Als een kartel: “De schietpartijen duiden op een oorlog over de rechten om Zuid-Indiase films te vertonen

Op de dag dat Thomas Sagan een Zuid-Indiaas actie-epos verwachtte in een theater in British Columbia, verstoorde een golf van schietpartijen duizenden kilometers verderop zijn plannen.

Sajan, die zichzelf omschrijft als een Zuid-Indiase filmfanaat, zei dat hij maanden had gewacht op Malaikottai Vaaliban, een hit in het Malayalam over een oude krijger die heerst over een uitgestrekte woestijn.

Uren voordat de show eind januari zou plaatsvinden, stuurde Cineplex een bericht waarin stond dat de show was geannuleerd en dat het bedrijf een terugbetaling zou aanbieden “vanwege omstandigheden buiten onze controle.”

Sajan, die in 2017 vanuit de Zuid-Indiase staat Kerala naar Surrey, British Columbia, verhuisde, zei dat hij ‘diepbedroefd’ was.

“Ik was echt verdrietig en ons werd nooit verteld waarom”, zei hij eerder deze maand in een telefonisch interview.

Maar de gebeurtenissen die tot de annulering leidden, werden al snel duidelijker.

Eerder op de dag maakte de politie in Ontario melding van schietpartijen in vier theaters in de regio Greater Toronto, waar Malaikottai Vaaliban zou worden vertoond.

Op sommige plaatsen sneuvelden ruiten, maar er vielen geen gewonden.

De regionale politie van York zei deze maand dat hoewel drive-by shootings in hun gebied nog steeds worden onderzocht, zij denken dat de incidenten gericht waren en dat dezelfde verdachte erbij betrokken was.

2:04Bioscopen in de omgeving van Toronto geëvacueerd na vrijgave van onbekend materiaal

Voor Sajan en Saleem Badinharkara, die Zuid-Indiase films in Canada distribueren, kwamen de berichten niet als een schok.

Badinharkara, woonachtig in Ontario en oprichter van filmdistributiebedrijf KW Talkies, beweerde dat er een voortdurende campagne loopt om te voorkomen dat populaire Zuid-Indiase films worden vertoond in grote Canadese theaterketens zoals Cineplex.

Hij beweerde dat er een groep distributeurs is die ervoor probeert te zorgen dat deze films alleen worden vertoond in geselecteerde kleinere, onafhankelijke theaters, die hogere ticketprijzen vragen dan grote ketens als Cineplex of Landmark Cinemas.

Hij beweerde dat dit deel uitmaakte van een poging om hogere winsten te beschermen door de markt te beheersen.

Hij zei bijvoorbeeld dat Cineplex-kaartjes tussen de 13 en 16 dollar kunnen kosten, maar dat mensen tot 30 dollar per kaartje kunnen betalen om een ​​Zuid-Indiase film in een kleiner theater te zien.

“Het lijkt wel een kartel”, zei Badinharkara, eraan toevoegend dat hij persoonlijk bedreigingen heeft ontvangen omdat hij probeerde de rechten van Zuid-Indiase films onder bepaalde theaters te verdelen.

“Het is frustrerend. Het is zielvernietigend. Ik heb ook geld verloren. Er is een groep theaters in de GTA die profiteren van deze aanvallen. Voor mij is wat er gebeurt heel grimmig, maar… niemand heeft het over wat er gebeurt .”

Badinharkara zei dat annuleringen, zoals die bij Malaikottai Vaaliban, resulteren in een “enorm verlies” voor de distributeur.

“Het is onmogelijk om zijn geld terug te krijgen, en films hebben een houdbaarheidsdatum.”

De Canadian Cinema Association schreef in een verklaring dat zij “op de hoogte is van verschillende incidenten die hebben plaatsgevonden op theaterlocaties van leden” en “het buitengewoon frustrerend is geweest dat criminele activiteiten theaters ervan hebben weerhouden bepaalde inhoud veilig af te spelen.”

De verklaring voegde eraan toe dat de vereniging “productieve bijeenkomsten heeft gehouden met Public Safety Canada” en “nauw samenwerkt met zowel lokale autoriteiten als de federale overheid om het bewustzijn te vergroten.”

Public Safety Canada heeft geen commentaar gegeven op het schietincident.

Ellis Jacob, CEO van Cineplex, zei in februari dat het bedrijf geld had verloren door de schietpartijen, maar nog steeds vastbesloten was om internationale programmering te presenteren, die 10% van de jaarlijkse box office-omzet uitmaakt, vergeleken met 4% bij veel van zijn collega's.

“We werken zeer nauw samen met de autoriteiten”, zei Jacob, waarbij hij opmerkte dat het allerbelangrijkste de veiligheid van werknemers en bioscoopbezoekers is.

De Canadese belangstelling voor Zuid-Indiase cinema groeit.

Sagan bracht dit gedeeltelijk in verband met de pandemie, toen mensen op zoek waren naar een verscheidenheid aan inhoud om te streamen terwijl de theaters gesloten waren. Hij wees ook op de groeiende aantallen immigranten uit Zuid-India.

Badinharkara zei dat de rechten om in 2010 een Zuid-Indiase film in Canada te distribueren tussen de $10.000 en $20.000 kosten. Nu kunnen de kosten van deze rechten oplopen tot $200.000.

Sajjan startte een petitie, ondertekend door ongeveer 500 mensen, waarin hij er bij de federale overheid, de RCMP, Cineplex, Landmark Cinemas en anderen op aandrong actie te ondernemen.

“Deze criminele activiteiten ondermijnen niet alleen de culturele diversiteit die de Zuid-Indiase cinema vertegenwoordigt, maar beperken ook de mogelijkheden die beschikbaar zijn voor filmliefhebbers in Canada”, aldus zijn petitie.

“De aanvallen en intimidatietactieken tegen theaters die Zuid-Indiase films durven te vertonen, tonen een flagrante minachting voor de principes van eerlijke concurrentie en vrijheid van artistieke expressie.”

– Met bestanden van Tara Deschamps

& Editie 2024 De Canadese pers