James O’Donoghue ging voor het eerst viraal in december 2018.
Hij was destijds een planetaire wetenschapper bij NASA, maar de federale regering legde het werk tijdelijk stil vanwege budgettaire meningsverschillen in het Congres. Hij werd gevraagd niet te werken of zelfs zijn e-mail te checken. Dus, met extra tijd over, stapte hij over naar Photoshop.
Odonogo Hij en zijn NASA-collega’s hadden zojuist het materiaal gemeten dat vanaf de ringen op Saturnus regende, en ontdekten dat de ringen gedurende 100 miljoen jaar langzaam zouden vallen. Hij realiseerde zich dat mensen zich misschien afvroegen hoe dat eruit zou zien.
Dus een paar dagen voor de publicatie van hun studie sloeg O’Donoghue een uitdijende zwarte cirkel op het beeld van Saturnus en de meeste ringen vervaagden. The New York Times toonde zijn cartoon met het nieuws van de studie.
O’Donoghue’s impressie van hoe Saturnus eruit zou kunnen zien in de komende 100 miljoen jaar. De binnenringen verdwijnen als het regent op de planeet.
NASA / Cassini / James O’Donogho
Toen hij verder op het internet rondzwierf in afwachting van de hervatting van het overheidswerk, realiseerde O’Donoghue zich dat hij geen video’s kon vinden waarin de rotaties van elke planeet naast elkaar werden vergeleken. Dus maakte hij er een.
Hij verzamelde foto’s van alle planeten, kantelde ze in de juiste mate en liet ze met hun ware snelheid roteren. Gooi de cijfers er voor de goede orde naast.
Het filmpje is gestart.
Bekeken door 1,6 miljoen [people] Binnen twee dagen. Als iemand met 450 volgers vond ik dit een beetje dom”, vertelde O’Donoghue aan Insider.
Maar hij realiseerde zich dat het ongeveer 16 uur duurde om de video op te nemen, wat betekent dat het bijna 100.000 mensen per uur werk bereikte.
“Ik dacht: ‘Dit is eigenlijk een soort competentie’,” zei hij, “een effectieve manier om met mensen te communiceren.” “Als je uit een landelijk gebied komt zoals ik, is dat best belangrijk. Ik herkende geen enkele geleerde waar ik vandaan kwam. Je moet heel ver gaan om er te komen.”
O’Donoghue groeide op in de Engelse stad Shrewsbury, en later tussen de heuvels en boerderijen van Newton, Wales. Hij dacht nooit aan astronomie als een carrièreoptie totdat hij naar de universiteit ging.
Sinds de Planets-video heeft O’Donoghue altijd een ander idee voor een animatie die in zijn hoofd springt. Hij heeft nu meer dan 80 van dergelijke animaties gemaakt voor Zijn Youtube-kanaal.
Deze inspanning leverde hem de Europlanet Association op Publieksparticipatieprijs Vorige maand.
James O’Donoghue en NASA.
James O’Donogh
“Onder de getalenteerde en enthousiaste projecten voor wetenschapscommunicatie die dit jaar zijn genomineerd, viel de uitstekende animatie van James O’Donoghue op,” zei Dr. Federica Duras, die de prijsjury voorzat, in een persbericht. “In hun eenvoud zijn ze een klasse die uitblinkt in outreach en communicatie, en het feit dat ze niet afhankelijk zijn van taal en vertaling betekent dat ze volledig inclusief, gemakkelijk aanpasbaar en wereldwijd bruikbaar zijn.”
“Veel hiervan speelt gewoon”, vertelde O’Donogo, die nu bij het Japan Aerospace Exploration Agency (JAXA) werkt, aan Insider. “Ik ga waar ik het leuk vind.”
Hier zijn enkele van zijn beste video’s.
Na zijn vroege successen richtte O’Donoghue zich op het aantonen van de snelheid van het licht
Deze serie video’s toont een deeltje licht (foton) dat zich over verschillende afstanden in de ruimte voortbeweegt. Het reist sneller rond de aarde dan je kunt knipperen en navigeert elke 1.255 seconden tussen de aarde en de maan.
Maar de afstand tussen de planeten is zo groot dat het enkele minuten duurt voordat een foton oversteekt. Dat is de reden waarom ruimteagentschappen zoals NASA altijd te laat zullen communiceren met rovers op Mars – zelfs als ze het vermogen ontwikkelen om berichten met de snelheid van het licht te verzenden.
Een andere video laat zien hoe de maan zich in 4,5 miljard jaar terugtrok
Ongeveer 4,5 miljard jaar geleden werd een object ter grootte van Mars (of misschien Een reeks van vele kleinere dingen) in de aarde, waardoor delen van de aardkorst van onze planeet de ruimte in worden gestuurd. Ze vielen in de baan van de aarde en versmolten uiteindelijk en vormden onze maan. Deze pasgeboren maan – een bal van gesmolten gesteente met een oceaan van magma – stond ongeveer 16 keer dichter bij de aarde dan nu.
als het afkoelt, afnemende maan, trekt zich duizenden kilometers terug.
De O’Donoghue-reeks begint met de huidige positie van de maan en volgt deze terug in de tijd tot aan zijn geboorte, waarbij hij de afstand tot de aarde volgt, de schijnbare grootte ten opzichte van onze planeet en de snelheid van zijn beweging.
