'Absoluut een afschrikmiddel': stijgende prijzen voor landbouwgrond zorgen voor strijd voor jonge boeren – Canada News

Will Robbins was bezig met het verwerven van de boerderij van zijn familie ten zuidwesten van Saskatoon.

De 43-jarige verbouwt biologische tarwe, haver, linzen, erwten en soms vlas en mosterd op 445 hectare grond nabij Laura, Saskatchewan.

In 1996, toen hij nog een tiener was, bedroegen de prijzen in west-centraal Saskatchewan gemiddeld $980 per hectare, volgens het Historic Farmland Values ​​Report van Farm Credit Canada.

Vorig jaar bedroegen de prijzen ongeveer $7.410 per hectare.

Robbins zei dat de dramatische prijsstijgingen, die dertien jaar geleden aanzienlijk begonnen te stijgen, hem deden twijfelen of uitbreiding van de boerderij mogelijk of praktisch was.

“Als je een risicomijdende boer bent en andere risico’s ziet toenemen, zoals klimaatinstabiliteit, zal het moeilijk zijn om na te denken over een enorme toename van je schuldenlast om het land te financieren, omdat het onwaarschijnlijk is dat het land zichzelf zal terugbetalen. 15 jaar of 20 jaar”, zei Robbins in een interview.

“Grondprijzen waren niet de beslissende factor (niet om uit te breiden), maar ze zijn zeker een afschrikmiddel.”

De prijzen voor landbouwgrond zijn de afgelopen twintig jaar in de prairies gestegen, maar zijn in 2011 in Saskatchewan aanzienlijk gestegen en zijn sindsdien enorme stijgingen blijven zien.

De prijzen in de provincie stegen in 2023 met 15,7 procent, de hoogste stijging in Canada dat jaar. Een gemiddelde hectare wordt tussen de $6.670 en $16.060 verkocht, afhankelijk van de locatie en of er al dan niet irrigatie is. Waarden in Manitoba en Alberta vallen in sommige gevallen ook binnen dit bereik of hoger.

Boeren en analisten zeggen dat de situatie het voor jongere producenten moeilijk heeft gemaakt om hun activiteiten uit te breiden en te concurreren met grotere boerderijen, die zijn blijven groeien.

Het was een uitdaging omdat jonge boeren doorgaans niet over veel activa beschikken om de aankoop van meer land te financieren, zegt Leigh Anderson, een econoom bij Canadian Farm Credit.

“Het is moeilijk voor hen om te concurreren met een gevestigde boerderij of een boerderij die al meerdere generaties bestaat”, zegt Anderson.

“Deze activabasis helpt (grotere boerderijen) uit te breiden omdat deze groot genoeg is om een ​​ander deel van het land te huisvesten.”

Hij zei dat de prijsstijgingen van de afgelopen jaren te danken waren aan de sterke oogstopbrengsten. Het aanbod is ook beperkt, waarbij veel pakketten al uitverkocht zijn voordat ze op openbare vermeldingssites terechtkomen.

In feite is deze kwestie ook tweesnijdend. Terwijl sommige jonge boeren moeite hebben om voet aan de grond te krijgen, kunnen oudere producenten die willen verkopen de vruchten plukken van hogere prijzen.

“Voor producenten die beginnen te praten over een exitstrategie is het bemoedigend om te weten dat hun levenswerk hen een goede beloning zal opleveren als ze met pensioen gaan”, zegt Bill Pribylski, een boer in het oosten van centraal Saskatchewan en vice-president van de Saskatchewan Agricultural Producers. Vereniging.

“Het is goed en slecht tegelijk.”

Pribylski runt een boerderij van 4.450 hectare in de buurt van Yorkton, Saskatchewan, waar hij koolzaad, tarwe, gerst, haver, erwten en linzen verbouwt. Hij bezit ook een kudde koeien en kalveren van 200 stuks. Hij zegt dat de hogere prijzen zowel een zegen als een vloek zijn geweest: het is moeilijk om uit te breiden, maar de activiteiten hebben nu extra financiële invloed.

‘Als iemand mij tien jaar geleden had verteld dat we de prijzen zouden betalen die we nu betalen, zou ik dat een beetje belachelijk hebben gevonden’, zei hij. ‘Maar dat is de realiteit manieren om hiermee om te gaan.”

Sommigen speculeren hoeveel land dat eigendom is van investeerders van buiten de provincie de prijsstijging zal beïnvloeden. In een rapport van Re/Max Canada wordt opgemerkt dat grote landbouwbedrijven land opkopen, waardoor de grondprijzen stijgen.

Andre Magnan, een professor aan de Universiteit van Regina die gespecialiseerd is in grond die eigendom is van investeerders, meldde dat er in 2018 343.980 hectare eigendom was van grote, niet door een familie gerunde instellingen.

Hij zei dat hoewel het moeilijk is om de impact van investeerders te bepalen, de aanwezigheid van meer kopers op de markt ervoor zal zorgen dat de prijzen stijgen.

“De meeste verkopen vinden plaats tussen boeren. Investeerders zijn in de minderheid. Investeerders zijn nieuwe spelers, nieuwe actoren die Saskatchewan twintig jaar geleden niet had,” zei Magnan.

Jonge boeren die willen uitbreiden kunnen in plaats daarvan land pachten, maar de huurmarkt is ook krap, zegt Anderson. Ze kunnen ook koopovereenkomsten sluiten met oudere boeren, waardoor ze uiteindelijk een bedrijf kunnen overnemen, zegt hij.

Pribylski zei dat de regering belastingaanpassingen zou kunnen doorvoeren die gepensioneerden zouden aanmoedigen hun land aan de lokale bevolking te verkopen.

“Er zijn gepensioneerde boeren die hun land graag verkopen aan een lokale boer die zijn kinderen in de gemeenschap opvoedt en lokale bedrijven ondersteunt, in plaats van aan iemand buiten de gemeenschap die alleen maar het land bewerkt,” zei hij.

“Overtuig gepensioneerde boeren ervan dat dit de juiste weg is.”

Robins zei dat de grondprijzen vandaag de dag niet gelijk zijn aan de waarde van de gewassen die zullen worden geproduceerd.

“Ik zie mijn buren land kopen, ook al weten ze dat ze het zelf niet zullen betalen, maar ze voelen zich daartoe verplicht”, zei hij.

Waar boeren ooit dachten dat het kopen van land een kapitaalinvestering in hun boerderij zou zijn, zien ze het nu als een manier om land te pachten.

“Als je eigenaar bent van het land en een lening betaalt in plaats van het van iemand anders te huren, kan niemand het van je afpakken. Het is een slechte deal, maar het is, denk ik, voor veel boeren een goede deal voor de stabiliteit.”