Aërobe oefening kan het risico op overlijden door griep en longontsteking verminderen

Aërobe fysieke activiteit, zelfs bij lagere dan aanbevolen hoeveelheden, werd in verband gebracht met een bijna 50% lager risico op overlijden door griep en longontsteking in een studie gepubliceerd in Brits tijdschrift voor sportgeneeskunde. Spierversterkende oefeningen lieten in het onderzoek een J-vormige relatie zien met griep- en longontstekingssterfte.

Het risico op overlijden door griep en longontsteking was significant lager bij deelnemers die 10-150 minuten per week aan matige tot zware lichamelijke activiteit in de vrije tijd (MVPA) deden, in vergelijking met degenen die geen fysieke activiteit deden. Hoewel dit niveau vaak wordt beschreven als “onvoldoende” omdat het lager is dan aanbevolen door de Wereldgezondheidsorganisatie en het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services, kan het toch gezondheidsvoordelen opleveren die verband houden met lichamelijke inactiviteit.

Afgezien van aërobe activiteit was het risico op overlijden significant lager bij deelnemers die twee periodes van spierversterkende activiteit (MSA) per week uitvoerden in vergelijking met degenen die minder dan twee periodes per week uitvoerden. Aan de andere kant bleek dat het doen van 7 of meer periodes van MSA per week gepaard ging met een verhoogd risico.

Dit onderzoek is uitgevoerd omdat bekend is dat fysieke activiteit een rol speelt bij ziektepreventie. Het wordt aanbevolen dat volwassenen ten minste 150 minuten aerobe lichamelijke activiteit met matige intensiteit per week, ten minste 75 minuten aërobe fysieke activiteit met hoge intensiteit per week, of een gelijkwaardige combinatie, verrichten. Daarnaast wordt minimaal twee keer per week spierversterkende activiteit van matige of krachtige intensiteit aanbevolen.

Volgens de richtlijnen omvatten deze voordelen preventie van dementie, hart- en vaatziekten en sommige soorten kanker. verbetering van de fysieke functie en geestelijke gezondheid; en levensduur. De auteurs van het onderzoek schrijven dat regelmatige lichaamsbeweging ook kan beschermen tegen infecties en sterfgevallen als gevolg van infectieziekten.

Een nationaal representatieve steekproef van Amerikaanse volwassenen (18 jaar oud) die van 1998 tot 2019 deelnamen aan de National Health Interview Survey (NHIS) voor mortaliteit, werd tot en met 2019 gevolgd in deze studie, die tot doel had de associatie van lichamelijke activiteit in de vrije tijd met sterfgevallen door griep en longontsteking.

Vervolgens beoordeelden de onderzoekers dat de deelnemers aan de richtlijnen voor fysieke activiteit voldeden als ze ten minste 150 minuten per week aerobe fysieke activiteit met matige intensiteit rapporteerden en ten minste twee evenementen per week van spierversterkende activiteit. Ze werden ook onderverdeeld in 5 op volume gebaseerde categorieën van zelfgerapporteerde aërobe en spierversterkende activiteiten.

Sterfgevallen door griep en longontsteking werden gedefinieerd als “essentiële doodsoorzaak volgens de internationale classificatie van ziekten, 10e revisiecode van J09-J18 geregistreerd in de National Mortality Index”. Het sterfterisico werd beoordeeld met behulp van Cox’s proportionele risico’s, gecorrigeerd voor sociodemografische en leefstijlfactoren, gezondheidsproblemen, griep en pneumokokkenvaccinatiestatus. Gegevens geanalyseerd in 2022.

Vergeleken met deelnemers die zich aan geen van de richtlijnen hielden, hadden degenen die zich aan zowel de aërobe als de spierversterkende richtlijnen hielden een 48% lager gecorrigeerd risico op griep en longontsteking.

Vergeleken met geen aerobe activiteit, was het uitvoeren van 10-149, 150-300, 301-600 of meer dan 600 minuten per week geassocieerd met een lager risico (met respectievelijk 21%, 41%, 50% en 41%). Het uitvoeren van 2 periodes van spierversterkende oefeningen per week ging gepaard met een 47% lager risico op overlijden versus minder dan 2 periodes per week, maar het doen van 7 of meer periodes per week ging gepaard met een 41% hoger risico.

Volgens de auteurs biedt deze studie minstens 2 klinische implicaties.

De onderzoekers zeiden: “Ten eerste kan het mortaliteitsvoordeel dat gepaard gaat met ‘onvoldoende’ aerobe fysieke activiteit en twee MSA-periodes per week een extra reden zijn voor zorgverleners om fysieke activiteit bij hun inactieve patiënten te bevorderen.

Ze voegden eraan toe: “Ten tweede, gezien het verhoogde risico op mortaliteit onder degenen die 7 MSA-episodes per week melden, kunnen klinische beslissingsinstrumenten met betrekking tot screening op fysieke activiteit zeer hoge niveaus van MSA willen identificeren, naast niveaus die onder de richtlijnen liggen. “

Deze studie had enkele beperkingen. Gegevens waren zelfgerapporteerd, NHIS informeerde alleen naar fysieke activiteit in de vrije tijd in perioden van 10 minuten of meer, gegevens werden verzameld uit algemene gebruiksgerelateerde sterftebestanden en individuen kunnen hun fysieke activiteit hebben gewijzigd op basis van basiscondities.

De auteurs suggereren echter dat de richtlijnen moeten worden bijgewerkt om de opkomende hoeveelheid bewijs weer te geven die een verband aantoont tussen fysieke activiteit en verminderde sterfte door infectieziekten.

De auteurs concludeerden: “Gezien plausibele biologische mechanismen en consistentie met eerdere studies, kan deze beschermende associatie aanvullende klinische en volksgezondheidsinspanningen vereisen om de prevalentie van aerobe insufficiëntie en MSA-insufficiëntie te verminderen.”

referentie

Weber BJ, Yun HC, Whitfield JP. Lichamelijke vrijetijdsbesteding en sterfte door griep en longontsteking: een cohortstudie van 577.909 volwassenen in de Verenigde Staten. Br J Sports Med. Online geplaatst op 16 mei 2023. Doi:10.1136/bjsports-2022-106644