Sommige video’s weerleggen mythen, zoals de donkere kant van de maan
ondanks het bestaan van Een kant van de maan die we vanaf de aarde nooit zienHet is niet altijd donker.
Vergeet niet om ‘de donkere kant van de maan’ te zeggen als je verwijst naar de ‘achterkant van de maan’, ‘O’Donoghue’ Ze zei op Twitter. “Deze tekening laat zien dat de donkere kant altijd in beweging is.”
De video laat zien hoe zonlicht door de maan valt terwijl deze om de aarde draait. In een enkele baan van ongeveer 29,5 dagen worden alle kanten van de maan op een gegeven moment blootgesteld aan zonlicht.
Anderen tonen schokkende feiten in de natuurkunde – zoals het ware centrum van het zonnestelsel
Hint: het is niet echt de zon.
“In plaats daarvan draait alles om het zwaartepunt van het zonnestelsel”, legt O’Donoghue uit Twitter. “Tot de zon.”
Dit zwaartepunt, het zwaartepunt genoemd, is het punt van het lichaam waarop het perfect in evenwicht kan worden gehouden, waarbij alle massa gelijkmatig over alle kanten is verdeeld. In ons zonnestelsel komt dit punt zelden overeen met het centrum van de zon.
Zijn animatie laat zien hoe de zon, Saturnus en Jupiter touwtrekken rond het Parijse centrum en onze ster in ringen van kleine banen trekken.
Aarde en Maan hebben ook hun eigen zwaartepunt
wie welke Punt Ongeveer 3.000 mijl van het centrum van onze planeet, net onder het oppervlak.
Trouwens, de aarde heeft twee soorten dagen
De astronomische dag Het gebeurt elke keer dat de aarde een rotatie van 360 graden voltooit. Dit duurt 23 uur en 56 minuten.
Maar omdat de aarde constant langs haar baan rond de zon beweegt, staat een ander punt op de planeet recht tegenover de zon aan het einde van die 360-graden rotatie. Om ervoor te zorgen dat de zon exact dezelfde locatie aan de hemel bereikt, moet de aarde nog een graad draaien, wat nog eens vier minuten duurt om 24 uur lang te draaien.
Een zonnedag – die mensen berekenen in de kalender – vindt plaats wanneer de aarde deze extra graad draait en de zon op hetzelfde punt aan de hemel staat als 24 uur geleden.
Omdat we de zonnedagen in onze kalender volgen, tellen we 365 dagen in een jaar. Maar de aarde voltooit in feite 366 keer per jaar een volledige cyclus (een siderische dag).
Een nieuwere video laat zien hoe snel (of langzaam) de bal elke planeet raakt
Voor deze video werkte O’Donoghue samen met Rami Mando, die Space Australia oprichtte.
De snelheid van de val van de bal hangt af van de massa van de planeet – een zwaardere planeet heeft een sterkere zwaartekracht – en zijn dichtheid. Hoe dichter de bal bij het massamiddelpunt van de planeet is, hoe groter de zwaartekracht.
“Ik vond de manier waarop dit uitpakte erg leuk,” zei O’Donoghue.
Veel van zijn tekenfilms vergelijken planeten
Deze animatie laat ook zien hoe snel elke planeet draait en hoeveel hij op zijn assen gekanteld is.
Hij vergeleek ook de planeten door ze allemaal op één bol te plaatsen
Deze video laat zien hoe snel de planeten ten opzichte van elkaar draaien. Jupiter draait bijvoorbeeld 2,4 keer sneller dan de aarde.
Zijn bewerking van de NASA-animatie laat zien dat de oceanen wegvloeien
Dit is een remake van een NASA-video uit 2008 Laat zien hoe het eruit zou zien Als de aarde geen water meer heeft, waardoor drie vijfde van het verborgen oppervlak van de planeet wordt onthuld.
“Deze animatie laat zien dat de oceaanbodem net zo variabel en interessant is in zijn geologie als de continenten,” zei O’Donoghue.
O’Donoghue keerde zelfs terug naar zijn belangrijkste onderzoeksonderwerp: Saturnus
Het is misschien niet duidelijk in de afbeeldingen, maar de stukjes ijs en steen waaruit de ringencirkel van Saturnus bestaat, hebben een snelheid van bijna 70 keer de snelheid van het geluid. Maar elke aflevering gaat in zijn eigen tempo. De animatie hierboven laat zien hoe alles beweegt.
“In zekere zin is het ringsysteem als een klein zonnestelsel,” zei O’Donoghue. “Objecten in de buurt van de baan van Saturnus roteren sneller, anders zouden ze erin vallen, terwijl objecten verder weg langzamer kunnen bewegen. Dit is hetzelfde voor planeten.”
More Stories
China is van plan het Tiangong-ruimtestation uit te breiden; Stel deze in op “Space Rule” omdat het ISS wordt uitgeschakeld
De Verenigde Staten detecteren het eerste geval van de H5N1-vogelgriep bij een varken, wat aanleiding geeft tot bezorgdheid voor de mens
NASA zal in 2025 de ruimtewandelingen aan boord van het internationale ruimtestation hervatten na een lek in het ruimtepak