Onthulling van het eerste deel van de kaart van het universum, getekend door de Euclid Space Telescope astronomie

Het eerste deel van wat de grootste 3D-kaart van het universum ooit zal zijn, is onthuld, waarop 14 miljoen sterrenstelsels – om nog maar te zwijgen van de tientallen miljoenen sterren in onze eigen Melkweg – in verbluffende details worden weergegeven.

De Euclid-missie, die in 2023 werd gelanceerd en wordt beheerd door de European Space Agency (ESA) met een bijdrage van NASA, zond zijn eerste opnamen in november van dat jaar en in mei 2024.

Het doel van Euclides is om een ​​driedimensionale kaart in tijd en ruimte van het universum te kunnen maken, in een poging de evolutie ervan te verklaren en als gevolg daarvan licht te werpen op de mysterieuze verschijnselen van donkere energie en donkere materie die samen het universum vormen. 95% van het heelal beslaat.

De nieuw vrijgegeven gegevens zijn een mozaïek van 208 gigapixels en bestrijken 1% van wat de uiteindelijke kaart zal zijn.

De voltooide kaart zal naar verwachting zes jaar aan waarnemingen omvatten en een derde van de hemel bestrijken, waarbij naar verwachting miljarden sterrenstelsels op een afstand van maximaal 10 miljard lichtjaar zullen worden vastgelegd.

Professor Matt Page, van het Mullard Space Science Laboratory aan het University College London (UCL), piloot van de VIS-camera (Visual Instrument) van Euclid, zei dat vóór Euclides niemand ooit een beeld had gemaakt van zo'n groot gebied aan de hemel op de aarde. oppervlak van de maan. Wat een hoge precisie.

“Zelfs vergrote beelden tonen niet de volledige resolutie van de verbazingwekkende VIS-camera van Euclides”, zei hij.

“Vóór Euclides waren we er nooit in geslaagd de dunne, vage wolken van de Melkweg te zien en elke ster te onderscheiden die ze verlicht met extreme precisie.

“Dit is slechts een klein deel van het hele gebied dat Euclides zal onderzoeken, dus tegen het einde zullen we een echte astronomische oogst aan ontdekkingen hebben.”

De door de European Space Agency gepubliceerde afbeeldingen benadrukken het deel van de hemel dat door het nieuwe mozaïek wordt bedekt, evenals het mozaïek zelf en de vergrote beelden erin.

De European Space Agency zei dat de lichtblauwe gebieden die in het mozaïek te zien zijn galactische cirruswolken zijn die zich tussen de sterren in de Melkweg bevinden.

Deze zwakke wolken, bestaande uit gas en stof, reflecteren optisch licht, waardoor ze kunnen worden vastgelegd door de ultragevoelige zichtbaar-lichtcamera van de missie.

Zoom verder in op de mozaïekafbeelding en er zijn andere kenmerken te zien, waaronder het spiraalstelsel NGC 2188 en de cluster van sterrenstelsels Abell 3381.

In een scène die 600 keer is vergroot in vergelijking met het originele mozaïek, verschijnt een ver weg wervelend sterrenstelsel met ongelooflijke details.