Armenië zegt dat meer dan 100.000 mensen Nagorno-Karabach zijn ontvlucht | Nieuws over vluchtelingen

De Armeense premier Nikol Pashinyan zegt dat de uittocht neerkomt op ‘etnische zuivering’, een bewering die Azerbeidzjan met klem verwerpt.

De Armeense regering zei dat Nagorno-Karabach door een massale uittocht van Armeniërs bijna ontvolkt was sinds Azerbeidzjan militante groepen in het afgescheiden gebied aanviel en opdracht gaf zich te ontwapenen.

Nazli Bagdasaryan, perssecretaris van de Armeense premier Nikol Pashinyan, zei zaterdag dat 100.417 mensen vanuit Nagorno-Karabach, dat ongeveer 120.000 inwoners telt, in Armenië waren aangekomen, voordat Azerbeidzjan de regio vorige week met een bliksemaanval heroverde.

Baghdasaryan zei dat sinds vorige week in totaal 21.043 voertuigen de Hakkari-brug zijn overgestoken, die Armenië met Nagorno-Karabach verbindt. Sommigen stonden dagenlang in de rij vanwege de files op de kronkelige bergweg die de enige weg naar Armenië is.

“De snelheid van de zaak verraste iedereen, inclusief de Armeense autoriteiten en de Verenigde Naties”, zei Bernard Smith van Al Jazeera.

Het vertrek van ruim 80 procent van de bevolking van Nagorno-Karabach roept vragen op over de plannen van Azerbeidzjan voor de enclave, die internationaal wordt erkend als onderdeel van zijn grondgebied.

“[In Nagorno-Karabakh] “We zijn getuige van scènes van griezelige stilte, lege straten, lege winkels en leegstaande huizen”, zei Osama Bin Javed van Al Jazeera in een rapport van Horadiz. “Slechts een klein deel van de bevolking blijft in deze enclave, omdat de mensen ervan verzekerd zijn dat ze niet zullen worden vervolgd door Azerbeidzjaanse troepen terwijl ze deze gebieden controleren.”

De separatistische regering van Armeense afkomst in de regio kondigde donderdag aan dat zij zichzelf tegen het einde van het jaar zou ontbinden, na een drang van drie decennia naar onafhankelijkheid.

‘Etnische reiniging’

Pashinyan beweerde dat de Armeense etnische uittocht een “directe daad van etnische zuivering was en mensen van hun moederland beroofde”.

Het Azerbeidzjaanse ministerie van Buitenlandse Zaken verwierp deze karakterisering krachtig en zei dat de massale migratie van de bevolking van de regio “hun persoonlijke en individuele beslissing was en niets te maken heeft met gedwongen deportatie”.

Luis Moreno-Ocampo, voormalig hoofdaanklager van het Internationaal Strafhof, zei echter tegen Al Jazeera dat het “duidelijk” is dat wat er gebeurt etnische zuivering is, en zei dat “de wettelijke omschrijving genocide wordt genoemd.”

“Het is een excuus voor de regering van Azerbeidzjan om te zeggen: ‘Oh, [leaving] “Het was vrijwillig nadat ze hen maandenlang hadden gebombardeerd en uitgehongerd”, zei Ocampo.

Gedurende dertig jaar van conflict in de regio hebben Azerbeidzjan en door Armenië gesteunde separatisten elkaar beschuldigd van gerichte aanvallen, bloedbaden en andere wreedheden, waardoor mensen aan beide kanten in een staat van diepe achterdocht en angst verkeren.

Hoewel Azerbeidzjan heeft beloofd de rechten van etnische Armeniërs in Nagorno-Karabach te respecteren, vluchten de meesten omdat ze er geen vertrouwen in hebben dat de Azerbeidzjaanse autoriteiten hen humaan behandelen of hun taal, religie en cultuur garanderen.

“Geen van de mensen met wie we spraken vertrouwt op de bewering van de Azerbeidzjaanse regering dat hun veiligheid gegarandeerd zal zijn als ze besluiten te blijven”, zegt Smith, correspondent van Al Jazeera in Jerevan.

“Ze zijn bang omdat ze, ondanks de verzekeringen van Azerbeidzjan, vrezen dat ze als verliezers zullen worden behandeld en dat de Azerbeidzjanen als overwinnaars naar voren zullen komen”, zei hij.

Het kantoor van de Italiaanse premier zei zaterdag dat Armenië om hulp van de Europese Unie heeft gevraagd om het land te helpen omgaan met vluchtelingen die uit Nagorno-Karabach arriveren.

Jaren van vechten

Het Azerbeidzjaanse ministerie van Defensie zei later op zaterdag dat een van zijn soldaten werd gedood door sluipschuttersvuur van Armeense troepen in het grensgebied van Kalbajar, maar het vermeende incident werd snel weerlegd door Armenië.

Het persbureau Interfax citeerde het Armeense Ministerie van Defensie dat het rapport onjuist was, zonder verdere details te geven.

Na zes jaar van separatistische gevechten die in 1994 eindigden na de ineenstorting van de Sovjet-Unie, kwam Nagorno-Karabach onder de controle van etnisch Armeense strijdkrachten, gesteund door Armenië. Vervolgens herwon Azerbeidzjan tijdens een zes weken durende oorlog in 2020 delen van de regio in de bergen van de zuidelijke Kaukasus, samen met het omliggende gebied dat Armeense strijdkrachten eerder hadden opgeëist.

In december sloot Azerbeidzjan de Lachin Corridor, de enige weg die Nagorno-Karabach met Armenië verbond, en beschuldigde de Armeense regering ervan deze te gebruiken voor illegale wapenleveranties aan separatistische krachten in de regio.

Verzwakt door de belegering en het Armeense leiderschap dat zich distantieerde van het conflict, kwamen de etnisch-Armeense strijdkrachten in de regio overeen de wapens neer te leggen, minder dan 24 uur nadat Azerbeidzjan zijn offensief was begonnen. Er zijn gesprekken begonnen tussen functionarissen in de Azerbeidzjaanse hoofdstad Bakoe en de separatistische autoriteiten in Nagorno-Karabach over de ‘re-integratie’ van de regio in Azerbeidzjan.