiek en basketbal voordat ze stickhockey oppakte, in navolging van haar moeder en oudere broer.

“Het was een typische opvoeding in het Kiwi-land”, zegt Davey. “We hadden een kleine school, maar deze geweldige kans om al deze sporten te beoefenen – en die mentaliteit te ontwikkelen waarmee je echt boven je gewicht uit kunt komen. Als je op een grasbaan rent, kun je het samen met de kinderen op een synthetisch spoor.

“Het helpt als je voor Nieuw-Zeeland speelt en een underdogmentaliteit hebt.”

Tijdens haar middelbare schooltijd bij Waikato Diocesan bleef Davey meerdere sporten beoefenen en hockeyde ze samen met de toekomstige Black Sticks Alia Jacques en Alex Lukin.

Ze begon in 2008 met het maken van atletiekteams voor de Nieuw-Zeelandse leeftijdsgroep, gespecialiseerd in de 800 meter uitdaging. “Je moet je tempo bepalen, maar eigenlijk ren je twee keer zo snel als je kunt over de baan. Het was een zware, interessante race en dat vond ik geweldig”, zegt ze.

“Maar om eerlijk te zijn, ik mis het niet. Die fysieke kant van topsport krijg ik nu in de Black Sticks. Ik vind het heerlijk om in een teamsport te zijn, samen te trainen en naar een gemeenschappelijk doel toe te werken. Ik ben echt blij met wat ik heb bereikt.”

Davey’s atletiekachtergrond is duidelijk zichtbaar op het veldhockey.

“Toen ik opgroeide, heb ik geleerd hoe ik goed moet rennen en mijn lichaam goed kan bewegen”, zegt ze. “Hockey is een snel spel en er is veel fysieke output. Met een achterveld van 800 meter heb je het potentieel voor fysieke fitheid.”

“Als we nu een hardloopsessie hebben, geniet ik er vooral van.”

Davey kijkt graag naar het groeiende succes van haar oude teamgenoot Hobbs – die dit jaar de eerste Kiwi-vrouw werd die de grens van 11 seconden doorbrak en de halve finale van de 100 meter bereikte op de Wereldkampioenschappen. Beiden maakten vorig jaar deel uit van het Nieuw-Zeelandse team tijdens de Commonwealth Games in Birmingham.

“Zoë doet ongelooflijke dingen. Iedereen in de atletiek weet dat je op je best bent als je halverwege de twintig bent. Het is dus een heel lange reis om daar te komen, maar ze heeft er heel hard voor gewerkt”, zegt ze.

Zal Davey weer gaan hardlopen? “Ik dacht altijd dat ik nooit die atleet zou zijn die de halve marathon begint te lopen nadat ze klaar zijn met hockey. Maar mijn broer doet ultramarathons en ik loop al langer met hem, en naarmate ik ouder word, denk ik dat dat wel cool zou kunnen zijn.” Dus ik zal er een klein beetje van doen, zegt u.

Ze heeft nog steeds hockeydoelen te behalen – ten eerste, Nieuw-Zeeland naar de Olympische Spelen van Parijs brengen, met haar eerste kans in augustus, tegen Australië in de Oceania Cup. “Kans B is in januari, maar we zullen die brug oversteken als we er zijn”, zegt ze.

“Mijn doel is om bij het team van Parijs te komen en een succesvolle campagne te voeren met de meisjes. Ik heb nog een seizoen getekend bij Hurley, dus ik pendel tussen Amsterdam en huis, maar ik zal zoveel mogelijk tijd besteden aan het team van Parijs.” mogelijk met [Black Sticks] meisjes.”

Ze nadert snel het spelen van 100 Tests voor Nieuw-Zeeland. “Het zou geweldig zijn om deze mijlpaal voor je land te bereiken. We hebben meisjes in het team die in 2005 zijn geboren – en daardoor voel je je echt ouder”, lacht ze.

* Alle Black Sticks Pro League-wedstrijden voor heren en dames in Europa worden live en gratis vertoond op Spark Sport. De Nieuw-Zeelandse vrouwen spelen zondag om 12.00 uur tegen Argentinië en maandag om 12.00 uur tegen België.