September 20, 2024

Een krater gevormd als gevolg van het uitsterven van de aarde als gevolg van een koolstofrijke asteroïde van het C-type, suggereren wetenschappers | Asteroïden

Een krater gevormd als gevolg van het uitsterven van de aarde als gevolg van een koolstofrijke asteroïde van het C-type, suggereren wetenschappers | Asteroïden

Toen een enorme ruimtesteen 66 miljoen jaar geleden de aarde trof, vernietigde hij grote delen van het leven en maakte een einde aan de heerschappij van de dinosauriërs. Nu zeggen wetenschappers dat ze met nieuwe inzichten zijn gekomen over het materiaal waarvan het is gemaakt.

Deskundigen die materialen bestuderen die ten tijde van de gebeurtenis zijn vastgelegd, zeggen dat ze duidelijke tekenen hebben gevonden die het idee ondersteunen dat de Chicxulub-inslagkrater is ontstaan ​​door een C-rijke asteroïde, die oorspronkelijk buiten de baan van Jupiter is ontstaan.

Mario Fischer-Gaud, co-auteur van het onderzoek van de Universiteit van Keulen, zei dat het team nu graag wilde kijken naar sedimenten die verband hielden met de impact waarvan sommigen suggereren dat deze achter de impact zat. Ongeveer 215 miljoen jaar geleden vond een grote uitsterving plaats.

“Misschien kunnen we op deze manier erachter komen of de inslagen van asteroïden van het C-type een grotere kans hebben om massa-uitstervingsgebeurtenissen op aarde te veroorzaken,” zei hij.

Schrijven in een wetenschappelijk tijdschriftDe onderzoekers rapporteren hoe ze verschillende soorten, of isotopen, ruthenium hebben bestudeerd in een laag materiaal die zich na de inslag 66 miljoen jaar geleden op de aarde heeft gevestigd.

“Deze laag bevat sporen van de overblijfselen van de asteroïde,” zei Fisher-Gowdy.

Het team koos ervoor om ruthenium te bestuderen omdat dit metaal zeer zeldzaam is in de aardkorst.

“Het ruthenium dat we in deze laag aantreffen is voor bijna 100% afkomstig van de asteroïde,” zei Fisher-Gowdy, eraan toevoegend dat dit wetenschappers een manier geeft om de samenstelling van het object dat op de aarde botste te bepalen, en dus ook het type ervan.

Het team ontdekte dat monsters van de laag uit Denemarken, Italië en Spanje allemaal dezelfde rutheniumisotoopsamenstelling vertoonden.

Fisher-Gowdy zei dat het resultaat anders is dan de samenstelling die doorgaans op aarde wordt aangetroffen, wat de theorie uitsluit dat de aanwezigheid van ruthenium en andere metalen, zoals osmium en platina, teruggaat tot de vulkaanuitbarstingen van Deccan Traps in het verleden.

Het team betwijfelde ook de mogelijkheid dat het object dat de aarde trof een komeet was, en zei dat de samenstelling van rutheniumisotopen in de monsters verschilt van de samenstelling van meteorieten waarvan wordt aangenomen dat ze delen zijn van kometen die hun ijs hebben verloren.

In plaats daarvan komen de resultaten van de rutheniumisotoop overeen met de gemiddelde samenstelling van meteorieten van koolstofhoudende (C-type) asteroïden – koolstofrijke ruimtegesteenten die zich aan het begin van het zonnestelsel, buiten de baan van Jupiter, hebben gevormd.

Maar er blijven nog steeds vragen over waar de asteroïde precies vandaan kwam voordat hij naar de aarde ging.

Asteroïden van het C-type zijn tegenwoordig te vinden in de asteroïdengordel die tussen Mars en Jupiter ligt, zei Fisher-Gowdy, omdat Jupiter kort na de vorming van het zonnestelsel migreerde en daarbij asteroïden verspreidde.

Als gevolg hiervan wordt gesuggereerd dat het noodlottige ruimtegesteente daar vandaan kan zijn gekomen.

‘Er kan een botsing hebben plaatsgevonden tussen twee asteroïde-objecten in de gordel, en vervolgens werd dit stuk in een baan rond de aarde gelanceerd. Dat zou een scenario kunnen zijn’, zei hij, hoewel hij opmerkte dat er andere mogelijkheden waren, waaronder dat het afkomstig was van de aarde. Oortwolk waarvan wordt gedacht dat deze het systeem Solar omringt.

Dr. Craig Walton van de Universiteit van Cambridge, die niet bij het werk betrokken was, zei dat het onderzoek interessant was, hoewel het naar zijn mening nog steeds onduidelijk was of het object dat de aarde trof een asteroïde of een komeet was.

“Dit soort werk biedt ons echter meer gedetailleerd inzicht in de aard van de objecten die de geschiedenis van de aarde aanzienlijk hebben gevormd”, voegde hij eraan toe.