Van groot tot groot Ultra. Wat! – 620 KRM

“Ga met mij mee!” Dat is de zin die mijn vriend Troy Schaap altijd zei als hij een idee had voor onze ochtendshow in Red Deer, Alberta. Dus, hier is een verhaal over Troje en ga ermee aan de slag!

Je traint maandenlang om af te vallen en spieren en uithoudingsvermogen op te bouwen, zodat je door de Grand Canyon kunt rennen, door twee staten van punt A naar punt B. Je reis van zelfontdekking neemt je mee door terreinen die maar weinigen in een week tijd, laat staan ​​een heel leven, zullen kunnen doen. Mentale weerbaarheid zou een van de dingen moeten zijn waaraan u werkt. Je ontmoet en leeft met vreemden, die vrienden voor het leven zullen zijn na deze gebeurtenis die je tijdens je reis van een week elke kilometer op de proef stelt. Stel je nu voor dat je zandduinen doorkruist, over rotswanden kruipt en woestijnnachten met sterren ervaart terwijl je de volgende dag tegemoet gaat. De Grand to Grand Ultra is de enige etappekoers die begint bij een van de zeven natuurwonderen van de wereld, de prachtige noordrand van de Grand Canyon, en eindigt bij de Pink Cliffs, de bovenste laag van de Grand Staircase, een van de 's werelds beroemdste geologische formaties.

Als u net begint met hardlopen of stevig wandelen, is dit anders! Kijk maar eens op de website en zie wat er van het beperkte aantal deelnemers wordt verwacht. Bekijk dit overzicht voor uw dagen onderweg.

Eerste dag 49,6 km. De tweede dag of tweede etappe is 43,3 km. De derde etappe bestaat uit twee bewegingsdagen over 85,4 kilometer. Dat is veel, nietwaar!? Maar nu sta je aan de negatieve kant van de gebeurtenis. Etappe 4 is 41,9 km, etappe 5 nog eens 41,9 km, etappe 6 is 42,2 km en de laatste trap naar de finish is 12,7 km en dan stort deze in. Dat is een groot overdekt gebied!

Het kijken naar video's van de massastart, wetende dat sommigen de intensiteit van het evenement niet zullen kunnen bijhouden, en zien hoe degenen die er nog zijn de finishlijn van elke etappe passeren, zuigt je een beetje naar binnen, vooral als je het “paard” in de race. Dit is een persoonlijke test van uithoudingsvermogen en je concurreert niet noodzakelijkerwijs met iemand anders dan jezelf. Nogmaals, de mentale, fysieke en emotionele onrust waar je geest doorheen gaat en je lichaam vraagt ​​zich af wanneer dit zal eindigen. Maar ik denk dat je zo niet kunt denken. Elke dag moet worden gezien als een uitdaging, waarbij we nadenken over wat ons te wachten staat; Slangen, schorpioenen, cactussen, nog meer zand en ik heb geen water meer, waar moet ik stoppen om te plassen!

Dank aan het Troy-team, Sonya (Troy's vrouw) voor het op de hoogte houden van ons allemaal. We hebben foto's en tijden geverifieerd. Troy hangt midden in de roedel! Dit is niet zijn eerste rodeo als het gaat om zelfvoorzienend voetracen. Deze evenementen zijn geweldig en ik denk dat ze behoorlijk verslavend zijn voor de deelnemers. Mijn grootste bewondering gaat uit naar degenen die dit soort dingen kunnen doen. En ik ben er vrij zeker van dat Troy aan het einde van dit weekendevenement aan het hallucineren is over een grote kom ijskoud bier. Bier en een heel zacht bed met verduisteringsgordijnen in de kamer.

Bravo vriend. Je bent een inspiratie. Maar het spijt me, als je mij vraagt ​​wat mijn fitnessdoel is voor de komende twaalf maanden, zie ik dat niet in mijn toekomst.

Een uitstapje naar een vriend. Reis verder!

Van Grand naar Grand Ultra (foto)