Angst en hoop: de toetreding van Mariupol-verdedigers tot Russische hechtenis en een onzekere toekomst

Ze waren een krachtig symbool van het verzet van Oekraïne tegen de brute invasie van Moskou.

Maar op dinsdag marcheerden de meeste overlevende verdedigers van de verwoeste staalfabriek in Azovstal in Mariupol gestaag naar Russische hechtenis – sommigen droegen hun gewonde kameraden – na bijna drie maanden van hevige gevechten en bombardementen.

De gebeurtenis markeerde het begin van het einde van het beleg dat tot de verbeelding sprak van Oekraïners en de wereld.

Voor de families van de soldaten werd het moment gekenmerkt door een stortvloed van emoties – angst, opluchting, verwarring, woede, opstandigheid, maar vooral hoop.

Een van de eersten die Azovstal binnenkwamen, zei Lilia Stupina, wiens echtgenoot, Andrey, een soldaat bij de stamgasten, opnieuw viel in een van de grootste kruisigingen, de Oekraïense verdedigers. en ijzerfabrieken in Europa.

“Met mijn man gaat het goed en hij is gezond. Dus ik weet niet waar hij nu is, maar ik geloof in het beste, ik geloof in het beste.”

De laatste keer dat ik hoorde over haar man van 25 jaar was een week geleden.

Dinsdag beschreef Rusland de gebeurtenis als een massale overgave. Oekraïense functionarissen gebruikten dat woord niet – ze zeiden dat het garnizoen zijn missie had voltooid en dat de regering bezig was de resterende strijders terug te trekken.

Toen Oekraïense troepen – sommigen behorend tot het extreemrechtse Azov-bataljon – de fabriek verlieten, protesteerden hun vrouwen en andere familieleden in Kiev, de hoofdstad van Oekraïne. Om de aandacht te vestigen op hun benarde situatie.

‘Maak je geen zorgen. wacht even’

Irina Kulibaba weet dat haar man nog leeft omdat ze een sms ontving van een vriend en een militaire collega in de fabriek.

‘Hij is in orde’, luidde de tekst. “Maak je geen zorgen. Geen problemen. Wacht maar.”

Ambtenaren van beide partijen zeiden dat meer dan 260 strijders maandag de staalfabriek – hun laatste bolwerk in Mariupol – hebben verlaten en zijn overgebracht naar twee steden die in handen zijn van door Moskou gesteunde separatisten.

Een onbekend aantal andere strijders blijft in de ruïnes van een versterkte staalfabriek die zich uitstrekt over een oppervlakte van 11 vierkante kilometer in de door Rusland gecontroleerde stad.

“Dit is goed nieuws dat deze gewonde mannen zijn geëvacueerd, maar Rusland haat ons en natuurlijk wisten we niet wat we ervan moesten denken en hoe we ons moesten voelen”, zei Stupina.

Oleksandr Danilyuk, de voormalige nationale veiligheidsadviseur van Oekraïne, vertelde dinsdag aan de BBC dat er wordt onderhandeld over het lot van de twee gevangengenomen mannen.

“Die moeten ze dan inwisselen voor de Russische gevangenen die we vasthielden”, zei hij.

Worden de soldaten uitgewisseld?

Maar het Oekraïense persbureau meldde dinsdagavond dat het Russische parlement van plan is de uitwisseling van gevangenen die de fabriek verdedigden te verbieden, en zei dat het personeel van het Azov-regiment “nazi-criminelen” zijn. [who] Het mag niet worden uitgewisseld.”

Rusland “moet er alles aan doen om ze voor de rechter te brengen”, zei Vyacheslav Volodin, het hoofd van de Moskouse Doema.

Stupina zei dat Moskou jarenlang heeft geprobeerd iedereen die opkomt voor de verdediging van Oekraïne in diskrediet te brengen.

“Rusland wil denken dat het nazi’s zijn, maar dit is niet waar”, zei ze. “Ze haten ze omdat ze de sterkste krijgers in Oekraïne zijn. En ik denk, zoals ik weet, dat ze een van de sterkste krijgers ter wereld zijn.”

Tijdens het beleg communiceerde Stupina via sms met haar man, die – net als zij – uit de noordoostelijke regio Sumy van Oekraïne komt. Ze zei dat hij onvermoeibaar positief was en constant probeerde haar op te vrolijken.

Bij elk gesprek zei Stupina dat ze probeerde zichzelf in de schoenen van haar man te plaatsen.

“Ik denk altijd [of] Wat hij nu voelt, en ik probeerde diep in zijn geest te duiken en te proberen te begrijpen wat [are] Zijn gevoelens en gedachten.

“Hij heeft geen eten of water. Hij probeert te overleven [a] goed [frame of] geest om me te houden [a] Goede geest, om te denken dat het goed is.”

Kulibaba zei dat ze ook probeert positief te blijven terwijl de regering van president Volodymyr Zelensky met Moskou onderhandelt.

“Ik vertrouw erop dat onze autoriteiten zullen helpen en hun best zullen doen”, zei ze. “Ik hoop dat de Russen hen niet zullen martelen. Ik denk dat alles al slecht is achter hem, en de toekomst is beter dan voorheen.”

Bijna twee weken geleden zeiden de verdedigers van de fabriek dat ze zich in de steek gelaten voelden door Kiev en zwoeren ze tot het einde door te vechten.

Stupina zei dat de families veel vragen hebben, maar niet de tijd hebben om ze te stellen.

Het verleden doet er niet toe voor Kulibaba, die zei dat het leven voor haar en haar man on hold staat sinds de invasie begon.

“Voor de toekomst, ik [want] Gewoon om zijn geur te voelen en hem te knuffelen. Dit is de eerste [thing] Wat ik wil in dit leven.”

Bekijk | Overgave van de laatst overgebleven strijders in de staalfabriek van Azovstal:

Oekraïense strijders geëvacueerd uit staalfabriek Mariupol

Het Oekraïense leger heeft zijn aanwezigheid bij de staalfabriek Azovstal beëindigd, het laatste bolwerk in de strategische havenstad Mariupol, en bevestigt de evacuatie van 264 gewonde soldaten.