Wetenschappers ontdekken bewijs dat de aarde ooit een ring had zoals Saturnus

Een wedstrijd gespeeld in een baan om de aarde.

Bel het

De aarde heeft mogelijk haar eigen ringsysteem gehad dat ongeveer 466 miljoen jaar geleden werd gevormd en tientallen miljoenen jaren heeft geduurd.

Zoals gedetailleerd in Nieuwe studie Gepubliceerd in het tijdschrift Aarde- en planetaire wetenschappenbrievenDe onderzoekers suggereren dat de ring mogelijk is gevormd nadat een grote asteroïde dicht bij de grens van onze planeet kwam, bekend als de Roche-limiet – de afstand waarop de getijdenkrachten van de zwaartekracht van de aarde het rotsachtige lichaam van de aarde beginnen weg te trekken. Terwijl het verder verslechterde, raakten de overblijfselen van de asteroïde verspreid over de baan van de aarde en vormden ze een ring die leek op die van Saturnus (hoewel misschien niet zo indrukwekkend).

Als de onderzoekers gelijk hebben, draagt ​​onze planeet nog steeds de littekens van deze vervlogen formatie: 21 inslagen van meteorieten die uit de ring vielen, en die allemaal binnen een venster nabij de evenaar van de aarde vielen dat te smal is om willekeurig te zijn.

Dit werk biedt niet alleen een overtuigende verklaring voor deze raadselachtige kraters, maar kan ook de afkoelingsperiode verklaren die bekend staat als het Hernantian Ice House, dat wordt beschouwd als een van de koudste periodes in de afgelopen half miljard jaar van de geschiedenis van de aarde.

“Het idee dat het ringsysteem mogelijk de mondiale temperaturen heeft beïnvloed, voegt een nieuwe laag van complexiteit toe aan ons begrip van hoe buitenaardse gebeurtenissen het klimaat op aarde beïnvloeden”, zegt hoofdauteur Andy Tomkins, een geoloog aan de Australische Monash University, in een studie gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift tijdschrift Natuurgemeenschap “. Verklaring van werk.

Midden-aarde

Om dit in scène te zetten, moesten de onderzoekers bewijzen dat de inslagkraters niet willekeurig verspreid waren. Ten eerste brachten ze het in kaart met behulp van geologische modellen die rekening hielden met de beweging van de tektonische platen van de aarde, waardoor werd onthuld waar meteorieten in het verleden oorspronkelijk waren ingeslagen. Plotseling: ze bevonden zich allemaal binnen een breedtegraad van 30 graden van de evenaar.

De onderzoekers berekenden vervolgens hoeveel van de aarde honderden miljoenen jaren geleden zulke oude meteorietinslagen nabij de evenaar zou kunnen doorstaan, waaronder regio's van het huidige West-Australië, Afrika, Noord-Amerika en delen van Europa.

Het is een uitgestrekt gebied, maar de onderzoekers ontdekten dat slechts 30% van het geschikte land zich dicht genoeg bij de evenaar bevond.

Tomkins legde in een artikel in het wetenschappelijke tijdschrift “National Geographic” uit: “Onder normale omstandigheden kunnen asteroïden die in botsing komen met de aarde op elke breedtegraad en willekeurig botsen, zoals we zien in kraters op de maan, Mars en Mercurius.” Artikel over Gesprek. “Het is dus zeer onwaarschijnlijk dat alle 21 kraters uit deze periode zich nabij de evenaar zouden hebben gevormd als ze niet met elkaar verbonden waren. We verwachten ook veel andere kraters op hogere breedtegraden te zien.”

Schaduw werpen

De aflevering moest letterlijk een lange schaduw werpen. Onderzoekers denken dat als ze zich rond de evenaar hadden gevormd, ze een groot deel van het aardoppervlak in de schaduw zouden hebben gesteld.

In feite was deze schaduw voldoende om de mondiale afkoeling te veroorzaken, zei Tomkins. De tijdlijnen komen overeen: zoals paleoklimatologen begrijpen, begon de aarde 465 miljoen jaar geleden af ​​te koelen, en de Hernantian-ijskap volgde snel 20 miljoen jaar later.

Het is nog te vroeg om te zeggen of de ring de enige drijvende kracht achter de koude periode was – of überhaupt een rol speelde. Maar de volgende stap, aldus het artikel van Tomkins in Nieuw-Zeeland. GesprekOns doel is “wiskundige modellen te creëren van hoe asteroïden uiteenvallen en zich verspreiden.”

Meer over geologie: Wetenschappers ontdekken de aanwezigheid van een gigantische uitpuilende vulkaan