Wat gebeurt er tussen Israël en Hezbollah nu de oorlog tegen Gaza zijn eerste jaar nadert? | Nieuws over het Israëlisch-Palestijnse conflict

Het langdurige conflict tussen Israël en de Libanese Hezbollah escaleert.

Zondagnacht escaleerden botsingen na verwoestende aanvallen op de communicatiesystemen van Hezbollah de grensoverschrijdende spanningen, met het vooruitzicht van een dreigende oorlog. Volgens voormalig brigadegeneraal in het Israëlische leger, Amir Avivi.

Wat gebeurt er nu?

veel.

Een Israëlische aanval op de zuidelijke buitenwijk Beiroet resulteerde zaterdag in de dood van 14 mensen, onder wie een hoge Hezbollah-commandant, en de verwonding van 66 anderen.

Israël zegt dat het leger zondag in de loop van de nacht vierhonderd aanvallen op Libanon heeft uitgevoerd, terwijl Hezbollah zegt dat het raketten heeft afgevuurd op de luchtmachtbasis Ramat David nabij de Israëlische stad Haifa.

Het Islamitische Verzet in Irak, loyaal aan Iran, beweerde dat het Al-Arqab-raketten op Israëlische bases had afgevuurd, zonder melding te maken van enige slachtoffers.

Dit is de tweede Israëlische aanval op Hezbollah-doelen in minder dan twee maanden. Bij de vorige aanval kwamen twee kinderen om het leven en raakten 74 mensen gewond. Het doel was om senior leider Fouad Shukr uit te schakelen.

Waarom gebeurt dit nu?

Israël heeft aangekondigd dat het zijn aandacht op het noorden zal richten, dat wil zeggen om de confrontatie aan te gaan met Hezbollah, dat sinds het begin van de Israëlische oorlog tegen Gaza in oktober voortdurend in een vuurgevecht met Israël verwikkeld is ter ondersteuning van zijn bondgenoot Hamas.

De afgelopen week heeft Hezbollah twee aanvallen op zijn communicatiesystemen gezien die zij aan Israël de schuld geeft, terwijl Israël zijn troepenaantallen aan zijn grens dramatisch heeft uitgebreid.

Woensdag sprak de Israëlische minister van Defensie Yoav Galant over een “nieuwe fase” in de oorlog tegen Gaza, waarbij hij de inzet aankondigde van extra troepen van het Israëlische leger. De 98e Divisie, die 10.000 tot 20.000 man telt strijdkrachten, om zich aan te sluiten bij het onrustige Israëlische Noordelijke Commando van vier gewapende brigades nabij de Libanese grens.

Met de opmerkingen van Gallant kwam Israël het dichtst in de buurt van het toegeven van de verantwoordelijkheid voor de twee aanvallen op de communicatiesystemen van Hezbollah, en de tweede aanval vond nog steeds plaats terwijl Gallant aan het woord was.

Tussen 17 en 18 september werden Hezbollah-radiobommen tot ontploffing gebracht, waarbij 37 mensen omkwamen, waaronder twee kinderen, en duizenden anderen gewond raakten en verminkten.

Volgens analisten die met Al Jazeera spraken, riepen de aanvallen op tot een dramatische reactie vanuit Hezbollah, ondanks de bekendheid van de groep.

Hoe kan dit erger worden?

Allianties tussen Israël en Hezbollah kunnen andere actoren aantrekken.

Hezbollah en Iran werken zij aan zij sinds Hezbollah werd opgericht als reactie op de Israëlische invasie van Libanon in 1982.

Op zijn beurt heeft Israël zijn interne strijd met groepen als Hamas en Hezbollah omgezet in een onderdeel van een bredere strijd tegen Iran.

Hoewel Iran nog niet over kernwapens beschikt, wordt algemeen aangenomen dat het land deze status bijna heeft bereikt nadat de voormalige Amerikaanse president Donald Trump zich in 2018 plotseling terugtrok uit de overeenkomst die bedoeld was om de nucleaire ontwikkeling van het land te beperken.

