Jongeren moeten terug naar de klas en laboratoria

Universiteiten in het hele land bereiden zich voor op een nieuw academisch jaar dat getroffen wordt door COVID-19. Hoewel veel instellingen nu een verplicht vaccinatiebeleid hanteren en meer gepersonaliseerde ervaringen mogelijk maken, moet er nog veel meer worden gedaan om onze studenten de universiteitservaring te geven die ze verdienen.

Als huisarts begrijp ik de risico’s die de deltavariant met zich meebrengt voor COVID-19. Als universiteitsvoorzitter waardeer ik ook de uitdagingen waarmee organisatorische leiders worden geconfronteerd in deze vierde golf van de pandemie. Maar ik ben me er ook volledig van bewust dat onze jongeren de dupe zijn van de gevolgen van deze pandemie, die hen de rest van hun leven zal bijblijven.

Nu we de vierde golf ingaan, zal het vrijwel zeker nodig zijn om verdere versoepeling van de volksgezondheidsmaatregelen uit te stellen, zoals onlangs aangekondigd in Ontario, of ze opnieuw op te leggen in die gebieden waar de meeste maatregelen nu zijn opgeheven.

Bij het overwegen van deze acties is het absoluut noodzakelijk dat we rekening houden met de gevolgen voor al onze studenten, ongeacht hun leeftijd. Ik nodig universiteitsstudenten en hun ervaringen op de campus uit om een ​​prioriteit te zijn, aangezien de districtsregering haar volgende stappen overweegt, omdat ik me er volledig van bewust ben dat veel van onze jonge mensen zullen leven met de gezondheids- en economische gevolgen van nog een jaar afstandsonderwijs voor de rest van hun levens.

Duizenden tweedejaars, die in het najaar van 2020 aan de universiteit begonnen, hebben nog geen voet op onze campus gezet. Hoewel onze faculteit en medewerkers heldhaftige inspanningen hebben geleverd om cursussen en programma’s op afstand te blijven aanbieden, kunnen we deze maatregel niet voor onbepaalde tijd volhouden. Er is geen vervanging voor wat er gebeurt in een laboratorium of klaslokaal waar hands-on leren wordt verrijkt door collega’s en professoren.

Bovendien heeft leren in een pandemische omgeving gevolgen voor de mentale gezondheid van studenten en voor hun studie. Sinds de COVID-19-lockdowns hebben jongeren van 15-24 jaar zich gemeld Grootste achteruitgang in geestelijke gezondheid Vergeleken met alle andere leeftijdsgroepen in Canada. in de Verenigde Staten , Gemeenschapscentrum voor geestelijke gezondheid Ze meldde dat onder studenten die naar counselingcentra op de campus gingen, de zorgen over academische problemen in het najaar van 2020 toenamen in vergelijking met het voorgaande jaar. Healthy Minds Network ontdekte dat voor herfst 2019, De prevalentie van depressie steeg in het voorjaar van 2020En van maart tot mei 2020 meldde een hoger percentage studenten dat hun geestelijke gezondheid een negatieve invloed had op hun academische prestaties

Financiële zorgen in verband met de pandemie hebben ook een negatieve invloed op de geestelijke gezondheid van studenten. Statistieken Canada enquête In 2020 toonde ongeveer 67 procent van de postsecundaire studenten zich zeer bezorgd of zeer bezorgd over de consumptie van hun spaargeld en het gebrek aan werkgelegenheid in de nabije toekomst.

We weten allemaal dat de belangrijkste ervaringen in de ontwikkeling van studenten kunnen zijn deelname aan atletiek, kunst, studentenclubs en de overheid. In veel instellingen, met name mijn eigen, vormt coöperatief onderwijs met zijn plaatsingen op de werkplek een essentieel onderdeel van de postsecundaire ervaring.

Deze jonge mensen zijn onze beste hoop op een duurzame en rechtvaardige toekomst, en we laten hen – en de samenleving – in de steek als we niet serieus nadenken over de gevolgen van een nieuwe termijn van afstandsonderwijs.

Daarom moeten we allemaal doen wat nodig is om onze gemeenschappen te beschermen en de best mogelijke ervaringen voor onze studenten mogelijk te maken.

Recente richtlijnen van de Ontario Council of Medical Officials of Health die aanbeveelt dat alle postsecundaire instellingen een vaccinatiebewijs nodig hebben voor mensen die naar de campus komen, is een positieve stap. Het stelt de postsecundaire sector in staat verder te gaan dan de huidige richtlijnen van de provinciale overheid en biedt een consistente reeks aanbevelingen voor alle regio’s.

Hoewel het op het eerste gezicht een eenvoudige beslissing lijkt, ben ik me bewust van de complexiteit van het vaccinbeleid: het beheren van arbeidsrelaties, het beschermen van verzamelde informatie, het evalueren van verblijfsaanvragen en het bepalen van de resultaten voor degenen die zich niet aan de regels houden. Helaas worden in de meeste rechtsgebieden in Canada de instellingen overgelaten om deze problemen zelf op te lossen.

Er is meer te doen. Districtsoverheid moet een kader bieden dat veel meer persoonlijke ervaringen voor onze studenten mogelijk maakt, afgewogen tegen de risico’s van de delta-variabele.

Nu er vaccinmandaten zijn, zouden we in staat moeten zijn om veilig meer klaslokalen en persoonlijke diensten te heropenen. Naast vaccinmandaten zullen post-secundaire instellingen doorgaan met mandaten voor maskers, verbeterde reinigingsprotocollen en verbeterde ventilatiesystemen om risico’s te verminderen. Deze maatregelen moeten hen in staat stellen zo veilig mogelijk te werken en studenten een betere ervaring op de campus te bieden dan in de afgelopen 18 maanden mogelijk was.

We kunnen niet van middelbare scholieren vragen om hun leerproces opnieuw op te offeren.

Deze pandemie heeft ons gedwongen in het reine te komen met het feit dat we allemaal met elkaar verbonden zijn; Wat goed is voor onze buren, is goed voor ons. Ervoor zorgen dat de volgende generatie talent zich bezighoudt met het soort gepersonaliseerd leren waarvan we weten dat het voor hen het beste werkt, is goed voor ons allemaal.

Dr. Vivek Joel is voorzitter en vice-kanselier van de Universiteit van Waterloo en voorzitter van de adviesgroep van deskundigen voor de ontwikkeling van een pan-Canada gezondheidsgegevensstrategie.