Zelfs zonder een kernwapenprogramma blijft Iran een van de machtigste militaire machten in de regio.

Naast zijn netwerk van allianties met groepen als de Houthi’s in Jemen en Hamas in Gaza, beschikt Iran over een van de grootste conventionele legers in de regio.

Degene die zich inzet om de Iraanse invloed in de regio het hoofd te bieden, zijn de Verenigde Staten.

Afgezien van hun duidelijke steun aan Israël, bevinden de Verenigde Staten zich vaak op een conflicterend pad met Iran, waarbij beide strijden om regionale invloed.

Wat is er nodig om andere landen aan te moedigen deel te nemen?

De Verenigde Staten en Iran hebben herhaaldelijk laten zien dat zij zich bewust zijn van de risico’s die een escalatie met zich mee zou brengen.

Ondanks Israëlische provocaties – zoals de luchtaanval op het Iraanse consulaat in Damascus, Syrië, in april 2024, en de moord op de politieke leider van Hamas, Ismail Haniyeh in Teheran in juli – is de reactie van Iran op Israël tot nu toe lauw geweest.

De reactie op de luchtaanval in april werd lang voordat deze werd uitgevoerd aangekondigd, maar het grootste deel ervan werd onderschept. Er kwam geen reactie op de moord op Haniyeh.

Na semafoonaanvallen op Hezbollah-leden en onschuldige burgers beloofde Hossein Salami, commandant van de Iraanse Islamitische Revolutionaire Garde, een “verpletterende reactie vanuit de as van het verzet.”

De Verenigde Staten hebben, ondanks hun niet-aflatende steun aan Israël, laten zien dat zij de gevaren van escalatie onderkennen.

Amerikaanse diplomaten blijven een actieve rol spelen bij het faciliteren van indirecte gesprekken tussen Hamas en Israël om tot een staakt-het-vuren-akkoord te komen. De Amerikaanse president Joe Biden ging afgelopen mei zelfs zo ver dat hij afgelopen mei een staakt-het-vuren-akkoord aankondigde, dat hij destijds aan Israël toeschreef.

Dit werd later echter afgewezen.

Zijn wetgevers in Israël op zoek naar escalatie?

Voor velen in Israël is oorlog met Hezbollah na tientallen jaren van spanning en periodieke conflicten al onvermijdelijk geworden.

Maar wat van urgenter belang is, is het lot van zo'n 60.000 inwoners van Noord-Israël die na 7 oktober werden geëvacueerd in afwachting van een soortgelijke aanval van Hezbollah als die van Hamas.

Hoewel deze aanval niet heeft plaatsgevonden, betekent het voortdurende raketvuur tussen de twee partijen dat Noord-Israël niet langer veilig is voor de terugkeer van ontheemde gezinnen.

Velen beschuldigden de Israëlische premier Benjamin Netanyahu er ook van dat hij de huidige oorlog wilde verlengen en escaleren om zijn politieke doeleinden te bereiken.

Groepen die families vertegenwoordigen van gevangenen die Hamas op 7 oktober vasthield, beschuldigden de premier herhaaldelijk van het belemmeren van potentiële wapenstilstandsovereenkomsten – zorgen die zelfs door Biden werden herhaald, die dit in juni opmerkte.

“Op dit moment wordt in de hele regio het duurste kippenspel ter wereld gespeeld”, zei politiek analist Uri Goldberg vorige week vanuit Tel Aviv.

“Het wordt altijd afgeschilderd als een soort onvermijdelijkheid, een onvermijdelijkheid waarvoor de Israëlische leiders niet verantwoordelijk kunnen worden gehouden. Ze creëren zelf een self-fulfilling prophecy.

“Er is geen strategie, geen visie, niets. Ze maken dag in dag uit plannen, ervan uitgaande dat er oorlog zal volgen.”